Proverb
stringlengths 4
244
|
---|
መድ፥ ሲጣላ ያረክሳል። |
መድቿ ዅሉ ይሎታል፥ ግንድ አልብስ። |
መድና መቃብር፤ ባዕድና መንገድ። |
መድና መድኀኒት፥ በተቸገረ ቀን ይፈለጋል። |
መድና መድኀኒት፥ በቸገረ ቀን ይፈለግ። |
መድና መድኀኒት፥ የተቸገሩ ዕለት። (የተቸገሩ ~ የቸገረ) |
መድና ሚዚን፥ ከወገብ ይይዚል። |
መድና ሥዕል፥ በሩቁ ያምራል (ይባላል)። |
መድና ሳንቲም ከመንገድ ወድቀው፥ ሳንቲሙን አነሱ መድን ጥለው። |
መድና እሳት በሩቅ። |
መድና ዋንጫ እያለቀሰ ይመጣ። |
መድና ገንብ ሳያስቡት ይገኛል። |
መድና ፍየል ቤት አጥፊ ነው። |
መድን ከመድ ጋር ማማት፥ ዳቦ እንደመግመጥ ነው። |
መድን ከመድ ጋር ማማት፥ ጮማ እንደመቁረጥ ይቆጠራል። |
መድን የሚወጉበት ጦር፥ ጀንፎው አይለቀቅም። |
ማ ብታረጅ፥ አማጭ ትሆናለች። |
ማች ለባልንጀራው እኔ የገደልኹት ደም አልወጣውም ቢለው፥ ቤት ሠሪውን ገድለህ ይሆናል አለው ይባላል። |
ምቶ ከአረጀ፤ በልቶ ከአፈጀ። |
ምቶ ያረጀ፥ በልቶ ያፈጀ። |
ረፋና ቀን ከአልተሻሙበት ያልቃል። |
ሪው ጣቴ፤ ምድሩ የአባቴ። |
ር ልትበደር ኺዳ፥ እህል ሲሸት መጣች። |
ር ልትበደር ኼዳ፥ መኸር ሲደርስ መጣች። |
ር ከልም ይስባል። (ይስባል ~ ይጠቅሳል) |
ር ከበረከት፤ ትውልድ ከምርቃት። |
ር የጣቴ፤ ምድሩ የአባቴ። |
ርቶ መቃም፤ ወልድ መሳም። |
ርቶ አይቅም፤ ወልድ አይስም። |
ርቶ ያልበላ፤ አምላክን ጠላ። |
ቅዝቀው ቢቀብሩት፥ ቀና ብል አደገ። |
ባራቂ፥ ላባ ቀረሽ፥ እብድ አስተኔ። |
ባራቂ፥ ይወዳል ምራቂ። |
ንድ ለሆደ ሲል፥ በሆደ ይኼዳል። |
ንድ ከባሕር ላይ ተኝቶ፥ ጤዚ ይልሳል። |
ንድ፥ የዳገት በረድ። |
ንጋዳ ተቆረጡት አገዳ፤ እዳኛ ከደረሱ ዕዳ። |
ንጋዳ ከቆረጡት አገዳ፥ ሚስት ከፈቷት ባዳ። |
ንጋዳ የገለበጠ፤ አባቱን የገላመጠ። |
ንጋዳና ወታደር በመከር ጊዛ ይታይ ነበር። |
ንግ ከተተከለ፥ ልብ ተከፈለ። |
ኬውን ሲቋጥር፥ አነቀው ነብር። (ተማሪ ~) |
ወትር ዋይ ዋይ ጐረሮ ያሰለቻል። |
ገየች ከረመች፥ ቆይታ መጣች። |
ጠኝ ሞት መጣ ቢለው፥ አንደን ግባ በለው (አለው)። (አለው ~ አለ) |
ጠኝ ቦላላ ፈስ አያድንም። |
ጠኝ ድሀ መድ ያለው፥ በዓመቱ እርሱ አሥረኛ ይሆናል። |
ጠኝ ጠጥቶ፤ አሥረኛውን የወደደ በሙሉ ነደደ። |
ጠኝ ጠጥቶ፤ አሥር የወደደ በሙሉ ተናደ። (በሙሉ ~ ጠኙ) |
ጠኝ ፈሳም ጎማ አይነፋም። |
ጠኝም ቢታለብ፥ ለእኔ ያው ገላ ነው። |
ጥ ጥ፤ አቁማዳ ቂጥ። |
ፈን ለገና፤ ነገር ለዋና። |
ፈን በበገና፤ ነገር በዋና። |
ፈን በከበሮ፤ አዋጅ በደበል። |
ፈን በገና፤ ነገር በዋና። |
ፈን አለ በገና፤ ነገር አለ በዋና። |
ፍኖ አያምር፥ እንን አልቅሶ። |
ፍኖ ያልዳረ፤ አልቅሶ ያልቀበረ መድ አይባልም። ዙሮ በላን፥ ተኝተህ ቀላውጠው። |
ሳና ድንግል፥ ያላንድ ጊዛ አይበቅል። |
ዞን ትጠብቃለች። አንድ አይና፥ በአፈር አይጫወትም። |
ያ ነቃይ፥ የፊት የፊቱን። |
ደኛህ ሲታማ፥ ለእኔ ብለህ ስማ። |