carbon225/poleval-abbreviation-disambiguation-wiki

text stringlengths 18 213	labels stringlengths 9 376
prawdziwą przemianą życia. <mask>Zy</mask> się świadectwa uwolnienia ze zniewoleń i opętań po jego modlitwie wstawienniczej. Bracia wspominali jego	Zachowały; zachować
długie posty i liczne umartwienia. Mszę świętą odprawiał w największym skupieniu; cały był dla Boga i ludzi, cały <mask>ody</mask> ludziom. Spowiedź u niego była bardzo szczegółowa, n	oddany; oddać
a wszystko naprowadzał, wszystko przypominał. Spowiadał według przykazań Bożych i kościelnych oraz <mask>g.</mask> głównych. Pokutę za nie zadawał bardzo dużą. Koniec życia O. Wi	grzechów; grzech
ncenty Kruszewski jako <mask>jn</mask> z ostatnich oborskich karmelitów dożył odzyskania przez Polskę niepodległości i połączenia Zakonu Karmelitańskiego w Polsce, po wielu wiek	jeden; jeden
ach świetności. Zmarł w opinii świętości 6 października 1922 roku, <mask>zł</mask> pochowany w krypcie pod Kaplicą Opatrzności. Ciało o. Wincentego	został; zostać
Szczelina na Grzędzie – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w żlebie Głębowiec, <mask>bm odga. żeu</mask> Żeleźniak, powyżej Żel	bocznym odgałęzieniu żlebu; boczny odgałęziyć żleb
eźniakowej Bramy i poniżej Wnęki na Grzędzie, na wysokości 1220 <mask>mt.</mask> n.p.m. Długość jaskini wynosi 4,6 metrów, a jej deniwelacja 1,5 metrów. Opis jaskini	metrów; metr
Jaskinię stanowi szczelinowy, wąski korytarzyk, na <mask>pz. iy</mask> w dół, a następnie, za zaciskiem, poziomo. Zaczyna się trójkątnym otworem (1,1 x 0,9 m), a kończy pochyłym prożkiem. Pr	początku idący; początek idący
zyroda W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre, gładkie, trochę zwietrzałe. Przy otworze wejściowym rosną na nich porosty i mchy. Historia odkryć Brak jest danych o <mask>okh</mask> jaskini. Je	odkrywcach; odkrywcach
st to prawdopodobnie jaskinia, którą w wykazie jaskiń w 1988 roku W.W. Wiśniewski nazwał Szczeliną na Grzędzie Niżnią. Badał on w <mask>lh</mask> siedemdziesiątych XX	latach; rok
wieku zbocza Kominiarskiego Wierchu w <mask>pu</mask> jaskiń. Pierwszy plan i opis jaskini sporządziła I. Luty przy pomocy J. Łabęckiej w 2003 roku.	poszukiwaniu; poszukiwać
Epping Ongar Railway (skr. EOR) – <mask>zy.</mask> linia kolejowa w południowo-zachodnim Essex w Anglii, prowadzona przez zespół wolontariuszy zatrudniający	zabytkowa; zabytkowy
ch pracowników. <mask>Ta</mask> stanowi ostatni odcinek odgałęzienia linii Great Eastern Railway, później linii Central London Underground, z Loughton p	Trasa; trasa
rzez Epping do Ongar, ze stacjami pośrednimi w <mask>Nr. Wd</mask> i Blake Hall. Linia została zamknięta przez londyńskie metro w 1994 i sprzedana w 1998. Został	North Weald; North Weald
a ponownie otwarta w latach 2004–2007 jako linia historyczna (muzealna). Zmiana właściciela w 2007 doprowadziła do <mask>c. z. li</mask> w	czasowego zamknięcia linii; czasowy zamkniąć linia
celu <mask>pya</mask> przewozów składami prowadzonymi parowozami. Trasa została ponownie otwarta 25 maja 2012. Historia W 1856 Eastern Counties Railway (ECR), która później stała	przywrócenia; przywrócić
się częścią Great Eastern Railway (GER), <mask>o.</mask> dwutorową linię pomiędzy Stratford i Loughton. W 1865 dodano jednotorowe przedłużenie między Loughton i Ongar.	otworzyła; otworzyć
Wysoka frekwencja doprowadziła do budowy drugiego toru <mask>md. Lou.</mask> i Epping. W tym czasie codziennie kursowało pięćdziesiąt pociągów pomiędzy Lo	między Loughton; między Loughton
ndynem a Loughton, <mask>kee</mask> 22 do Epping i 14 do Ongar. Podczas II wojny światowej między Ongar a Londynem została zmniejszona dzienna liczba pociągów d	kolejne; kolejny
o siedmiu. W 1946 <mask>ea ln. Cn. da</mask> do Leytonstone, w 1947 do Woodford, a w 1948 do Loughton. Wahadłowy pociąg parowy nadal kursował z Loughton do Ongar. W 1949	elektryfikacja linii Central dotarła; elektryfikacja linia Central dotrzeć
<mask>uho</mask> mijankę w North Weald, aby umożliwić kursowanie większej liczby pociągów. Po nacjonalizacji kolei w 1948 część linii przeszła pod zarząd London Transport Executive (LTE)	uruchomiono; uruchomiić
, który był <mask>spa. dw. wi lni</mask> z Leyton do Loughton. Powstały wówczas wątpliwości co do eksploatacji trasy pomiędzy Loughton i Ongar. R	spadkobiercą dawnych właścicieli linii; spadkobierca dawny właściciel linia
ząd początkowo sprzeciwiał się elektryfikacji, jednak pojawienie się nowych terenów mieszkaniowych w <mask>oiy uw.</mask> elektryfikację torow	okolicy umożliwiło; okolica umożliwić
iska prowadzącego do Epping, co stało się w 1949. LTE <mask>pjo rwż</mask> kontrolę nad odcinkiem do Ongar i wynajęło parowóz do ruchu wahadłowego. W latach 50.	przejęło również; przejąć również
XX wieku zdecydowano się na elektryfikację linii. W 1957 zmodernizowano sygnalizację, czyniąc linię bardziej przepustową. <mask>Py tw.</mask> nadal prowadzono trakcja parową. Ze w	Przewozy towarowe; przewoz towarowy
zględu na <mask>nl. li. pa. st. Be</mask> Hall była zamykana w niedziele, a od 17 października 1966 wprowadzono ograniczony rozkład j	niewielką liczbę pasażerów stacja Blake; niewielki liczba pasażer stacja Blake
azdy w dni powszednie. Ciągły spadek liczby pasażerów doprowadził do likwidacji mijanki i sygnalizatora w North Weald w 1976 oraz <mask>oao</mask> zamkni	ostatecznego; ostateczny
ęcia stacji Blake Hall 31 <mask>pa</mask> 1981. 30 września 1994 London Transport zamknął odcinek przynoszący straty z Epping do Ongar. Po 1994 prywatne przedsiębiorstwo Pilot Developmen	października; październik
ts zakupiło odcinek z Epping do Ongar. Mimo wstępnych zapewnień, że w ciągu pięciu lat od <mask>zu. pze z.</mask> przewozy pasażerskie, nie doszło do takiego	zakupu przywrócone zostaną; zakup przywrócć zostać
rozwiązania. Około 2000 powstało Towarzystwo Wolontariatu Kolejowego Epping Ongar (EORVS). Początkowo składało się ono z małej grupy entuzjastów, <mask>kt.</mask> poświęcali swój czas na napra	którzy; który
wę i konserwację oraz odnawianie zaniedbanych budynków i torów. <mask>Wc</mask> z właścicielami, grupa ta stopniowo przywracała linię i budynek st	Współpracując; współpracuć
acji w Ongar, tak aby pociągi mogły ponownie kursować i obsługiwać pasażerów do North Weald. 10 <mask>pia</mask> 2004, prawie dziesięć lat do zamknięci	października; październik
a linii, pierwszy pociąg EORVS opuścił Ongar o godzinie 11:00. <mask>ES ob.</mask> pięć pociągów turystycznych w każdą niedzielę do grudnia 2007. Zmiana właściciela nastąpi	EORVS obsługiwał; EORVS obsługiwać
ła pod koniec 2007. <mask>Pęo</mask> wówczas decyzję o zaprzestaniu eksploatacji pociągów i skoncentrowaniu się na poprawie infrastruktury zarówno w celu ponownego uruchomien	Podjęto; Podjęto
ia <mask>pą.</mask> z lokomotywami, jak i zabezpieczenia długoterminowej przyszłości linii. W Ongar odnowiono i zrewitalizowano torowisko na całej stacji, zarówno w celu uz	pociągów; pociąg
yskania odpowiedniej wysokości peronów, jak i przywrócenia pierwotnego układu torowisk. <mask>Or</mask> jako jedyna stacja na linii zachowała oryginalną zabudowę. Wewnątrz pierwotnego dworca z	Ongar; ongar
1865 przywrócono pomieszczenia do <mask>po</mask> układu, w tym usunięto nowsze ściany działowe i otworzono oryginalne drzwi oraz kominki. Otwarto tu kawiarnię. Na stacji w North Weald	pierwotnego; pierwotny
przywrócono malaturę i <mask>za.</mask> torowiska oraz sygnalizację z 1888. Wewnątrz dworca odrestaurowano pomieszczenia, usunięto automat biletowy z lat 80. X	zrewitalizowano; zrewitalizować
X wieku, aby przywrócić poczekalnię do pierwotnego układu, a także gruntownie odnowiono poczekalnię damską, toalety i kasę biletową. <mask>St.</mask> została całkowicie przeprojektowan	Stacja; stacja
a i wyposażona w oświetlenie w stylu z epoki. <mask>Za.</mask> podjazdy dla niepełnosprawnych na perony. Ruch turystyczny uruchomiono ponownie w 2012. Przebieg trasy i turystyka Linia kolej	Zainstalowano; zainstalować
owa przebiega przez jedne z najpiękniejszych krajobrazów Essex, pokonując po drodze strome podjazdy. Trasa jest połączona ze <mask>są lon.</mask> metra w Epping kursami zabytkowych autobusów.	stacją londyńskiego; stacja londyński
<mask>Wy</mask> kolei znajdują się na stacji w North Weald. W pobliżu przebiega ścieżka spacerowa Essex Way, która ma długość 82 mil pomiędzy Harwich i Epping. N	Warsztaty; warsztaty
a swojej trasie przechodzi przez lasy, pola i zabytkowe wsie. Wszystkie odległości na londyńskiej linii centralnej są nadal mierzone od Ongar. <mask>Gla</mask> Przyp	Galeria; galeria
Tyler Bey (ur. 10 lutego 1998 w Las Vegas) − amerykański koszykarz, <mask>wyst.</mask> na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego. 25 sierpnia 2021 zawarł umowę z	występujący; występować
Houston Rockets. 17 <mask>we.</mask> został zwolniony. 26 września 2021 podpisał kolejną umowę z klubem, zarówno na występy w NBA, jak i zespole G-League – Rio Grande Valley Vipers. 13 paździe	września; wrzesień
rnika opuścił klub. Osiągnięcia Stan na 20 października 2021, na podstawie, o ile nie zaznaczono inaczej. NCAA <mask>Oo.</mask> roku konferencji Pac-12 (2020) Największy p	Obrońca; obrońca
ostęp konferencji Pac-12 (2019) MVP turnieju MGM Grand Main Event (2020) <mask>Zi.</mask> do: I składu: Pac-12 (2019) defensywnego Pac-12 (2020) II składu Pac-12 (2020) Zawodni	Zaliczony; zaliczony
k kolejki Pac-12 (11.03.2019) Przypisy Linki zewnętrzne <mask>Po.</mask> na nba.com Statystyki na basketball-reference.com Profil na eurobasket.com Amerykańscy koszykarze	Profil; profil
<mask>Kae Clo Bu. K. Ds Mave. Kae</mask> Salt Lake City Stars Koszykarze Long Island Nets Ludzie urodzeni w Las Vegas Urodzeni w 1998	Koszykarze Colorado Buffaloes Koszykarze Dallas Mavericks Koszykarze; koszykarz Colorado Buffaloes Koszykarz Dallas Mavericks Koszykarze
Sielsowiet głamazdiński () – jednostka administracyjna wchodząca w <mask>sk. ru</mask> chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. Centrum administracyjnym sielso	skład rejonu; skład rejon
wietu jest wieś (ros. село, trb. sieło) Głamazdino. <mask>G. Pow. sou wn.</mask> 151,46 km². Historia Status i granice sielsowietu zostały określone ustawam	Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi; geografia powierzchni sielsowiet wynosić
i z 2004 i z 2010 roku. Demografia W 2017 roku <mask>si.</mask> zamieszkiwało 653 mieszkańców. Miejscowości W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Głamazdino, 1-j Zielonyj Sad, 2-j	sielsowiet; sielsowiet
<mask>Zn.</mask> Sad, Arsenjewka, Bieriozowoje, Borisowka, Jefrosimowo, Załozje, Złobino, Klusow, Krasnaja Połosa, Malejewka, Płoskij, Podrownoje, S	Zielonyj; zielonyj
morodino, Striekałowo, Tiepłowka, Judowka. Zobacz też <mask>p. ay Rs.</mask> Linki zewnętrzne Большая Российская Энциклопедия. Курская область. (ros.)	podział administracyjny Rosji; podział administracyjny Rosja
Sielsowiet dubowicki () – jednostka administracyjna wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie <mask>kr.</mask> w Rosji. Centrum administracyjnym s	kurskim; kurski
ielsowietu jest wieś (ros. село, trb. sieło) Dubowica. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 46,87 km². <mask>Ho. S.</mask> i granice sielsowietu z	Historia Status; Historia status
ostały określone ustawami z 2004 i z 2010 roku. <mask>Daa</mask> W 2017 roku sielsowiet zamieszkiwało 329 mieszkańców. Miejscowości W skład siels	Demografia; demografia
owietu wchodzą miejscowości: Dubowica, Polana, Sietki, Chatusza, Szagarowo, <mask>Jas.</mask> Polana. Zobacz też Podział administracyjny Rosji Linki zewnętrzne Большая Российская Эн	Jasnaja; Jasnaj
Sielsowiet kalinowski () – jednostka administracyjna wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. <mask>Cn.</mask> administracyjnym s	Centrum; centrum
ielsowietu jest wieś (ros. село, trb. sieło) Kalinowka. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 239,75 km². <mask>Ho.</mask> Status i granice sielsowietu zostały określone ustawami z 2004 i z	Historia; Historia
2010 roku. Demografia W 2017 roku sielsowiet zamieszkiwało 1794 mieszkańców. <mask>Mi</mask> W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Kalinowka, Amoń, Bogosłowka, Gieorgijewskij, Dob	Miejscowości; miejscowości
ryj Kriestjanin, Żedienowka, Żedienowskij, Imieni Krupskoj, Iskra, Klewień, <mask>K.</mask> Strielica, Krasnyj Pachar, Kultproswiet, Michalewka, Prich	Krasnaja; Krasnaja
odkowo, 1-ja Turka, 2-ja Turka, Uspienskij. <mask>Za.</mask> też podział administracyjny Rosji Linki zewnętrzne Большая Российская Энциклопедия. Курская	Zobacz; zobaczyć
Sielsowiet olchowski () – <mask>j.</mask> administracyjna wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. Centrum administracyjnym sielsowietu je	jednostka; jednostka
st wieś (ros. село, trb. sieło) Olchowka. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 183,13 km². <mask>Hsa</mask> Status i granice sielsowietu zos	Historia; Historia
tały <mask>oe. ua.</mask> z 2004 i z 2010 roku. Demografia W 2017 roku sielsowiet zamieszkiwały 742 osoby. Miejscowości W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Ol	określone ustawami; określić ustawa
chowka, Ałtuchowka, <mask>Ba</mask> Alesznia, Borszczewka, Wierchnij Woronok, Wierchniaja Turanka, Wierchniaja Czupachina, Wieczerniaja Zaria, Wołokitino, Wiażen	Bolszaja; bolszaja
ka, Krasnaja Polana, Ładygina, Małaja Alesznia, Manino, Nadiejka, <mask>Niżn.</mask> Czupachino, Niżnij Woronok, Niżniaja Turanka, Pieriejezd, Rownoje, Rodion	Niżnieje; niżnieje
owka, Sierowka, Uljanowka, Cukanow, Czubarowka. Zobacz też <mask>pdł ayy Rs. Lin. ze</mask> Большая Российская Энциклопедия. Курская область. (ros.) Przypisy Osiedla	podział administracyjny Rosji Linki zewnętrzne; podział administracyjny Rosja Linki zewnętrzny
Sielsowiet pietrowski () – <mask>ja ana</mask> wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. Centrum administracyjnym sielsowietu jest wieś (ros. сел	jednostka administracyjna; jednostka administracyjny
о, trb. sieło) Pody. <mask>Gra</mask> Powierzchnia sielsowietu wynosi 192,67 km². Historia Status i granice sielsowietu zostały określone ustawami z 2004 i z 2010	Geografia; geografia
roku. <mask>Dg.</mask> W 2017 roku sielsowiet zamieszkiwało 529 mieszkańców. Miejscowości W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Pody, Bobylewka, Brysina, Bupieł, Żurawlewka, Kapustino, Koż	Demografia; demografia
anowka, Kurienka, Ługowoje, Miedwieżje, Mokrousowo, Muchino, Pieriestupleno, Pietrowskoje, Prawaja Lipa, Safronowka. <mask>Zob.</mask> też Podział administra	Zobacz; zobaczyć
cyjny Rosji Linki zewnętrzne Большая Российская Энциклопедия. Курская область. (ros.) <mask>Pz. Oa w.</mask> w obwodzie kurskim Sielsowiety rejonu chomutow	Przypisy Osiedla wiejskie; przypis Osiedle wiejski
Sielsowiet romanowski () – jednostka administracyjna wchodząca w <mask>sd rju</mask> chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. Centrum administracyjnym sielsowietu jest wieś (	skład rejonu; skład rejon
ros. село, trb. sieło) Romanowo. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 131,92 km². Historia Status i <mask>ga.</mask> sielsowietu zostały określone ustawami	granice; granica
z 2004 i z 2010 roku. Demografia W 2017 roku <mask>st zio</mask> 499 mieszkańców. Miejscowości W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Romanowo, Aleksina, Bibi	sielsowiet zamieszkiwało; sielsowiet zamieszkiwać
kow, Wieć, Diemienino, Żukow, Zarieczje, Klincy, Mielnicziszcze, Pletniew, <mask>Pea</mask> Polana, Riedkije Dubki, Samochwałowka, 2-j Starszenskij, 3-j Starszenskij, Starszeje, Swia	Podlesnaja; podlesnajać
toziorka, Szewczenko. Zobacz też podział administracyjny Rosji Linki zewnętrzne Большая Российская Энциклопедия. Курская область. (ros.) <mask>Prz. Oa</mask> wiejskie w	Przypisy Osiedla; przypis Osiedle
Sielsowiet salnowski () – jednostka administracyjna wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. <mask>Cm ad.</mask> sielsowietu je	Centrum administracyjnym; centrum administracyjny
st wieś (ros. село, trb. sieło) Salnoje. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 85,28 km². Historia Status i <mask>ge swu</mask> zostały określone ustawami z 2004 i z 2010 r	granice sielsowietu; granica sielsowiet
oku. Demografia W 2017 roku <mask>sot zi.</mask> 629 mieszkańców. Miejscowości W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Salnoje, Bieriezniak, Diegtiarka, Dobroje Pol	sielsowiet zamieszkiwało; sielsowiet zamieszkiwać
e, Kolaczek, Krasnyj Pachar, Łobki, Obży, Pasiek, Posadka, Prilepy, Taboriszcze, Chołzowka, Jarosławka. Zobacz też <mask>pł admi. Ri Li.</mask> zewnętrzne Большая Российская Энциклопед	podział administracyjny Rosji Linki; podział administracyjny Rosja Linki
Sielsowiet skoworodniewski () – <mask>je.</mask> administracyjna wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. Centrum administracyjny	jednostka; jednostka
m sielsowietu jest wieś (ros. село, trb. sieło) Skoworodniewo. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 153,91 km². Historia Status i <mask>gae s.</mask> zosta	granice sielsowietu; granica sielsowiet
ły określone ustawami z 2004 i z 2010 roku. Demografia W 2017 roku sielsowiet zamieszkiwało 355 osób. <mask>Mi.</mask> W skład sielsowietu wchodzą miejscowości:	Miejscowości; miejscowości
Skoworodniewo, Bogomołow, Wiesiołyj, Wiktorowka, Gołubowka, Żychowka, Zalesje, Zwieniaczka, Kiriłłowka, <mask>Kaj</mask> Kurgan, Lekta, Malinowskij, Mieńszy	Krasnyj; krasnyj
kowo, Piecziszcze, Pczołka, Rowcy, Swoboda, Snytkino, Czeriemoszki, Czubarowka, Szatunowka, Szyrkow. <mask>Zz</mask> też podział administracyjny Rosji Linki ze	Zobacz; zobaczyć
wnętrzne Большая Российская Энциклопедия. Курская область. (ros.) Przypisy Osiedla wiejskie w <mask>ow.</mask> kurskim Sielsowiety rejonu chomutowskiego w obwodzie kurskim	obwodzie; obwodz
Droga magistralna M14 (), <mask>na. te du. obwo.</mask> samochodową Mińska (MKAD-2) (, ) – droga szybkiego ruchu na Białorusi, w obwodzie mińskim. Trasa o długości	nazywana także drugą obwodnicą; nazywać także drugi obwodnica
88 km stanowi północno-zachodnią część zewnętrznego pierścienia wokół Mińska. Całkowita długość obwodnicy, po uwzględnieniu już <mask>ieh</mask> odc	istniejących; istnieć
inków dróg, wynosi 160 km. Przedłużeniem arterii w kierunku szosy M2 i portu lotniczego Mińsk jest <mask>do.</mask> republikańska R80. M14 poprowadzono w odległości od 10 do 25 km od miejskiej obwodni	droga; drogi
cy. Trasę oddawano do użytku w latach 2015 – 2016. Na <mask>cj doi</mask> jest dwujezdniowa z dwoma pasami ruchu w każdym kierunku. Przypisy Link	całej długości; cały długość
Jarosław Siek (ur. 4 lipca 1975 r. w Lublinie) – pisarz, poeta, autor bajek, scenariuszy komiksów i wierszy dla dzieci. Życiorys Jako pisarz zadebiutował w 2009 roku <mask>bą</mask> Gość z Zamo	bajką; bajka
ścia. Jeszcze w tym samym roku została wydana bajka Żurawie z Gdańska z <mask>am nr. pzz Ma</mask> Bakę. W 2012 roku z okazji piłkarskich mistrzostw Europy napisał bajkę Pi	audiobookiem nagranym przez Mirosława; audiobooko nagrać przez Mirosław
łka, bajka, gol, czytaną przez Katarzynę Bujakiewicz w ramach akcji „Bajki w bramce”, o której reportaż pojawił się w „Wydarzeniach” Polsatu. W 2014 roku pod <mask>patr.</mask> TVP ABC ukazała się	patronatem; patronat
bajka Piłkarskie mistrzostwa Europy na wesoło. W 2016 roku <mask>wdł</mask> serię bajek o polskich reprezentacjach narodowych pt. „Drużyna orłów”, o której rel	wydał; wydać
acje ukazały się w „Teleranku”, Radiu Złote Przeboje i Radiu Eska. W 2017 roku miał już w swoim dorobku 50 książek. Na <mask>pe de.</mask> z nich powst	podstawie dziewięciu; podstawa dziewięć
ały filmy animowane. Z <mask>oz.</mask> 10-lecia pracy artystycznej w dniach 25-26 kwietnia 2019 roku w Książnicy Zamojskiej odbył się z udziałem autora cykl	okazji; okazja
wydarzeń literackich dla dzieci pt. „Biblioteka w <mask>rkh</mask> Sieka”. W 2020 roku komiks Drużyna orłów. Jak zostać mistrzem świata w siatkówce prezentowany był w Polsacie Sport.	rękach; ręka

prawdziwą przemianą życia. <mask>Zy</mask> się świadectwa uwolnienia ze zniewoleń i opętań po jego modlitwie wstawienniczej. Bracia wspominali jego

Zachowały; zachować

długie posty i liczne umartwienia. Mszę świętą odprawiał w największym skupieniu; cały był dla Boga i ludzi, cały <mask>ody</mask> ludziom. Spowiedź u niego była bardzo szczegółowa, n

oddany; oddać

a wszystko naprowadzał, wszystko przypominał. Spowiadał według przykazań Bożych i kościelnych oraz <mask>g.</mask> głównych. Pokutę za nie zadawał bardzo dużą. Koniec życia O. Wi

grzechów; grzech

ncenty Kruszewski jako <mask>jn</mask> z ostatnich oborskich karmelitów dożył odzyskania przez Polskę niepodległości i połączenia Zakonu Karmelitańskiego w Polsce, po wielu wiek

jeden; jeden

ach świetności. Zmarł w opinii świętości 6 października 1922 roku, <mask>zł</mask> pochowany w krypcie pod Kaplicą Opatrzności. Ciało o. Wincentego

został; zostać

Szczelina na Grzędzie – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w żlebie Głębowiec, <mask>bm odga. żeu</mask> Żeleźniak, powyżej Żel

bocznym odgałęzieniu żlebu; boczny odgałęziyć żleb

eźniakowej Bramy i poniżej Wnęki na Grzędzie, na wysokości 1220 <mask>mt.</mask> n.p.m. Długość jaskini wynosi 4,6 metrów, a jej deniwelacja 1,5 metrów. Opis jaskini

metrów; metr

Jaskinię stanowi szczelinowy, wąski korytarzyk, na <mask>pz. iy</mask> w dół, a następnie, za zaciskiem, poziomo. Zaczyna się trójkątnym otworem (1,1 x 0,9 m), a kończy pochyłym prożkiem. Pr

początku idący; początek idący

zyroda W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre, gładkie, trochę zwietrzałe. Przy otworze wejściowym rosną na nich porosty i mchy. Historia odkryć Brak jest danych o <mask>okh</mask> jaskini. Je

odkrywcach; odkrywcach

st to prawdopodobnie jaskinia, którą w wykazie jaskiń w 1988 roku W.W. Wiśniewski nazwał Szczeliną na Grzędzie Niżnią. Badał on w <mask>lh</mask> siedemdziesiątych XX

latach; rok

wieku zbocza Kominiarskiego Wierchu w <mask>pu</mask> jaskiń. Pierwszy plan i opis jaskini sporządziła I. Luty przy pomocy J. Łabęckiej w 2003 roku.

poszukiwaniu; poszukiwać

Epping Ongar Railway (skr. EOR) – <mask>zy.</mask> linia kolejowa w południowo-zachodnim Essex w Anglii, prowadzona przez zespół wolontariuszy zatrudniający

zabytkowa; zabytkowy

ch pracowników. <mask>Ta</mask> stanowi ostatni odcinek odgałęzienia linii Great Eastern Railway, później linii Central London Underground, z Loughton p

Trasa; trasa

rzez Epping do Ongar, ze stacjami pośrednimi w <mask>Nr. Wd</mask> i Blake Hall. Linia została zamknięta przez londyńskie metro w 1994 i sprzedana w 1998. Został

North Weald; North Weald

a ponownie otwarta w latach 2004–2007 jako linia historyczna (muzealna). Zmiana właściciela w 2007 doprowadziła do <mask>c. z. li</mask> w

czasowego zamknięcia linii; czasowy zamkniąć linia

celu <mask>pya</mask> przewozów składami prowadzonymi parowozami. Trasa została ponownie otwarta 25 maja 2012. Historia W 1856 Eastern Counties Railway (ECR), która później stała

przywrócenia; przywrócić

się częścią Great Eastern Railway (GER), <mask>o.</mask> dwutorową linię pomiędzy Stratford i Loughton. W 1865 dodano jednotorowe przedłużenie między Loughton i Ongar.

otworzyła; otworzyć

Wysoka frekwencja doprowadziła do budowy drugiego toru <mask>md. Lou.</mask> i Epping. W tym czasie codziennie kursowało pięćdziesiąt pociągów pomiędzy Lo

między Loughton; między Loughton

ndynem a Loughton, <mask>kee</mask> 22 do Epping i 14 do Ongar. Podczas II wojny światowej między Ongar a Londynem została zmniejszona dzienna liczba pociągów d

kolejne; kolejny

o siedmiu. W 1946 <mask>ea ln. Cn. da</mask> do Leytonstone, w 1947 do Woodford, a w 1948 do Loughton. Wahadłowy pociąg parowy nadal kursował z Loughton do Ongar. W 1949

elektryfikacja linii Central dotarła; elektryfikacja linia Central dotrzeć

<mask>uho</mask> mijankę w North Weald, aby umożliwić kursowanie większej liczby pociągów. Po nacjonalizacji kolei w 1948 część linii przeszła pod zarząd London Transport Executive (LTE)

uruchomiono; uruchomiić

, który był <mask>spa. dw. wi lni</mask> z Leyton do Loughton. Powstały wówczas wątpliwości co do eksploatacji trasy pomiędzy Loughton i Ongar. R

spadkobiercą dawnych właścicieli linii; spadkobierca dawny właściciel linia

ząd początkowo sprzeciwiał się elektryfikacji, jednak pojawienie się nowych terenów mieszkaniowych w <mask>oiy uw.</mask> elektryfikację torow

okolicy umożliwiło; okolica umożliwić

iska prowadzącego do Epping, co stało się w 1949. LTE <mask>pjo rwż</mask> kontrolę nad odcinkiem do Ongar i wynajęło parowóz do ruchu wahadłowego. W latach 50.

przejęło również; przejąć również

XX wieku zdecydowano się na elektryfikację linii. W 1957 zmodernizowano sygnalizację, czyniąc linię bardziej przepustową. <mask>Py tw.</mask> nadal prowadzono trakcja parową. Ze w

Przewozy towarowe; przewoz towarowy

zględu na <mask>nl. li. pa. st. Be</mask> Hall była zamykana w niedziele, a od 17 października 1966 wprowadzono ograniczony rozkład j

niewielką liczbę pasażerów stacja Blake; niewielki liczba pasażer stacja Blake

azdy w dni powszednie. Ciągły spadek liczby pasażerów doprowadził do likwidacji mijanki i sygnalizatora w North Weald w 1976 oraz <mask>oao</mask> zamkni

ostatecznego; ostateczny

ęcia stacji Blake Hall 31 <mask>pa</mask> 1981. 30 września 1994 London Transport zamknął odcinek przynoszący straty z Epping do Ongar. Po 1994 prywatne przedsiębiorstwo Pilot Developmen

października; październik

ts zakupiło odcinek z Epping do Ongar. Mimo wstępnych zapewnień, że w ciągu pięciu lat od <mask>zu. pze z.</mask> przewozy pasażerskie, nie doszło do takiego

zakupu przywrócone zostaną; zakup przywrócć zostać

rozwiązania. Około 2000 powstało Towarzystwo Wolontariatu Kolejowego Epping Ongar (EORVS). Początkowo składało się ono z małej grupy entuzjastów, <mask>kt.</mask> poświęcali swój czas na napra

którzy; który

wę i konserwację oraz odnawianie zaniedbanych budynków i torów. <mask>Wc</mask> z właścicielami, grupa ta stopniowo przywracała linię i budynek st

Współpracując; współpracuć

acji w Ongar, tak aby pociągi mogły ponownie kursować i obsługiwać pasażerów do North Weald. 10 <mask>pia</mask> 2004, prawie dziesięć lat do zamknięci

października; październik

a linii, pierwszy pociąg EORVS opuścił Ongar o godzinie 11:00. <mask>ES ob.</mask> pięć pociągów turystycznych w każdą niedzielę do grudnia 2007. Zmiana właściciela nastąpi

EORVS obsługiwał; EORVS obsługiwać

ła pod koniec 2007. <mask>Pęo</mask> wówczas decyzję o zaprzestaniu eksploatacji pociągów i skoncentrowaniu się na poprawie infrastruktury zarówno w celu ponownego uruchomien

Podjęto; Podjęto

ia <mask>pą.</mask> z lokomotywami, jak i zabezpieczenia długoterminowej przyszłości linii. W Ongar odnowiono i zrewitalizowano torowisko na całej stacji, zarówno w celu uz

pociągów; pociąg

yskania odpowiedniej wysokości peronów, jak i przywrócenia pierwotnego układu torowisk. <mask>Or</mask> jako jedyna stacja na linii zachowała oryginalną zabudowę. Wewnątrz pierwotnego dworca z

Ongar; ongar

1865 przywrócono pomieszczenia do <mask>po</mask> układu, w tym usunięto nowsze ściany działowe i otworzono oryginalne drzwi oraz kominki. Otwarto tu kawiarnię. Na stacji w North Weald

pierwotnego; pierwotny

przywrócono malaturę i <mask>za.</mask> torowiska oraz sygnalizację z 1888. Wewnątrz dworca odrestaurowano pomieszczenia, usunięto automat biletowy z lat 80. X

zrewitalizowano; zrewitalizować

X wieku, aby przywrócić poczekalnię do pierwotnego układu, a także gruntownie odnowiono poczekalnię damską, toalety i kasę biletową. <mask>St.</mask> została całkowicie przeprojektowan

Stacja; stacja

a i wyposażona w oświetlenie w stylu z epoki. <mask>Za.</mask> podjazdy dla niepełnosprawnych na perony. Ruch turystyczny uruchomiono ponownie w 2012. Przebieg trasy i turystyka Linia kolej

Zainstalowano; zainstalować

owa przebiega przez jedne z najpiękniejszych krajobrazów Essex, pokonując po drodze strome podjazdy. Trasa jest połączona ze <mask>są lon.</mask> metra w Epping kursami zabytkowych autobusów.

stacją londyńskiego; stacja londyński

<mask>Wy</mask> kolei znajdują się na stacji w North Weald. W pobliżu przebiega ścieżka spacerowa Essex Way, która ma długość 82 mil pomiędzy Harwich i Epping. N

Warsztaty; warsztaty

a swojej trasie przechodzi przez lasy, pola i zabytkowe wsie. Wszystkie odległości na londyńskiej linii centralnej są nadal mierzone od Ongar. <mask>Gla</mask> Przyp

Galeria; galeria

Tyler Bey (ur. 10 lutego 1998 w Las Vegas) − amerykański koszykarz, <mask>wyst.</mask> na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego. 25 sierpnia 2021 zawarł umowę z

występujący; występować

Houston Rockets. 17 <mask>we.</mask> został zwolniony. 26 września 2021 podpisał kolejną umowę z klubem, zarówno na występy w NBA, jak i zespole G-League – Rio Grande Valley Vipers. 13 paździe

września; wrzesień

rnika opuścił klub. Osiągnięcia Stan na 20 października 2021, na podstawie, o ile nie zaznaczono inaczej. NCAA <mask>Oo.</mask> roku konferencji Pac-12 (2020) Największy p

Obrońca; obrońca

ostęp konferencji Pac-12 (2019) MVP turnieju MGM Grand Main Event (2020) <mask>Zi.</mask> do: I składu: Pac-12 (2019) defensywnego Pac-12 (2020) II składu Pac-12 (2020) Zawodni

Zaliczony; zaliczony

k kolejki Pac-12 (11.03.2019) Przypisy Linki zewnętrzne <mask>Po.</mask> na nba.com Statystyki na basketball-reference.com Profil na eurobasket.com Amerykańscy koszykarze

Profil; profil

<mask>Kae Clo Bu. K. Ds Mave. Kae</mask> Salt Lake City Stars Koszykarze Long Island Nets Ludzie urodzeni w Las Vegas Urodzeni w 1998

Koszykarze Colorado Buffaloes Koszykarze Dallas Mavericks Koszykarze; koszykarz Colorado Buffaloes Koszykarz Dallas Mavericks Koszykarze

Sielsowiet głamazdiński () – jednostka administracyjna wchodząca w <mask>sk. ru</mask> chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. Centrum administracyjnym sielso

skład rejonu; skład rejon

wietu jest wieś (ros. село, trb. sieło) Głamazdino. <mask>G. Pow. sou wn.</mask> 151,46 km². Historia Status i granice sielsowietu zostały określone ustawam

Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi; geografia powierzchni sielsowiet wynosić

i z 2004 i z 2010 roku. Demografia W 2017 roku <mask>si.</mask> zamieszkiwało 653 mieszkańców. Miejscowości W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Głamazdino, 1-j Zielonyj Sad, 2-j

sielsowiet; sielsowiet

<mask>Zn.</mask> Sad, Arsenjewka, Bieriozowoje, Borisowka, Jefrosimowo, Załozje, Złobino, Klusow, Krasnaja Połosa, Malejewka, Płoskij, Podrownoje, S

Zielonyj; zielonyj

morodino, Striekałowo, Tiepłowka, Judowka. Zobacz też <mask>p. ay Rs.</mask> Linki zewnętrzne Большая Российская Энциклопедия. Курская область. (ros.)

podział administracyjny Rosji; podział administracyjny Rosja

Sielsowiet dubowicki () – jednostka administracyjna wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie <mask>kr.</mask> w Rosji. Centrum administracyjnym s

kurskim; kurski

ielsowietu jest wieś (ros. село, trb. sieło) Dubowica. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 46,87 km². <mask>Ho. S.</mask> i granice sielsowietu z

Historia Status; Historia status

ostały określone ustawami z 2004 i z 2010 roku. <mask>Daa</mask> W 2017 roku sielsowiet zamieszkiwało 329 mieszkańców. Miejscowości W skład siels

Demografia; demografia

owietu wchodzą miejscowości: Dubowica, Polana, Sietki, Chatusza, Szagarowo, <mask>Jas.</mask> Polana. Zobacz też Podział administracyjny Rosji Linki zewnętrzne Большая Российская Эн

Jasnaja; Jasnaj

Sielsowiet kalinowski () – jednostka administracyjna wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. <mask>Cn.</mask> administracyjnym s

Centrum; centrum

ielsowietu jest wieś (ros. село, trb. sieło) Kalinowka. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 239,75 km². <mask>Ho.</mask> Status i granice sielsowietu zostały określone ustawami z 2004 i z

Historia; Historia

2010 roku. Demografia W 2017 roku sielsowiet zamieszkiwało 1794 mieszkańców. <mask>Mi</mask> W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Kalinowka, Amoń, Bogosłowka, Gieorgijewskij, Dob

Miejscowości; miejscowości

ryj Kriestjanin, Żedienowka, Żedienowskij, Imieni Krupskoj, Iskra, Klewień, <mask>K.</mask> Strielica, Krasnyj Pachar, Kultproswiet, Michalewka, Prich

Krasnaja; Krasnaja

odkowo, 1-ja Turka, 2-ja Turka, Uspienskij. <mask>Za.</mask> też podział administracyjny Rosji Linki zewnętrzne Большая Российская Энциклопедия. Курская

Zobacz; zobaczyć

Sielsowiet olchowski () – <mask>j.</mask> administracyjna wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. Centrum administracyjnym sielsowietu je

jednostka; jednostka

st wieś (ros. село, trb. sieło) Olchowka. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 183,13 km². <mask>Hsa</mask> Status i granice sielsowietu zos

Historia; Historia

tały <mask>oe. ua.</mask> z 2004 i z 2010 roku. Demografia W 2017 roku sielsowiet zamieszkiwały 742 osoby. Miejscowości W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Ol

określone ustawami; określić ustawa

chowka, Ałtuchowka, <mask>Ba</mask> Alesznia, Borszczewka, Wierchnij Woronok, Wierchniaja Turanka, Wierchniaja Czupachina, Wieczerniaja Zaria, Wołokitino, Wiażen

Bolszaja; bolszaja

ka, Krasnaja Polana, Ładygina, Małaja Alesznia, Manino, Nadiejka, <mask>Niżn.</mask> Czupachino, Niżnij Woronok, Niżniaja Turanka, Pieriejezd, Rownoje, Rodion

Niżnieje; niżnieje

owka, Sierowka, Uljanowka, Cukanow, Czubarowka. Zobacz też <mask>pdł ayy Rs. Lin. ze</mask> Большая Российская Энциклопедия. Курская область. (ros.) Przypisy Osiedla

podział administracyjny Rosji Linki zewnętrzne; podział administracyjny Rosja Linki zewnętrzny

Sielsowiet pietrowski () – <mask>ja ana</mask> wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. Centrum administracyjnym sielsowietu jest wieś (ros. сел

jednostka administracyjna; jednostka administracyjny

о, trb. sieło) Pody. <mask>Gra</mask> Powierzchnia sielsowietu wynosi 192,67 km². Historia Status i granice sielsowietu zostały określone ustawami z 2004 i z 2010

Geografia; geografia

roku. <mask>Dg.</mask> W 2017 roku sielsowiet zamieszkiwało 529 mieszkańców. Miejscowości W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Pody, Bobylewka, Brysina, Bupieł, Żurawlewka, Kapustino, Koż

Demografia; demografia

anowka, Kurienka, Ługowoje, Miedwieżje, Mokrousowo, Muchino, Pieriestupleno, Pietrowskoje, Prawaja Lipa, Safronowka. <mask>Zob.</mask> też Podział administra

Zobacz; zobaczyć

cyjny Rosji Linki zewnętrzne Большая Российская Энциклопедия. Курская область. (ros.) <mask>Pz. Oa w.</mask> w obwodzie kurskim Sielsowiety rejonu chomutow

Przypisy Osiedla wiejskie; przypis Osiedle wiejski

Sielsowiet romanowski () – jednostka administracyjna wchodząca w <mask>sd rju</mask> chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. Centrum administracyjnym sielsowietu jest wieś (

skład rejonu; skład rejon

ros. село, trb. sieło) Romanowo. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 131,92 km². Historia Status i <mask>ga.</mask> sielsowietu zostały określone ustawami

granice; granica

z 2004 i z 2010 roku. Demografia W 2017 roku <mask>st zio</mask> 499 mieszkańców. Miejscowości W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Romanowo, Aleksina, Bibi

sielsowiet zamieszkiwało; sielsowiet zamieszkiwać

kow, Wieć, Diemienino, Żukow, Zarieczje, Klincy, Mielnicziszcze, Pletniew, <mask>Pea</mask> Polana, Riedkije Dubki, Samochwałowka, 2-j Starszenskij, 3-j Starszenskij, Starszeje, Swia

Podlesnaja; podlesnajać

toziorka, Szewczenko. Zobacz też podział administracyjny Rosji Linki zewnętrzne Большая Российская Энциклопедия. Курская область. (ros.) <mask>Prz. Oa</mask> wiejskie w

Przypisy Osiedla; przypis Osiedle

Sielsowiet salnowski () – jednostka administracyjna wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. <mask>Cm ad.</mask> sielsowietu je

Centrum administracyjnym; centrum administracyjny

st wieś (ros. село, trb. sieło) Salnoje. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 85,28 km². Historia Status i <mask>ge swu</mask> zostały określone ustawami z 2004 i z 2010 r

granice sielsowietu; granica sielsowiet

oku. Demografia W 2017 roku <mask>sot zi.</mask> 629 mieszkańców. Miejscowości W skład sielsowietu wchodzą miejscowości: Salnoje, Bieriezniak, Diegtiarka, Dobroje Pol

sielsowiet zamieszkiwało; sielsowiet zamieszkiwać

e, Kolaczek, Krasnyj Pachar, Łobki, Obży, Pasiek, Posadka, Prilepy, Taboriszcze, Chołzowka, Jarosławka. Zobacz też <mask>pł admi. Ri Li.</mask> zewnętrzne Большая Российская Энциклопед

podział administracyjny Rosji Linki; podział administracyjny Rosja Linki

Sielsowiet skoworodniewski () – <mask>je.</mask> administracyjna wchodząca w skład rejonu chomutowskiego w оbwodzie kurskim w Rosji. Centrum administracyjny

jednostka; jednostka

m sielsowietu jest wieś (ros. село, trb. sieło) Skoworodniewo. Geografia Powierzchnia sielsowietu wynosi 153,91 km². Historia Status i <mask>gae s.</mask> zosta

granice sielsowietu; granica sielsowiet

ły określone ustawami z 2004 i z 2010 roku. Demografia W 2017 roku sielsowiet zamieszkiwało 355 osób. <mask>Mi.</mask> W skład sielsowietu wchodzą miejscowości:

Miejscowości; miejscowości

Skoworodniewo, Bogomołow, Wiesiołyj, Wiktorowka, Gołubowka, Żychowka, Zalesje, Zwieniaczka, Kiriłłowka, <mask>Kaj</mask> Kurgan, Lekta, Malinowskij, Mieńszy

Krasnyj; krasnyj

kowo, Piecziszcze, Pczołka, Rowcy, Swoboda, Snytkino, Czeriemoszki, Czubarowka, Szatunowka, Szyrkow. <mask>Zz</mask> też podział administracyjny Rosji Linki ze

Zobacz; zobaczyć

wnętrzne Большая Российская Энциклопедия. Курская область. (ros.) Przypisy Osiedla wiejskie w <mask>ow.</mask> kurskim Sielsowiety rejonu chomutowskiego w obwodzie kurskim

obwodzie; obwodz

Droga magistralna M14 (), <mask>na. te du. obwo.</mask> samochodową Mińska (MKAD-2) (, ) – droga szybkiego ruchu na Białorusi, w obwodzie mińskim. Trasa o długości

nazywana także drugą obwodnicą; nazywać także drugi obwodnica

88 km stanowi północno-zachodnią część zewnętrznego pierścienia wokół Mińska. Całkowita długość obwodnicy, po uwzględnieniu już <mask>ieh</mask> odc

istniejących; istnieć

inków dróg, wynosi 160 km. Przedłużeniem arterii w kierunku szosy M2 i portu lotniczego Mińsk jest <mask>do.</mask> republikańska R80. M14 poprowadzono w odległości od 10 do 25 km od miejskiej obwodni

droga; drogi

cy. Trasę oddawano do użytku w latach 2015 – 2016. Na <mask>cj doi</mask> jest dwujezdniowa z dwoma pasami ruchu w każdym kierunku. Przypisy Link

całej długości; cały długość

Jarosław Siek (ur. 4 lipca 1975 r. w Lublinie) – pisarz, poeta, autor bajek, scenariuszy komiksów i wierszy dla dzieci. Życiorys Jako pisarz zadebiutował w 2009 roku <mask>bą</mask> Gość z Zamo

bajką; bajka

ścia. Jeszcze w tym samym roku została wydana bajka Żurawie z Gdańska z <mask>am nr. pzz Ma</mask> Bakę. W 2012 roku z okazji piłkarskich mistrzostw Europy napisał bajkę Pi

audiobookiem nagranym przez Mirosława; audiobooko nagrać przez Mirosław

łka, bajka, gol, czytaną przez Katarzynę Bujakiewicz w ramach akcji „Bajki w bramce”, o której reportaż pojawił się w „Wydarzeniach” Polsatu. W 2014 roku pod <mask>patr.</mask> TVP ABC ukazała się

patronatem; patronat

bajka Piłkarskie mistrzostwa Europy na wesoło. W 2016 roku <mask>wdł</mask> serię bajek o polskich reprezentacjach narodowych pt. „Drużyna orłów”, o której rel

wydał; wydać

acje ukazały się w „Teleranku”, Radiu Złote Przeboje i Radiu Eska. W 2017 roku miał już w swoim dorobku 50 książek. Na <mask>pe de.</mask> z nich powst

podstawie dziewięciu; podstawa dziewięć

ały filmy animowane. Z <mask>oz.</mask> 10-lecia pracy artystycznej w dniach 25-26 kwietnia 2019 roku w Książnicy Zamojskiej odbył się z udziałem autora cykl

okazji; okazja

wydarzeń literackich dla dzieci pt. „Biblioteka w <mask>rkh</mask> Sieka”. W 2020 roku komiks Drużyna orłów. Jak zostać mistrzem świata w siatkówce prezentowany był w Polsacie Sport.

rękach; ręka