from
stringclasses 23
values | text
stringlengths 3
4.12k
|
|---|---|
اَميرعلى قِ |
+ چه خوشحالم که عکس کاور این موسیقی با من بوده...
|
اَميرعلى قِ |
+ امروز حسابی دلم گرفته بود وقتی سوار هواپیما میشدم. تهران هواش ابری و بارونی بود اما وقتی پرواز کردیم و ارتفاع گرفتیم، آسمون آفتاب شد و خبری از اون هوای دلگیر نبود. یهو دیدم آفتاب هست، هوای پاک هست... اصلا حال خوب هست اما اون پایین چطور همه ی اینها رو فراموش کردم؟ مثل خدا که نورش همیشه تابیده بهم اما چون هوای دلم ابری بوده یا خودمو تو بارون مشکلات دیدم، نور وجودش تو زندگیم رو فراموش کردم یا نادیده گرفتم.
#استوری
#امیرعلی_ق
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
دوست دارم روی سقف اتاقم، ابر بکشم. ابر غمگین پاییز. هر شب باران ببارد روی تن خانه، من تر شوم و از یاد ببرم نیستی. راه بروم کنار دیوارهای خانه، دست بکشم روی شیشه های پنجره. بایستم به خیابان خلوت نیمه شب نگاه کنم، چشم به راه رسیدنت. بعد روی شیشه "ها" کنم، با انگشت کوچکم حروف اسم تو را بنویسم و نگاه کنم که کم کم محو می شوی. بین خودمان بماند، کم کم محو شدن منصفانه تر است از این نبودن ممتد ناگهان. دوست دارم دوازده گنجشک بخرم، رها کنم در خانه. روی همه کاشی ها و آجرها و سیمان ها. همه جا آواز آنها باشد و جان سکوت را بگیرند، قبل از این که جانم را بگیرد. دوست دارم تلویزیون روشن باشد، و تنها تو را نشان بدهد که داری میخندی و چشمانت هم می خندند و طلای گیست ریخته روی کتف گندمیت.
دوست دارم باشی. یادم می آید نیستی. روی سقف و دیوارهای اتاق، میله های آهنی می کشم کنار هم. به سلول تازه ام خو میکنم. از یاد می برم قرار بوده بیایی. نامت را از یاد می برم. بوته خار بی ریشه بیابان‌گرد می شوم در مسیر باد، سرگردان.
از یاد می روم
#جافکری
✍🏼 #حمید_سلیمی
📷 #افرا_افراسیابی
@jafekri
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
تو با من مهربون باش
|
اَميرعلى قِ |
انتظار، یک حالت ذهنی ست و در اصل به این معناست که شما آینده را می خواهید و اکنون را نمیخواهید. آنچه را دارید نمی خواهید و آنچه را ندارید میخواهید. با هر نوع انتظار، ناآگاهانه تضادی درونی بین اکنون و اینجا، یعنی جایی که نمیخواهید باشید با آینده فرافکنی شده خود، یعنی جایی که می خواهید باشید، ایجاد میکنید.
تمرین نیروی حال
#اکهارت_تول
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
برای خودم
#گهگداری
|
اَميرعلى قِ |
#استوری
|
اَميرعلى قِ |
#افسردگی
#حتما_ببین
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
برای تمام چیزهایی که دارم اما قدرشونو نمیدونم
|
اَميرعلى قِ |
بزرگترین خوبی باندپیچی بودن دست آدم این است که خیلی نمی‌تواند چیزی بنویسد. درست مثل آدم وراجی که دندانش را بکشد و نتواند حرف بزند. اینها همه موهبت است. آدم مجبور میشود بیشتر بخواند و گوش دهد. دقیقا همین اتفاقی که سه روز پیش افتاد. رئیس‌جمهور یک کشور، مقام نظامی کشور دیگری را در کشور سومی کشته است. همین یک خط آنقدر پیچیدگی دارد که آدم عاقل، قبل از هر اظهار نظری باید یک هفته فکر کند تا بفهمد چی شد که این‌طوری شد؟
اما ما یک دقیقه هم فکر نکردیم. شدیم چند دسته‌ی کاملا مقابل. چشم‌هایمان را بستیم و چاک دهان‌مان را باز کردیم و هر چه را که بلد نبودیم ریختیم روی دایره. ماجرا شده مثل مسابقه‌ی طناب‌کشی که قرار نیست به هیچ تفاهمی برسد. فقط همه زور می‌زنند تا برنده بشوند و عنوان برنده را بگیرند. ما بازوهای قوی و زبان اغواگر و قانع کننده‌ای داریم که افتاده در خدمت احساسات‌مان و نه دانش‌مان. الگوی عقیده‌هایمان شده احساسات‌مان. تقصیر ما هم نیست. منبع درستی نداریم. تنها منبع حرفهای‌مان رسانه است. آمریکا بر اساس فاکس و ایران براساس فارس. همان که شاعر میگوید: اخبار، اخبار را میگوید تا خبرها را پنهان کند. فکرهای‌مان را تعلیم می‌دهند.
شده‌ایم مثل نجات غریقی که نجات غریق بودن بلد نیست. منتظریم یکی توی آب فریاد بزند. سراسیمه و بدون فکر می‌پریم تو آب و سوار موج احساسات می‌شویم. فکر هم نمی‌کنیم که نجات دادن لزوما تخصص ما نیست. موج‌سواری و شلوغ‌کاری هیچ فایده‌ای ندارد.
شدیم مثل یک تفنگ پر از فشنگ که ضامنش زنگ زده است و با هر نسیمی بدون هدف شلیک میکند. اینکه یکی را با این وضعیت کشته‌اند نه شادی دارد و نه غم. صرفا ترس دارد.
نهایتا نتیجه‌ی همه‌ی این اتفاقات شده عشق و نفرت و تعصب کور، بابت بی‌دانشی‌مان. چند نفر از ما با اطمینان میتواند شرایط پیچیده‌ی امروز را علمی و با ادله تشریح کند بدون اینکه از احساساتش کمک بگیرد؟ انگار کسی بخواهد از ظاهر یک پردازشگر کامپیوتر، کارکرد آن را توضیح بدهد. تنفر از جنگ هم ترسناک‌تر است. جنگ تاریخ شروع و پایان دارد. اما تنفر انتها ندارد.
زحمت فکر کردن را سپرده‌ایم دست دیگران و فقط وظیفه دندان نشان دادن را به عهده گرفته‌ایم. کاش حرف زدن کنتور داشت. کاش هر کسی برای هر حرفی مجبور بود مثل مقاله‌های علمی، منبع و مرجعش را هم بنویسد. شاید این‌طوری کمتر حرف می‌زدیم. بیشتر گوش میدادیم. کمتر متنفر می‌شدیم. بیشتر فکر میکردیم. کم هزینه‌ترین راهکار خارج شدن از بحران، فکر کردن است. هیچ سیاستمدار وهیچ رسانه‌ای بی‌غرض نیست. هیچ کجای دنیا.
تنفر و عشق کور، ترسناک‌ترین خصلت ماست.
#فهیم_عطار
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
ريشه "نوش جان" گفتن از كجاست؟
يكي از تعارفاتي كه خيلي استفاده مي‌شود «نوش جان!» است كه كمتر كسي معني آن را مي‌داند. و اكثرا همان معناى "گواراى وجود" را در ذهن دارند.
«نوش» از ريشه « اَ اُو شَه » اوستايي به معني «ميرا، ناپايدار، ناجاودان و غيرزنده» بوده و از صفات اهريمن است. در زبان اوستايي چند سنت منفي ساز وجود دارد كه با كمك آنها فعل يا صفتي معكوس مي‌شود. يعني صفتي اهورايي تبديل به صفتي اهريمني مي‌شود و بر عكس. يكي از اين سنتها يا به عبارتي شيوه دستوري، افزودن هِجايِ « اَ » به ابتداي صفت يا فعل مذكور است. در اينجا هم با همين روش كلمه اَاوشه به « اَ اَاوشَه »، به معني «ناميرار و زنده جاويدان» تغيير كرده است. بعدها در سير تغييرات زباني، اَ اَاوشَه به «اَن اَاوشَه » ، « اَنوشَه » و « نوشَ » تغيير كرده كه همگي به همان معني ناميرا و زنده‌ي جاويد هستند. (هنوز نام انوشه و انوش از اين صفت باقي مانده‌اند كه براي آقايان انتخاب مي‌شود. نامهاي زنانه نوشين، نوشان، مهرنوش، نوش آفرين و … هم از همين ريشه‌اند.)
با اين تعريف نوش به معني جاودان بوده و در تركيب با ساير كلمات اين معني را تداعي مي‌كند. پس «نوشِ جان» يعني جانتان ناميرا و جاودان. «نوشين» يعني ناميرا ، «نوشان» زنده‌يِ جاويد كننده، «مهرنوش» يعني عهد و پيمان جاودان (مهر = عهد و پيمان) ، «نوش‌آفرين» يعني دعاي خيرِ هميشگي (آفرين = دعاي خير. كه به شكل منفي مي‌شود « نه آفرين» يا نفرين، يعني دعاي بد و ناخير) و از اين دست...
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
هرچقدرم که اوضاع بد باشه
|
اَميرعلى قِ |
🖤 #تسلیت
برای تمام از دست رفتگان این چند وقت
|
اَميرعلى قِ |
وقتی خواب بودی
کمی برات استوری برفی ساختم
که وقتی بیدار شدی
جا نمونده باشی
#استوری
#برف
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
بس که با
بغض از خواب پریدیم
بس که
نفسمون تو سینه حبس شد
و یخ کردیم
و استرس کشیدیم
و بغض کردیم.
🖤
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
تو نگاه میکنی
|
اَميرعلى قِ |
از لحاظ روحی نیاز دارم برگردم به زمانی که همه سر سفره افطار منتظر بودیم قسمت جدید "خانه به دوش" شروع بشه
》جولیا《
@OfficialPersianTwitter
|
اَميرعلى قِ |
+ چه حس آشنایی
|
اَميرعلى قِ |
پدرشون بعد از یازده روز مبارزه با آتیش برگشته خونه
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
+ امروز یکی از پر استرس ترین روزهای زندگیم بود. اما، به خیر گذشت. خداروشکر که شماها هستین. خداروشکر که وقتی اینجا #خداروشکر میکنم، هزاران نفر با من شکر میگن.
|
اَميرعلى قِ |
پست جدید آپلود شد 🍃
https://instagram.com/p/B7dpfukBV0K/
|
اَميرعلى قِ |
+ تولدمه امروز
باهام صحبت کن، میخوام گوش کنم بهت
@Amiralichannelbot
|
اَميرعلى قِ |
+ نزدیک به دو‌هزار پیغام تبریک گرفتم...
ممنونم 🙂
|
اَميرعلى قِ |
آدم به امید دست یافتن به ثروت، عشق، یا آزادی خود را خسته و فرسوده میکند و وقتی که آن را به دست آورد از داشتنش لذت نمی‌برد یا آنرا تباه میکند.
خوشبخت واقعی آن کسی است که بتواند به خود بگوید: من میخواهم راه بروم نه به مقصد برسم. و بدبخت کسی است که خود را مقصد می سازد و می گوید: من میخواهم به مقصد برسم "رسیدن مردن است"
نامه به کودکی که هرگز زاده نشد
#اوریانا_فالاچی
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
چرا بیان کردن اهداف نتیجه‌ی خوبی نخواهد داشت؟
محققان معتقدند زمانی که شخصی در مورد اهداف خود با دیگران حرف میزند، احساس رشد و کمال میکند. همین احساس غروری که در آن لحظه برای داشتن برنامه‌ریزی مناسب به آنها دست می‌دهد، در آینده به ضررشان تمام خواهد شد.
زمانی که شما اهداف خود را روی کاغذ می‌نویسید یا آنها را در ذهن خود مرور میکنید، فاصله‌ی میان آنها و جایی را که اکنون ایستاده‌اید نیز احساس میکنید. دانستن این فاصله به شما کمک میکند که برای پر کردن آنها تلاش کنید.
اما زمانی که دیگران را از آرزوهای خود مطلع میکنید، این فاصله به‌طور مفهومی از میان میرود.
در واقع احساس کاذبی از اینکه به هدف رسیده‌اید به شما دست خواهد داد. این باعث میشود که کمتر برای رسیدن به آنها تلاش کنید.
بنفشه نیک بخت
#وبسایت_جریان
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
هرچی دارم از تو دارم
هرچی میخوام از تو میخوام
|
اَميرعلى قِ |
#Wallpaper #Story @Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
برخی معیارها در #اخلاق گفت و گو
1- برای همگان حق متفاوت بودن و متفاوت ماندن، قایل باشیم.
2- کوشش نکنیم به هر طریق ممکن، سخن خود را به کرسی بنشانیم.
3- در یک گفت و گو، بیش از هر چیز نیازمند بردباری و شکیبایی هستیم.
4- از بکار بردن الفاظ و واژه هایی که متضمن توهین، تحقیر، تمسخر و یا تهدید باشد جدا امتناع ورزیم.
5- هنر گوش دادن را بیاموزیم و با دقت در دلایل فرد مقابل تامل کنیم. تمرکز و تمرین سکوت از اهم آمادگی های گفت و گو محسوب می شود.
6- از نیت خوانی بپرهیزیم و صرفا به سخنانی که بر زبان می آید، گوش فرا دهیم و به آنها بیندیشیم.
7- فرد مقابل را کمک کنیم تا بتواند مدعیاتش را سامان دهد و دلایلی را برای آنها فراهم کند.
8- اصل همدلی و خوش بینی را ( نسبت به صاحب سخن) به همراه نگاه تیز منتقدانه را ( نسبت به مدعیات)، فراموش نکنیم.
9- گفت و گو را به میدان زور آزمایی میان افراد و اعلام برنده و بازنده، تبدیل نکنیم.
10- گفت و گو را به مجلس وعظ و خطابه و یا هدایت این و آن، تبدیل نکنیم.
11- بر باورهای بی دلیل، ابرام و تعصب نورزیم.
12- پشت مفاهیم و اصطلاحات پر طمطراق، پنهان نشویم.
13- همواره فهم مان را از آن چه می شنویم، با گوینده ی سخن چک کنیم تا متوجه شویم آیا مراد گوینده را آن چنان که او می خواسته است دریافت کرده ایم.
14- در باره ی دیگران، پیش داوری نکنیم و از فرد مقابل بخواهیم ابهامات سخنانش را برطرف نماید.
15- به نتایج منطقی و اقتضائات سخنان مان وفادار باشیم.
16- چنان چه متوجه اشتباهات مان شدیم، نه تنها بر آنها اصرار نورزیم بلکه بر اشتباهمان اقرار کنیم.
17- تمام تلاش مان را بکار ببندیم تا مبادا موضوعات اندیشه ای و مسئله های مورد گفت و گو به مسئله ی شخصی تبدیل شود.
18- زبان احساسات و عواطف را کنترل نماییم و از بروز خشم جدا جلوگیری کنیم.
19- بر فرد مقابل اتهام وارد نکنیم و از هرگونه برچسب زدن خودداری کنیم.
20- در طول مسیر گفت و گو، آرامش را حفظ کنیم و از عجله کردن برای پاسخ دادن بپرهیزیم.
21- فرد مقابل را حریف خود نپنداریم بلکه او را هم اندیشی تلقی کنیم که قرار است مسیر حقیقت را با هم طی کنیم.
22- همواره احتمال دهیم که دست کم بخشی از ایده های ما اشتباه است و آماده باشیم که آنها را با ایده های درست جابجا کنیم .
23- شجاعت گفتن واژه ی "نمی دانم" را در خودمان تقویت کنیم. زیرا در جریان گفت و گو ممکن است مسئله هایی مطرح شود که از حیطه ی دانش ما بیرون باشد.
علی زمانیان
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
+ خصوصا برای این روزها که همه و همه جا در حال بحث کردن هستیم.
|
اَميرعلى قِ |
باغبان یا نجار؟
نجار، قبل از اینکه شروع به ساختن چیزی کند، باید نقشۀ دقیق همه‌چیز را بکشد. او پیش از اینکه یک صندلی بسازد، دقیقاً می‌داند نتیجۀ کارش چه خواهد شد و اگر به اندازۀ کافی مهارت و تجربه داشته باشد، هیچ خطایی رخ نخواهد داد.
اما باغبان چطور؟ او هم همۀ تلاشش را میکند، به جزئی‌ترین نشانه‌ها توجه دارد و بهترین شرایط را برای رشد گل‌ها و گیاهانش فراهم میکند. اما با وجود این، نمی‌تواند تعیین کند که درختی که کاشته، یا گلی که پرورش داده، چه شکلی خواهند شد. باغبان، برخلاف نجار، همیشه منتظر چیزهای پیش‌بینی‌نشده است. یک روز صبح از خواب بیدار میشود و می‌بیند درخت‌ها زودتر از چیزی که انتظار داشت شکوفه کرده‌اند. یا می‌بیند گلدانِ سرسبزی ناگهان پژمرده شده است.
بعضی از پدر و مادرها می‌خواهند برای بچه‌شان نجار باشند. از همان کودکی نقشۀ راه موفقیت او را پیش خودشان کشیده‌اند. پسرم باید دانشمند شود، دخترم باید پزشک شود و بعد لحظه لحظۀ زندگی کودکشان را مثل نجارها با خط‌کش و پرگار و گونیا اندازه می‌گیرند. ۴۰دقیقه بازی، دو ساعت درس، ۲۰دقیقه تلویزیون و همین‌طور تا آخر. آنها تحت هیچ شرایطی اجازه نمی‌دهند این برنامه به هم بریزد، اما نکتۀ بزرگی را فراموش کرده‌اند: نجارها با چوب بی‌جان کار می‌کنند، ولی بچه‌ها نهال‌های زنده‌اند.
آلیسون گوپنیک، نویسندۀ کتاب علیه تربیت فرزند، میگوید باید برای بچه‌ها باغبان بود. باید به آنها توجه کنیم، شرایط رشد و بالندگی‌شان را فراهم کنیم، اما بدانیم که آنها باید راه خودشان را بروند. با بازی، زندگی‌کردن را بیاموزند و با شلختگی و به‌هم‌ریختگی، اهمیت نظم و برنامه‌ریزی را درک کنند. و یادمان نرود که مرغوب‌ترین میز و صندلی‌ها هم هیچوقت شکوفه نخواهند داد.
دکتر فرهنگ هلاکویی
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
از اونجایی که من هیچوقت درست حسابی پیگیر اخبار ورزشی نبودم، قهرمان بسکتبال «کوبی برایانت» رو نمیشناختم اما اینکه دیدم از دست رفتنش چطور باعث غمگین شدن آدمها در دنیا شد، باعث شد برم ویکیپدیا رو در موردش بخونم. تو قسمتی از حرف هاش از پند و اندرز های مایکل جکسون گفته بود که براتون میذارم بخونین، جالب بود.
|
اَميرعلى قِ |
+ گاهی ویدئو های خودم رو باید یکی به خودم نشون بده، گاهی همین حرف ها که به آدمها میزنم رو یکی باید بیاد به خودم بگه...
|
اَميرعلى قِ |
+ به زودی در موردش براتون حرف میزنم توی استوری های اینستاگرام.
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
برای همین #خستگی که آفریدی....
خسته که میشم از مرگ هم نمیترسم
|
اَميرعلى قِ |
جملاتی که اول آهنگ می‌شنوید مربوط به آخرین لحظات زندگی هفت فضانورد فضاپیمایی آمریکایی "شاتل فضایی کلمبیا" ست.
این فضاپیما سال 2003 به سکان‌‌‌داری ناسا و برای تحقیق، عازم یک ماموریت شد اما هنگام بازگشت به زمین، دچار سانحه شده و هر هفت سرنشین آن کشته شدند.
مکالمه‌ی رادیویی که اول آهنگ می‌شنوید؛ توسط ناسا ضبط شده.
مکالمه از یک جایی به بعد یک‌طرفه میشود…
اپراتور مرکز کنترل ناسا تکرار میکند:
Columbia, Houston, UHF comm check
Columbia, Houston, UHF comm check
Columbia, Houston, UHF comm check
ولی دیگر نه فضاپیمایی هست و نه سرنشینی برای پاسخ ...
@ntoofan
|
اَميرعلى قِ |
#صبح
By Elizabethgadd
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
+ تو باید خوشحال باشی که الان حالش خوبه
- بدون من حالش خوبه؟
+ آره خیلی.
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
تو قلب های شکسته ای
|
اَميرعلى قِ |
موجودیت_درونت_میگوید
همینکه بارها و بارها بگویی "من میخواهم احساس خوبی داشته باشم"
"موجودیت درونت" در گوشت زمزمه میکند: ''اینجا برو. آنجا برو.
به این کتاب نگاه کن. آن ایمیل را دور بینداز. این برنامه تلویزیونی را نگاه کن، آن یکی برنامه را نگاه نکن.
به این آهنگ گوش بده، آن یکی را گوش نده."
"موجودیت درونت" قدم به قدم، جزء به جزء، حرکت به حرکت، تو را راهنمایی خواهد کرد اگر بدرون جهان هستی با این کلید مهم شیرجه بزنی:
"تنها چیزی که مهم است اینست که احساس خوبی داشته باشم."
آبراهام هیکس
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
کنار افکار مزاحمم
افکار لطیف برام آفریدی
|
اَميرعلى قِ |
:)
#استوری
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
#دلتنگی
|
اَميرعلى قِ |
و اما...
#دلتنگی
|
اَميرعلى قِ |
وای بر ناامیدانی که ما هستیم . چون انسان ممکن است بتواند از شر طاعون نیمه جانی در ببرد، اما از شر ناامیدی ممکن نیست جان به عافیت در ببرد. وای بر ناامیدانی که ما هستیم، با این نفرت و ناامیدی که چون بدترین بلاها در روح ما مردم رسوخ کرده و لحظه به لحظه فراگیرتر میشود، چه‌جور آینده‌ای در انتظار ما خواهد بود، چه جور آینده‌ای تدارک دیده شده؟ جنون، جنون، این مردم دارند دچار جنون نومیدی می‌شوند و... وای بر ناامیدانی که ما هستیم...
#نون_نوشتن
#محمود_دولت_آبادی
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
سپردمش به تو
درستش میکنی خودت
|
اَميرعلى قِ |
یک زمان انتخابم بدی بود. بچگی هام. نه که بد باشم، سعی میکردم با آدمها مثل خودشون برخورد کنم. بعدها سکوت کردم... هرکس بهم بدی کرد سکوت کردم. اجازه ندادم بدی آدمها باعث بشه من هم موجود بدی باشم. الان عشق رو انتخاب میکنم. من به هرکی بهم بدی کنه عشق میدم. عشق، کمر بدی های آدمها رو خم میکنه. عشق آدمها رو عوض میکنه. شاید وانمود نکنن، اما اونها پیش خودشون هیچوقت خوبی تو رو فراموش نمیکنن و اینطور، دنیا جای بهتری برای زندگی کردنه.
|
اَميرعلى قِ |
روزت مبارک #مادر
|
اَميرعلى قِ |
در این دنیا نه خوشبختی هست و نه بدبختی؛ فقط قیاس یک حالت با حالتی دیگر است.
تنها، کسی که حد اعلای بدبختی را شناخته باشد میتواند حدِ اعلای خوشبختی را نیز درک کند.
میبایست انسان خواسته باشد بمیرد، تا بداند زنده بودن چقدر خوب است...
پس زندگی کنید و خوشبخت باشید.
هرگز فراموش نکنید که تا روزی که خداوند بخواهد آینده ی انسان را آشکار کند، همه ی شناخت انسان در دو کلمه خلاصه میشود:
"انتظار کشیدن" و "امیدوار بودن"...
کنت مونت کریستو
#الکساندر_دوما
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
دوست، دوست را کامل میکند؛ همانگونه که یک نیمه ی در، نیمه ی دیگر را؛ اما یک نیمه ی در، در نیمه ی دیگر، حل نمی شود، محو نمیشود، نابود نمیشود . این شبیه شدن ها، مسآله یی ست که باعث میشود، ما غالبا تنها بمانیم؛ چرا که از مقلد بیزاریم، یا از اینکه تقلید کنیم؛ مگر آنکه دوستی را با دلقکی برابر بدانیم،
ما می خواهیم کسی با ما باشد که " ما" نباشد، دستگیرنده ی ما باشد و دستگیرنده اش باشیم، هشدار دهنده ی به ما باشد و هشدار دهنده ی به او باشیم، بیدار کننده ی ما و بیدار کننده اش...
رفیقی که تو را دائما تایید میکند یا تحسین، اسیر است نه رفیق.
ابوالمشاغل
#نادر_ابراهیمی
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
بیاموزید بدون سرزنش کردن، احساس خود را ابراز کنید.
بیاموزید که با حالتی گشوده و غیرتدافعی به یار خود گوش کنید.
به شریک زندگی خود فضای ابراز وجود بدهید. ایجاد فضا برای خود و دیگران بسیار مهم است. عشق نمی تواند بدون فضا شکوفا شود.
تمرین نیروی حال
#اکهارت_تله
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
بسیاری از افراد همدلی و همدردی را یکی دانسته و تفاوتی میان آن ها قائل نیستند. در حالی که گوش دادن موثر باید همدلانه باشد نه همدردانه.
هر چند همدردی نیز تاثیر مثبت و موثری بر روابط بین فردی دارد اما همدلی از آن فراتر رفته و موثرتر است.
گوش دادن همدلانه و گوش دادن توام با همدردی:
هنگامی که فردی با همدلی گوش می دهد رفتارش حاکی از توجه و احترام است و سعی اش بر این است که پیام گوینده را از دیدگاه او درک کند. در این حالت شنونده هیچ قضاوتی نکرده و تمام تمرکزش بر پیام گوینده است.
در مقابل، فردی که با همدردی گوش می دهد بیشتر تمرکزش بر احساسات و عواطف گوینده است و رفتاری حاکی از شفقت و ترحم دارد. این نوع گوش دادن این پیام را به فرد مقابل منتقل می کند که شنونده صادقانه به او توجه دارد و سعی اش بر این است که احساسی مشابه او داشته باشد.
تفاوت همدلی و همدردی:
برای بیان تفاوت همدلی و همدردی و رسیدن به این نتیجه که همدلی موثرتر است باید فرمول زیر را در نظر داشته باشیم:
محتوا + احساس = معنای پیام گوینده
دریافت کل پیام گوینده نه بخشی از آن
گوش دادن همدلانه شامل درک توامان محتوا و احساس موجود در پیام گوینده است در حالی که در همدردی توجه بیشتر معطوف به احساسات و عواطف گوینده است و شنونده سعی دارد به فرد مقابل خود نشان دهد که از احساسات ابراز شده توسط او متاثر شده است.
درک کردن در مقابل احساس کردن
در گوش دادن همدلانه ما پیام و دیدگاه فرد مقابل را درک می کنیم. معمولا محتوا و احساسات به طور همزمان در درک پیام و دیدگاه او سهیمند.
اما در گوش دادن همراه با همدردی تمرکز بیشتر بر روی احساسات فرد است تا حدی که مثلا اگر او احساس بدی داشته باشد احساس ما نیز بد می شود. در حالی که در گوش دادن همدلانه این حس به فرد مقابل منتقل می شود که ما هم تجربه ای مشابه داشته ایم و شرایطش را درک می کنیم. بدون اینکه لزوما احساسمان بد شود.
به رسمیت شناختن پیام گوینده به جای ترحم و دلسوزی:
گاهی اوقات افراد مایلند دیگران با آن ها همدردی کنند. اما در اکثر مواقع پیام افراد از نظر خودشان جدی است و تمایل به درک کامل آن از سوی شنونده دارند. در چنین حالتی آن ها اصلا دوست ندارند طرف مقابلشان با آن ها همدردی کرده و برایشان اظهار تاسف کند.
در این مواقع واکنش توام با همدردی از سوی شنونده حاکی از این است که او معنای پیام گوینده را به رسمیت نمی شناسد.
همدردی در چنین مواقعی یکی از این دو پیام زیر را به گوینده منتقل می کند:
۱- گوینده احساس تحقیر شدن می کند چراکه رفتار فرد مقابل به شکلی است که نشان می دهد گوینده لایق دلسوزی است.
۲- شنونده فردی ضعیف است که به جای دریافت کل پیام گوینده تحت تاثیر احساسات موجود در آن قرار گرفته و ناتوان از دریافت کل آن است.
هر دوی این پیام ها برای یک ارتباط موثر و سازنده مخرب است، چراکه هر دو حاکی از این است که شنونده معنا و مفهوم پیام گوینده را به رسمیت نمی شناسد.
گوش دادن همدلانه:
در گوش دادن همدلانه موقعیت فرد مقابل را به خوبی درک می کنیم اما الزاما احساسات و عواطفمان نسبت به صحبت های او را بیان نمی کنیم. در این نوع گوش دادن تنها کافی است نشان دهیم که صحبت های او را درک می کنیم.
در گوش دادن همدلانه این پیام را به گوینده منتقل می کنیم:
من نسبت به شما احساس ترحم نمی کنم بلکه به شما احترام گذاشته و درکتان می کنم.
انتقال چنین پیامی یک رفتار کاملا بالغانه است که در آن احترام فرد مقابل به طور کامل حفظ شده و احساس خوبی را منتقل می کند.
منبع: وبسایت ارتباط موثر
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
+ امروز در مورد تجربه ی بازدید ام از خانه موزه ی سیمین و جلال تعدادی استوری آپلود کردم. اطلاع دادم ببینی اگر علاقه مند بودی.
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
شب های تیره و تارمو
تو #صبح میکنی
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
شکست خوردن برای آدمیزاده
کمکم کن جوابم به این شکست ها
بهترین #تغییرات باشه
|
اَميرعلى قِ |
#مهندس ها روزتون مبارک
|
اَميرعلى قِ |
+ دوستان تلگرامی من، براتون لینک خواهم گذاشت. امیدوارم که کیف کنین و از حس خوبتون من هم خستگی هام بره
|
اَميرعلى قِ |
مستند سیمین دانشور و جلال آل احمد 🍃
حسین سبحانی و امیرعلی ق
https://www.instagram.com/tv/B8_iKBMg91a/?igshid=14r02coal8p18
|
اَميرعلى قِ |
دنیایی که می‌شناختم در حال ویران شدن بود. ما همه راهی ناشناخته‌ها بودیم. راهی فضایی که می‌خواستیم، اما نمی‌شناختیم، شاید این فضای ناشناخته زیباتر از آن بود که بشود در آن زندگی کرد، مثل عروسک من که زیباتر از آن بود که بشود با آن بازی کرد. نمی‌دانم این احساس ناامنی، احساس آسیب‌پذیری، احساس کسی که انگار زمین زیر پایش خالی شده، این احساس ترس در برابر آنچه می‌خواهی اما نمی‌شناسی، آیا بهای رسیدن به آینده‌ای است که همچنان از ما می‌گریزد؟
کمونیسم رفت، ما ماندیم و حتی خندیدیم
|#اسلاونکا_دراکولیچ
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
اثر شوفر چیست؟
ماکس پلانک بعد از اینکه جایزه نوبل را در سال ۱۹۱۸ می‌گیرد یک تور دور آلمان می گذارد و در شهرهای مختلف درباره کوانتوم مکانیک صحبت میکند.
چون هر دفعه دقیقا یک محتوا را ارائه میکند راننده اش احساس می کند که همه مطالب را یاد گرفته است.
و روزی به آقای پلانک می گوید«شما از تکرار این حرف‌ها خسته نمی‌شوید؟ من الان می توانم به جای شما این مطالب را برای دیگران ارائه کنم.
می خواهید در مقصد بعدی که شهر مونیخ است من سخنرانی کنم و شما لباس من را بپوشید و در جلسه بنشینید ؛ برای هردوی ما تنوعی ایجاد میشود». پلانک هم قبول میکند
شوفر خیلی خوب در جلسه درباره کوانتوم مکانیک صحبت میکند و شونده‌ها هم خیلی لذت می‌برند. در انتهای جلسه فیزیک‌دانی بلند میشود و سوالی را مطرح میکند.
شوفر که جواب سوال را نمی داند در نهایت خونسردی میگوید «من تعجب میکنم که در شهری پیشرفته مثل مونیخ سوال‌هایی به این اندازه ساده می‌پرسند که حتی شوفر من هم میتواند جواب بدهد! شوفر عزیز، لطفا شما به سوال ایشان پاسخ دهید».
امروزه در علم مدیریت اسم این اثر را «اثر شوفر» گذاشته اند. این اثر ناشی از نوعی توهم دانايی است که افراد #همه_چیز_دان بیشتر به آن مبتلا می شوند.
باید توجه کرد که دانش مانند کوهی یخی است که بخش کمی از آن قابل رویت است و بخش اعظم آن را نمی توان مشاهده کرد. افراد سطحی نگر صرفا بخش قابل مشاهده دانش را می بینند و گمان می کنند که کل دانش را دریافت کرده اند در حالی که این فقط توهمی از دانايی است.
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
+ تو شب آرزوها
یادت نره آرزوش کنی
:)
|
اَميرعلى قِ |
من فکر میکنم آن چه موجب رنجش آدمها از یکدیگر میشود، این است که:
غالبا ما آدمها توقع داریم طرف مقابلمان، به تمام وقایع دنیا از زاویه‌ی دید ما نگاه کند!
در صورتی که درون هر آدمی، دنیای متفاوتی وجود دارد که با پذیرش این تفاوت‌ها، روابط شکل مناسب‌تری خواهند داشت.
از کتاب طبل حلبی
#گونتر_گراس
@jafekri
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
که هستی تا من آرزوهام رو تو گوش تو بگم
|
اَميرعلى قِ |
رامانا به من گفت: " تنها چیزی که در زندگی معنوی نیاز داری این است که واکنش نشان ندهی!
آرام بودن بزرگترین دارایی در این دنیا و برترین قدرتی است که می توانی داشته باشی. اگر تنها بتوانی آرام باشی، هر مشکلی را می توانی حل کنی؛ این چیزی است که باید بخاطر داشته باشی.
زمانی که کاملا آرام هستی، زمان متوقف میشود. جایی که زمان نباشد، کارما از بین میرود، چرخه زندگی و مرگ می ایستد،
و هر چیزی به خنثی و خالی شدن مایل
می گردد.
چون زمانی که آرام هستی با انرژی جهان یکی میشوی و همه چیز به خوبی پیش میرود.
آرام بودن یعنی همه چیز تحت کنترل است،
و شما نگران شرایط و نتیجه ای که ممکن است فردا روز بدست آید نیستید.
آرام بودن یعنی همه چیز خوب است،
و جای هیچ نگرانی نیست.
این همان کلام انجیل است که می گوید: "خاموش باش و بدان که من پروردگار هستم".
آرام بودن یعنی خاموش بودن."
#رابرت_آدامز
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
در زندگی، هیچ نعمتی به‌اندازه‌ی شکست مورد چشم‌پوشی واقع نشده و اجتناب ناپذیر نبوده است. من بارها از این نعمت سهم برده‌ام و آموخته‌ام به آن مشتاق باشم؛ زیرا اگر شکست‌های‌تان را به‌خوبی کالبدشکافی کنید، سرنخ‌هایی خواهید یافت که کجا به اصلاحات نیاز دارید و چطور درنهایت به هدف‌تان می‌رسید.
نمی‌توانید اجازه دهید که شکستی ساده شما را از مسیر مأموریت خارج کند یا بگذارید چنان بر شما تسلط یابد و در مغزتان نفوذ کند که روابط‌تان با افراد نزدیک‌تان را به خطر بیندازد. هرکسی گاهی شکست می‌خورد. قرار نیست زندگی منصفانه باشد؛ چه رسد به اینکه به هر خواسته‌ی شما تن بدهد.
#دیوید_گاگینز
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
+ برای چیزهایی که داری خدارو شاکر باش :)
|
اَميرعلى قِ |
آخر سر فقط وسایلت از تو می مانند. شاید برای همین من هرگز نتوانسته ام چیزی را دور بریزم. شاید به این خاطر جهان را تلنبار میکردم: در این امید که وقتی مُردم، جمع تمام چیزهایم نشانه زندگی بزرگتری از آنچه داشتم باشد.
تاریخ عشق
#نیکول_کراوس
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
مرا جوری در آغوش بگیر
که انگار فردا می میرم
و اما فردا چطور؟
جوری در آغوشم بگیر
که انگار
از مرگ بازگشته ام
#نزار_قبانی
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
ولی نوستالژی همیشه نوستالژی گذشته نیست. بعضی چیزها از قبل نوستالژی ایجاد می‌کنند: فضاهایی که به محض یافتن‌شان می‌دانیم از دست خواهند رفت، جاهایی که می‌دانیم در آنها خوشحال‌تر از هر زمانی در آینده خواهیم بود. در این مواقع روح به دور خودش می‌چرخد، انگار بخواهد تماشای زمان حال خودش از آینده را بازنمایی کند. شبیه چشمی که از جایی در آینده به خودش نگاه میکند، حال دور دستش را می‌بیند و مشتاقش است.
اگر به خودم برگردم
والریا لوئیزلی
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
https://youtu.be/SEw6M34PhO0
|
اَميرعلى قِ |
توی پست جدید از شما یک سوال پرسیدم:
بنویس دوستت دارم بدون اینکه از این دو واژه استفاده کنی... تا الان بیشتر از ۶ هزار نفر جواب دادن. کامنت هاشون خوندن داره.
https://www.instagram.com/p/B9Rgue8h2Ui/?igshid=1hgugaurzd1mo
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
می دونم که تو به موقع میرسی
|
اَميرعلى قِ |
+ زیر پست آخرم، یک نفر نوشته بود:
«تو همون #هیچی هستی که وقتی بهم میگن داری به چی فکر میکنی میگم هیچی.»
|
اَميرعلى قِ |
هدلی آرام گفت «ببخشید، من نباید می‌اومدم.» اولیور میگوید: «نه.» و هدلی نگاهی مبهوت به او می‌اندازد. او دوست داشت کلماتی شبیه به این بشنود: نرو یا لطفاً بمون یا من هم متأسفم، اما تمام چیزی که اولیور میگوید این است: «اشکالی نداره.»
هدلی از این پا به آن پا میشود. پاشنه‌های کفشش درون گل‌ولای فرو رفته‌اند. او میگوید: «بهتره برم»، اما انگار چشم‌هایش می‌گویند: «نذار برم.» و دست‌هایش، در تلاش برای آنکه دست‌های اولیور را نگیرند و نگویند لطفاً، می‌لرزند.
#جنیفر_اى_اسمیت
احتمال عشق در نگاه اول
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
+ عاشق این آهنگ ام من...
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
درد رو آفریدی تا بفهمم
چه زمانی داری بزرگم میکنی
|
اَميرعلى قِ |
#استوری @Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
روزت مبارک #مرد
|
اَميرعلى قِ |
دل آدم، عین یک باغچه پر از غنچه است. اگر با محبت غنچه‌ها را آب دادی باز می‌شوند، اگر نفرت ورزیدی، غنچه‌ها پلاسیده می‌شوند. آدم باید بداند که نفرت و کینه برای خوبی و زیبایی نیست، برای زشتی و بی‌شرفی و بی‌انصافی است.
۱۸ اسفند، درگذشت #سیمین_دانشور
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
بیا زندگی کنیم! خورشید روزی دو بار طلوع نمیکند، ما هم دو بار به دنیا نمی‌آییم. هر چه زودتر به آنچه از زندگی‌ات باقی مانده بچسب...
یک درد ناشناخته
#آنتوان_چخوف
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
انسان به کندی تغییر میکند...
به همان کندی ای که بهار تبدیل به تابستان و تابستان تبدیل به پاییز و پاییز تبدیل به زمستان میشود؛ هرگز کسی نمی‌فهمد در کدام لحظه بهار تبدیل به تابستان میشود.
یک روز صبح از خواب بیدار می‌شویم و حس می‌کنیم هوا گرم است. تابستان وقتی ما در «خواب» بودیم فرارسیده است.
اگر خورشید بمیرد
#اوریانا_فالاچی
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
+ چراغو خاموش کرد، پتو رو کشید رو خودش و با صدای خیلی آرومی گفت:
خدایا امشب یه خواب خیلی خوب ببینم...
|
اَميرعلى قِ |
چقدر پیش می‌آید که داستان زندگی خود را تعریف کنیم؟
چقدر آن را اصلاح می‌کنیم و تغییر می‌دهیم؟ زیرکانه برش‌هایی از آن را نمایش می‌دهیم و بخش‌های دیگری از آن را تزئین می‌کنیم؟
و با گذشت زمان تعداد کسانی که از گذشته همراه ما باقی مانده‌اند، کمتر و کمتر میشود و دیگر کسی نیست که به ما یادآوری کند آنچه به عنوان داستان زندگی خود می‌گوییم بیشتر داستان‌مان است تا زندگی‌مان.
#درک_یک_پایان
#جولین_بارنز
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
به پشت سر برگشتم، چند درخت خشک پیدا بود و بر بالای پله‌ها یک در بزرگ چوبی بی‌رنگ و رو، زوزه‌ی باد را می‌کشید.
گفت: مرا یادت هست؟
دویدم و در راه فکر کردم من چه یادی دارم، چرا یادم به وسعت همه‌ی تاریخ است؟ و چرا آدمها در یاد من زندگی می‌کنند و من در یاد هیچ کس نیستم!
سال بلوا
#عباس_معروفی
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
هرچی دارم از تو دارم
هرچی میخوام از تو میخوام
|
اَميرعلى قِ |
#قفلی
|
اَميرعلى قِ |
ما بدون شغل، چه کسی هستیم؟
شاید تعجب کرده باشید که ،این چه سوالی است ! بیشتر همکاران دندانپزشک من و بسیاری از مردم سرکار نمیروند و در خانه هستند. صرف نظر از تبعات اجتماعی و اقتصادی قضیه( که کم نخواهد بود) ، قرنطینه و خانه نشینی، یک بحران دیگر به صورت بحران هویت برای خیلی از ماها میتواند ایجاد کند .
وقتی به این نقطه می‌رسید که آن زمان که دندانپزشک، معلم، استاددانشگاه، بیزنس من ، تراولر و... نیستید، هیچ چیز نیستید، بحران هویت شروع شده است! بحران هویت اصلی وقتی است که داشته هاتون دیگه هویتتون نیست، ماشینتون وقتی نمیتونین بیرون برین، پولتون وقتی نمیتونین سفر برین عکس بذارین، حتی لباس کارتون و مدرکتون و ... به هیچ کاری نمیان! خودتون با خودتون تنها میمونین و این موقع ممکنه ضربه ی کاری بهتون وارد بشه!
نرفتن سر کار برای برخی از ماها،همه ی چیزی را که بودیم گرفته است و خلا های زیادی را در زندگی برایمان آشکار کرده است! ممکن است فهمیده باشیم چه چیزهایی را نداریم و جای چه چیزهای زیادی در زندگی خالی است و چه چیزهایی را فکر میکردیم که داریم!
لارس اسوندسن کتابی به اسم کار دارد که در آن به رابطه ی فلسفی -هویتی انسان مدرن و شغلش پرداخته است. زمانی که انسان های پیش از تاریخ شکارچی-جمع آوری کننده بودند، چنین رابطه ای با کار خود نداشتند. هدیه و شاید آفت جامعه ی مدرن سرمایه داری، این است که بیشتر هویت و هستی ما را در کارمان انباشت کرده است!
به این ترتیب علی مرسلی نوعی وقتی دکتر مرسلی نباشد هیچ چیز نیست! خلا و توخالی است! هیچ ایده ی حیات و اندیشه ای ندارد ! هویتش فقط از شغلش می آید.
در کتاب مصیبتهای شاغل بودن، آلن دوباتن مفصل به جنبه های روانی شغلمان و تاثیری که شغل بر شخصیت ما گذاشته صحبت میکند . همین نویسنده در کتاب دیگرش به اسم شغل مورد علاقه در مورد اینکه شغل در دنیای امروز فقط منبع کسب درآمد نیست و هویت وجودی ما شده بحث کرده است.
اکنون که بسیاری از ما بدون کارکردن در خانه نشستیم، فرصت خوبی است که به خودمان برگردیم و از خودمان بپرسیم که چه کسی هستیم و شاید بتوانیم خود دیگری را هم از بین هویت های اجتماعی قبلی خود پیدا کنیم یا بیافرینیم !
#کرونا در کنار همه ی آسیب ها و فجایعی که بر سر ما می آورد ، شاید تلنگری زده تا با پوچی ها و خلا هایی که داریم آشنا شویم و اگر دوست داشته باشیم ،آن ها را پر کنیم ! این شعر شرح حال این روزهای منه:
آه ای آیینه این روز تو نیست
پشت این صبح دروغین تیرگی ست
ای غریب افتاده ی برگشته روز
کار دارد با تو این هجران هنوز
هوشنگ ابتهاج
#علی_مرسلی
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
هم بالاها یادتم
هم این پایین
|
اَميرعلى قِ |
ای
بی‌خبران
شکل ِ مجسـّم،
هیچ است.
👤خیام
Elva @kafiha
|
اَميرعلى قِ |
همه یِ انسان ها برای ارضای پنج نیاز اساسی که در ژن های ما ریشه دارند، تلاش می کنند؛ این نیازها عبارت اند از:
۱) نیاز به بقا،
۲)نیاز به عشق و احساس تعلق،
۳) نیاز به قدرت و پیشرفت،
۴) نیاز به آزادی،
۵) نیاز به تفریح.
این سیستم ژنتیکی ساده در ارضای نیاز های افراد زیادی، عالی عمل می کند تا آن ها احساس شادی، سلامت و رضایت کنند. افرادی که در زندگی فاقد چنین احساس هایی باشند از ته دل آرزو دارند به شادی، سلامت، و خشنودی دست یابند. اما متاسفانه سیستم ژنتیکی ما در مورد "زندگی مشترک" خوب عمل نمی کند ...
ازدواج بدون شکست
#ویلیام_گلاسر
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
صفحه‌ای سفید برای شروعی تازه
لی ادلکورت، متخصص پیش‌بینی روندها، میگوید واگیر کرونا به «رکود جهانی عظیمی که تا کنون تجربه نشده» خواهد انجامید اما در نهایت به بشریت اجازه خواهد داد ارزش‌های خود را از نو بچیند.
این ویروس در حال ایجاد یک «قرنطینه‌ی مصرف» است و تأثیر شگرف فرهنگی و اقتصادی برجا خواهد گذاشت.مردم بالاجبار به زندگی با دارایی‌های کمتر و مسافرت‌رفتن‌های کمتر عادت می‌کنند چون این ویروس زنجیره‌ی تأمین جهانی و شبکه‌های حمل‌ونقل را مختل میکند.
خواهیم آموخت چطور فقط با یک لباس شاد باشیم، داشته‌های محبوب قدیمی خود را از نو کشف کنیم، کتابی فراموش‌شده بخوانیم و حسابی مایه بگذاریم تا زندگی را زیبا کنیم.این ویروس همچنین نشان می‌دهد چطور اختلال اقتصادی میتواند مزایای محیط‌زیستی داشته باشد.
تصاویر جدید از هوای بالای چین نشان داد چطور دو ماه بدون تولید هوای آسمان را صاف کرده و به مردم اجازه داده نفس بکشند. این یعنی ویروس نشان خواهد داد که چطور کاهش سرعت یا تعطیلی صنایع میتواند محیط‌زیست بهتری بیافریند که قطعاً در مقیاس بزرگ قابل مشاهده خواهد بود.به همین هم امید دارم: یک سیستم دیگر و بهتر برقرار شود که احترام بیشتری برای کار و شرایط بشر قائل است.
متأسفانه در این فاجعه درمان عاجلی نداریم. باید وقتی مهار شد، پس‌مانده‌ها را برداریم و همه‌چیز را از صفر دوباره بسازیم.تأثیر ویروس کرونا چندلایه و پیچیده است، از ناباوری و قوت‌قلب اجتماعی گرفته تا درکی مترقی از تأثیرش بر جان‌های ما، دلهره‌ی ترسناک سناریوهای احتمالی، و از تحقق راهکارهای نهایی برای تفکیک خودخواسته در جامعه گرفته تا دفاتر، آتلیه‌ها و خلوت‌های مستقل شخصی.هر کس که هنوز در کار برنامه‌ریزی رخدادهای عمومی در ماه‌های آتی است باید امروز دست از برنامه‌ریزی بکشد و راه‌های نوآورانه‌ای برای ارتباط بیابد. شاید خبر خیلی بدی برای تمام فارغ‌التحصیل‌های آینده باشد چون باید زیر سقف خانه‌ی خودشان کلاه فارغ‌التحصیلی را هوا بیاندازند!
تأثیر شیوع این ویروس وادارمان خواهد کرد شتاب را کم کنیم، از هواپیماسوارشدن بپرهیزیم، از خانه کار کنیم، صرفاً میان دوستان صمیمی و خانواده پی سرگرمی باشیم، و یاد بگیریم خودبسنده و مراقب باشیم.
به‌هیچ وجه امکان ادامه‌ی تولید همین تعداد کالا و همین تعداد انتخابی که عادتمان شده را نداریم. انبوه اطلاعات ناتوان‌کننده درباره‌ی هیچ‌وپوچ فرهنگ ما را کرخ کرده. نسل‌های جوان‌تر هر روز بیشتر می‌فهمند که داشتن و تلنبارکردن لباس و ماشین دیگر حتی جذاب هم نیست.اما روح‌وروان بشر انگار مقاومت میکند و می‌خواهد بیازماید و ببیند چیزها خودبه‌خود ازهم‌می‌پاشند یا نه و همین‌طور که به کار معمول خود مشغولیم منتظر می‌ماند. بنابراین، یک وقفه‌ی ناگهانی در تمام این چیزها به‌خاطر ویروس قدرت تصمیم‌سازی را از ما می‌گیرد و در ابتدای کار شتاب را تا حدی وحشتناک کم میکند.
آدم‌های زیادی متوجه اتفاقی که الآن دارد سر دنیا و اقتصاد ما می‌آید نیستند. در شرکت‌ها معمولاً تا نود درصد اقلام ساخت چین و از مواد نفتی مثل پلاستیک و پلی‌استر است. دور نیست که قفسه‌ها را خالی از کفش و تلفن و لباس و حتی خمیردندان ببینیم.صادرات لاینقطع ساری‌های جنس‌موادی به هند و لوازم پلاستیکی خانه به افریقا، که طی سالیان به‌شدت اقتصادهای بومی را مختل کرده و بیکاری (و آلودگی) زیادی را باعث شده هم شاید متوقف شود و احتمالاً فرصت‌های تازه‌ای برای تولید بومی ایجاد کند.
در وضعی خواهیم بود که صفحه‌ای خالی برای شروعی تازه خواهیم داشت چون پول و شرکت‌های زیادی در فرایند کندتر شدن از بین خواهد رفت. جهت‌دهی دوباره و شروع تازه نیاز به بینش و بی‌پروایی زیادی دارد تا اقتصادی جدید بسازد با ارزش‌ها و روش‌های مدیریت تولید،توزیع و خرده‌فروشی متفاوت.
هزینه‌ی واقعی تعطیلی در ایتالیا و ژاپن و نیز کره و چین به رکود جهانی عظیمی که تا کنون تجربه نشده خواهد انجامید. این نه یک بحران اقتصادی که یک بحران اختلال است. مردم دیگر جایی نمیروند، بیرون نمیروند، پول خرج نمی‌کنند، تعطیلات نمیروند، رخداد فرهنگی نمیروند، حتی کلیسا هم نمیروند!
تعویق نمایشگاههای ونیز، حج، نیایش پاپ، و احتمالاً بازی‌های المپیک و موارد بعدی همگی در حد خود فجایعی اقتصادی‌اند؛ تجمیعشان باعث توقف گردش پول میشود. تمام بخش‌ها ضربه دیده‌اند به‌خصوص برندهای لوکس، خطوط هواپیمایی. مجبور خواهیم شد به زندگی با اخبار کمتر و کالاهای کمتر خو کنیم. باید همه‌ی عادت‌هایمان را ترک کنیم درست مثل اینکه داریم اعتیاد را ترک می‌کنیم.
مارکوس فرز
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
+ نوشته ی جالبی بود
|
اَميرعلى قِ |
به یاد بسپار،
اگر چیزی تو را رنجاند بر آن مراقبه کن.
احتمالا حقیقتی در آن هست.
اگر چیزی تو را رنجاند
به آن احترام بگذار
و در آن عمیق شو.
علت رنجش را کشف کن ،
نتیجه اش پاداش به همراه خواهد داشت.
اینگونه رشد میکنی.
دروغها شیرینند ، نمی رنجانند.
مواظب دروغهای شیرین باش.
وقتی چیزی تو را نمی رنجاند
نمی تواند انگیزه ای برای رشد باشد،
بی فایده است، تو را درگیر نمیکند.
تمام توجهت را روی رنج بگذار
و عصبانی نشو.
تو برای درک کردن اینجا هستی
نه برای عصبانی شدن ...
#اشو
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
مراقب خودت باش از تو فقط يدونه توي دنيا وجود داره... بهترين وسیله ی حمایت و مراقبت از دیگران مراقبت از خود است.
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
+ از پنجره ی خانه ی دوستانش به اتوبان، به ماشین های رهگذر خیره است
|
اَميرعلى قِ |
و می‌نویسم ک یادم نرود، تمام حق های عالم با توست مهربان. با توست اگر نگاهم نمی‌کنی. با توست اگر زبانم لال دوستم نداری. که خودم هم این روز ها روزی چند مرتبه حالم از خودم به هم می‌خورد. حالا هی به بهانه ها، چای نبات به خوردم بدهند... دردم را می‌دانم، درمانم را هم. درمانم حق دارد نگاهم نکند. من هم حق دارم روزی چند مرتبه خودم را بالا بیاورم. و همه چیز سر جایش. چون ترازوی عدالت آفریدگارت برقرارست.
|
اَميرعلى قِ |
#Story @Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
شانه ات را دیر آوردی سرم را باد برد
خشت خشت و آجر آجر ، پیکرم را باد برد
من بلوطی پیر بودم پای یک کوه بلند
نیمم آتش سوخت ، نیم دیگرم را باد برد
از غزل هایم فقط خاکستری مانده به جا
بیت های روشن و شعله ورم را باد برد
با همین نیمه ، همین معمولی ساده بساز
دیر کردی نیمه ی عاشقترم را باد برد
بال کوبیدم قفس را بشکنم عمرم گذشت
وا نشد بدتر از آن بال و پرم را باد برد
#حامد_عسکری
@Amiralichannel
|
اَميرعلى قِ |
عیدت مبارک رفیق :)
امیدوارم سال جدید، بهونه ای باشه برای اتفاق های تازه، تصمیم های بزرگ و تغییرات جدی
|
اَميرعلى قِ |
#خدایا_شکرت
🌱
|
اَميرعلى قِ |
به نظرم، تصورات آدمی از جنس شیشه اند و ساخته ی نگاه چشمان قلب هر آدم به دنیا و دیگر آدمها. حال در سومین دهه از زندگی این را خوب میفهمم که هیچ چیز به اندازه ی همین #تصورات_آدمی، ضربه پذیر نیست. گویی هر بوسه نوازشی ست به این شیشه ی نازک تصور، و هر اشتباه از سمت ما و آدمها مانند جسمی ست سخت و سنگی که میخراشد اش یا می شکند گاهی به نحوی که با هیچ چسبی درست بشو نیست.
دوستی داشتم که مرگ مادرش را اینطور برایم بازگو میکرد: «انگار قسمتی از ظرف خوشحالی تو ترک بردارد و تو هیچوقت مثل سابق از خوشحالی لبریز نشوی» حال من خوب می دانم که ظرفی که او از آن حرف میزند همان تصورات اوست از دنیا، که فکر میکند همه چیز را همیشه دارد، آن هم در دنیایی که مبنای آن ثبات نیست.
عزیزم،
این طرف از تصورات آدم که ما درونش ایستاده ایم زندگی ست و گرمای جریان خون، اما آن طرف مرگ و سرمایش ایستاده اند. هر سنگی، هر ضربه یا ترک به تصورات ما، راه سرما را باز میکند. خوب به یاد دارم، زمانی که پدر بزرگم را از دست دادیم پدرم به ما گفت «حالا دیگر از مرگ کمتر میترسد». به گمانم این صحبت ها زمانی اتفاق می افتند که شکستگی در تصورات آدم، شکاف بیشتری بر میدارد و چون آدمی به سرمای بیشتر عادت می کند، به مرور از سرمای مرگ کمتر می لرزد.
#امیرعلی_ق
@Amiralichannel
|