text
stringlengths 18
213
| labels
stringlengths 9
376
|
|---|---|
ciół Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła został wzniesiony w <mask>la.</mask> 1785–1787. Posiada niecodzienną, północną orientację (a nie jak zazwyczaj w symbolicznym kierunku | latach; rok |
Jerozolimy, na wschód). Wystrój pochodzi z <mask>XI.</mask> i XIX wieku. Od strony wschodniej przylegają do niego zabudowania klasztorne. Został wzniesiony na planie prostokąta jako | XVIII; XVIII |
kościół salowy z zamkniętym trójbocznie prezbiterium skierowanym na północ i <mask>ne.</mask> całkowicie wtopioną w elewację południową wieżą. Kościół jest murowany z ce | niemal; niemal |
gły i otynkowany. Jego korpus jest nakryty dachem dwuspadowym (wielopołaciowym w partii prezbiterium). Czterokondygnacyjna wieża zwieńczona jest hełmem baniastym ze <mask>są</mask> latarnią. Elewa | smukłą; smukłą |
cja frontowa (południowa) jest 3-osiowa z nieznacznie wyładowaną przed lico osią wieżową. <mask>Noi</mask> są zaokrąglone, podkreślone pilastrami, a artykulacji dopełniają gzymsy (w | Narożniki; narożnika |
ydatne w partii wieży) międzykondygnacyjne i koronujący oraz zróżnicowane kształtem otwory. Na osi <mask>z.</mask> się zamknięte odcinkiem łuku wejście. W | znajduje; znajdować |
połowie <mask>tj kni wea</mask> ujęta jest spływami o linii falistej. W ostatniej, czyli czwartej kondygnacji wieży znajdują się umieszczone nad otworami okiennymi, tarcze | trzeciej kondygnacji wieża; trzeci kondygnacja wieża |
zegarowe. Elewacja boczna i elewacja prezbiterium artykułowane są wysokimi, zamkniętymi półkoliście otworami okiennymi. <mask>Se wnę. kia</mask> jest na | Salowe wnętrze kościoła; salowy wnętrze kościół |
kryte sklepieniem kolebkowym z lunetami, a ściany artykułowane parami pilastrów. <mask>Se</mask> i ściany pokryte są dekoracjami. W południowej części znajduje się wsparty na trzech arkadach, chór m | Sklepienie; sklepienie |
uzyczny z pełną balustradą pokrytą stiukowym ornamentem. W <mask>k.</mask> zachowała się część historycznego wystroju, między innymi polichromie w sklepieni | kościele; kościół |
u nawy i prezbiterium, autorstwa Klinka z 1906 i wyposażenia. Klasztor Klasztor znajduje się w <mask>cu zuy</mask> ul. Piastowskiej. Od zachodu przylega do kościoła Świętych Apostołów Piotra i Paw | ciągu zabudowy; ciąg zabudowa |
ła, a od wschodu do wzniesionego na początku XX Domem św. Jana Bożego. <mask>Zos.</mask> wzniesiony na planie prostokąta, z późniejszymi przybudówkami w e | Został; zostać |
lewacji tylnej i skrzydłem wschodnim wzniesionym podczas I <mask>wy</mask> światowej. Elewacja frontowa (południowa) budowli jest piętnastoosiowa na co | wojny; wojna |
kole z zaakcentowaną przez płytki ryzalit osią środkową. Artykułowana jest rytmem prostokątnych otworów okiennych (w drugiej kondygnacji w <mask>ty.</mask> obramieniach) | tynkowych; tynkowy |
oraz gzymsem międzykondygnacyjnym. W osi środkowej znajduje się <mask>uę. si. pm</mask> wejście. Portal z półkolistym nadświetleniem ujętym po bokach fest | ujęte stiukowym portalem; ująć stiukowy portal |
onami oraz w zwieńczeniu z <mask>włm onm</mask> gzymsu, girlandami i płyciną, na której pierwotnie znajdowała się inskrypcja, a obecnie umieszczona została płaskorzeźba z gołębicą i datami 176 | wypukłym odcinkiem; wypukły odcinek |
4-2004. W skrajnej osi <mask>whj znaj.</mask> się wejście ujęte boniowaną opaską tynkową. Elewacja północna rozczłonkowana jest dobudówkami o różnej wysokości i charakter | wschodniej znajduje; wschodni znajdować |
ze oraz zróżnicowanymi w kształcie otworami okiennymi. Układ wnętrz jest dwutraktowy z <mask>kr.</mask> znajdującym się pomiędzy traktami. W części południowo-zachodniej znajduje się refektar | korytarzem; korytarz |
z nakryty sklepieniem kolebkowym z lunetami pokryty polichromią. Ponad nim, na piętrze znajduje się kaplica zakonna z <mask>nbą</mask> dekoracją. Korytarz | neobarokową; neobarokową |
oraz pomieszczenia przyziemia sklepione są kolebkowo-krzyżowo i <mask>ko</mask> z lunetami. Budowla przykryta jest wysokim dachem czterospadowym kry | kolebkowo; kolebkowo |
tym dachówką. We wnętrzu zachowała się część historycznego wyposażenia, w tym <mask>otz</mask> w kaplicy i obrazy: „Chrystus przed Piłatem” z 1659 r., | ołtarz; ołtarz |
„Cierniem koronowanie” z 1659 r., „Uczta u Łazarza” z 1755 r., portret Fryderyka Wilhelma von Rödera, a także barokowy krucyfiks. Dom św. Jana <mask>B. Sp. kau wzn.</mask> został w latac | Bożego Szpital klasztoru wzniesiony; boży szpital klasztor wzniesiić |
h 1914–1916. Po zakończeniu II wojny światowej został upaństwowiony. Zakonnicy odzyskali go <mask>dopi.</mask> w 2004. W 2006 na miejsce szpitala publicznego po | dopiero; dopiero |
wstał Dom św. Jana Bożego, który funkcjonuje na <mask>zh</mask> Domu Pogodnej Starości. Przypisy Linki zewnętrzne Konwent bonifratrów w Prudniku A | zasadach; zasada |
rchitektura barokowa w województwie opolskim Kościoły i <mask>koy bf. Oi. sae</mask> w Prudniku Zabytkowe klasztory katolickie w województwie | klasztory bonifratrów Obiekty sakralne; klasztór bonifratr Obiekt sakralny |
Herman Fryderyk Ryszard Knothe (ur. 4 <mask>cz.</mask> 1879 w Kraszowicach, zm. 3 września 1961 w Zielonce) – Wielki Łowczy II RP, Generalny Łowczy Lasów Państwowych. Życiorys Ukończył Instytut Agronomi | czerwca; czerwiec |
czny na Marymoncie w Warszawie oraz architekturę w Petersburgu oraz Karlsruhe. Był budowniczym latarni żeglugowych na jeziorze Ładoga. <mask>Zoł</mask> się również hodowlą psów myśliwskich. Dzięki jego | Zajmował; zajmować |
inicjatywie i <mask>sta. sro</mask> muflony do Polski. Według jego projektu powstała kamienica na rogu ulicy Pięknej i Mokotowskiej w Warszawie. Był członkiem Międzynarodowe | staraniom sprowadzono; staranie sprowadzić |
j Rady Łowieckiej i wybitnym specjalistą w organizowaniu wystaw łowieckich. Na Międzynarodowej Wystawie Łowieckiej w <mask>Bre</mask> w 1937 był generalnym komisarzem działu po | Berlinie; Berlin |
lskiego. Brał udział w polowaniach reprezentacyjnych w 1935 i w 1937 oraz w polowaniu na jelenie z <mask>pem</mask> I.Mościckim. Po wojnie do 1950 mieszkał na Mazurach. Dwukrotnie odznaczo | prezydentem; prezydent |
ny Złotym Krzyżem Zasługi, <mask>Ky. Of.</mask> Legii Honorowej, Komandorią Orderu św. Stefana oraz odznaczeniami łowieckimi. W Zielonce, gdzie mieszkał, zarządzał spółką rodzinną p | Krzyżem Oficerskim; krzyż oficerski |
rowadzącą dużą cegielnię. Zmarł w Zielonce pod Warszawą, pochowany został na cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w <mask>Wae</mask> (aleja 34, grób 32). Przypisy Bibli | Warszawie; Warszawa |
ografia Linki zewnętrzne Zbiory NAC Urodzeni w 1879 Absolwenci i studenci Instytutu Agronomicznego Członkowie Polskiego Związku Łowieckiego Ludzie związani z <mask>Zą</mask> (powiat wołomiński) Pola | Zielonką; Zielonka |
Drăgești – gmina w Rumunii, w <mask>okr.</mask> Bihor. Obejmuje miejscowości Dicănești, Drăgești, Stracoș, Tășad i Topești. W 2011 roku liczyła 2586 mieszkańców. Przypis | okręgu; okręg |
Raffaele Pinto, pseud. Lele (ur. 13 <mask>kwi.</mask> 1945 w Casnate con Bernate, zm. 8 grudnia 2020 w Cecina) – włoski kierowca rajdowy. Rajdowy mistrz Europy z roku 1972, współtwórca | kwietnia; kwiecień |
rajdowych sukcesów Fiata i Lancii. Jego brat Enrico, był mistrzem Włoch w wyścigach. Kariera Pinto rozpoczął udziały w <mask>rd.</mask> w roku 1968. W r | rajdach; rajd |
oku 1972 zdobył tytuł Rajdowego mistrza Europy, wygrywając pięć eliminacji, <mask>sc sd.</mask> Fiat 124 Sport Spider. Jedną z eliminacji wygranych w sezonie | startując samochodem; startuć samochód |
1972 w ERC, był 32. Rajd Polski. Od roku 1973 rozpoczął starty w Rajdowych mistrzostwach świata samochodem Fiat <mask>Aah</mask> 124 Rallye. W sezonie 1974, wygrał swój jedyny rajd w | Abarth; Abarth |
mistrzostwach świata, Rajd Portugalii. W WRC <mask>wyst.</mask> w 19 rajdach, wygrywając 45 odcinków specjalnych i trzy razy stając na podium. Startował również z sukcesami w wyścigach gó | wystąpił; wystąpić |
rskich. W <mask>ot. re wp.</mask> w roku 1998. Przez wiele lat pełnił rolę kierowcy testowego Lancii. Odegrał ważną rolę w zdobyciu dwóch tytułów mistr | ostatnim rajdzie wystąpił; ostatni rajd wystąpić |
Wojciech Stachura (ur. 19 stycznia 1982 w Krakowie) – polski hokeista, <mask>rnt</mask> kraju, trener. Kariera Wojciech Stachura karierę rozpoczął w juniorach Unii Oświęcim. N | reprezentant; reprezentant |
astępnie został uczniem Szkoły Mistrzostwa Sportowego w Sosnowcu, gdzie grał w tamtejszej drużynie hokejowej, a w 2001 roku został jego absolwentem. <mask>Pt. wróc.</mask> do Opola | Potem wrócił; potem wrócić |
, gdzie został zawodnikiem debiutującego w krajowych rozgrywkach Orlika Opole, z którym w sezonie 2002/2003 <mask>wł hty</mask> awans do najwyższej klasy roz | wywalczył historyczny; wywalczyć historyczny |
grywkowej. Po tym sukcesie został zawodnikiem Unii Oświęcim, w której w latach 2003–2007 stanowił o sile <mask>fi o. zu po</mask> | formacji ofensywnej zespołu prowadzonego; formacja ofensywny zespół prowadzić |
przez trenerów: Karela Suchánka, Andrieja Sidorienkę, który łączył funkcję trenera zespołu z <mask>fą sk. rp.</mask> Polski, duetu Rciharda | funkcją selekcjonera reprezentacji; funkcja selekcjoner reprezentacja |
Fardę i Tomasza Rutkowskiego oraz Jozefa Čontofalsky'ego oraz <mask>oł nie</mask> sukcesy w swojej karierze: mistrzostwo (2004) oraz wicemistrzostwo Polski (2005 | osiągnął największe; osiągnąć wielki |
), także dotarł do finału Pucharu Polski 2004. Następnie w latach 2007–2009 reprezentował barwy Naprzodu Janów, po czym w latach 2009–2014 <mask>po.</mask> Unii Oświęcim, | ponownie; ponownie |
z którą dwukrotnie zajął 3 miejsce w Polskiej Lidze Hokejowej (2011, 2012) oraz dwukrotnie dotarł do <mask>fau Pc. Pi</mask> (2010, 2011). W 2014 roku ponownie został zawodnikiem Naprzodu Janów, z | finału Pucharu Polski; finał puchar Polska |
którym po spadku z Polskiej Hokej Ligi w sezonie 2015/2016, w sezonie 2016/2017 wrócił do najwyższej klasy rozgrywkowej, a po spadku w sezonie 2017/2018 został grającym trenerem klubu, w <mask>kóm</mask> p | którym; który |
o ponownym awansie do Polskiej Hokej Ligi w sezonie 2018/2019 w wieku 37 lat zakończył sportową karierę. <mask>Ke.</mask> reprezentacyjna Wojciech Stachura wystąpił dwukrotnie z reprezen | Kariera; kariera |
tacją <mask>P.</mask> U-18 na mistrzostwach świata U-18 (1999, 2000 – spadek z Grupy B) oraz dwukrotnie z reprezentacją Polski U-20 na mistrzostwach świata juniorów (2001, 2002). W seniorskiej repr | Polski; Polska |
ezentacji Polski mimo licznych powołań przez selekcjonerów: Andrieja Sidorienkę i <mask>Rda</mask> Roháčka rozegrał tylko 1 mecz, który miał miejsce za kadencji sele | Rudolfa; Rudolf |
kcjonera Andrieja Sidorienkę 12 <mask>kna</mask> 2005 roku na Jantorze w Janowie w zremisowanym 2:2 meczu towarzyskim z reprezentacją Francji. Kariera trenerska Wojciech Stachura jeszcze w trakcie kar | kwietnia; kwiecień |
iery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W sezonie 2018/2019 jako grający trener Naprzodu Janów wywalczył awans do <mask>Ps.</mask> Ligi, po czym w sezonie 2019/2020 był asystentem W | Polskiej; polski |
itolda Magiery w występującej rozgrywkach I ligi drugiej drużynie Unii Oświęcim. Statystyki Klubowe M = rozegrane mecze; G = Gole; A = asysty; Pkt = punkty; Min = <mask>my</mask> na ławce ka | minuty; minuta |
r <mask>Rt. S. Zne Olk Oo. Aas</mask> do Polskiej Ligi Hokejowej: 2003 Unia Oświęcim Mistrzostwo Polski: 2004 Wicemistrzostwo Polski: 2005 3 mie | Reprezentacyjne Sukcesy Zawodnicze Orlik Opole Awans; reprezentacyjny Sukces zawodniczy Orlik Opole Awans |
jsce w <mask>Po.</mask> Lidze Hokejowej: 2011, 2012 Finał Pucharu Polski: 2004, 2010, 2011 Naprzód Janów Awans do Polskiej Hokej Ligi: 2017, 2019 Trenerskie Naprzód Janów Awans | Polskiej; polski |
do Polskiej Hokej Ligi: 2019 Przypisy Linki zewnętrzne Wojciech Stachura (hokeista) – <mask>st.</mask> na Hokej.net Wojciech Stachura (hokeista) – statystyki na Scoreboard.com | statystyki; statystyka |
Urodzeni w 1982 <mask>Rni</mask> Polski w hokeju na lodzie Absolwenci NLO SMS PZHL Sosnowiec Hokeiści Orlika Opole Hokeiści Unii Oświęcim Hokeiści Naprzodu Jan | Reprezentanci; Reprezentanci |
Youssoufa Moukoko (ur. 20 listopada 2004 w Jaunde) – niemiecki piłkarz kameruńskiego pochodzenia, występujący na pozycji napastnika w <mask>nmm kbe</mask> Borussia Dortmund o | niemieckim klubie; niemiecki klub |
raz w reprezentacji Niemiec do lat 21. Kariera piłkarska Kariera juniorska W latach 2014–2016 Moukoko grał w młodzieżowym zespole FC St. Pauli, <mask>sz.</mask> w | strzelił; strzelić |
ówczas 23 gole w 13 meczach. W lipcu 2016 roku dołączył do <mask>ai Bi</mask> Dortmund. W drużynie „BVB” do lat 17 zagrał w 56 meczach, w których strzelił | akademii Borussii; akademia Borussii |
90 goli. W 2019 roku dołączył do <mask>zu</mask> Borussii do lat 19. 8 listopada 2019 zadebiutował w klasie wiekowej U-19 i zdobył 6 goli w wygrany | zespołu; zespół |
m 9:2 meczu przeciwko Wuppertaler SV U-19. Łącznie w Borussii U-19 zagrał w 25 meczach, w <mask>ky.</mask> strzelił 47 goli. 17 września 2019 zadebiut | których; który |
ował w Lidze Młodzieżowej UEFA w meczu przeciwko FC Barcelonie, zostając najmłodszym piłkarzem w historii, <mask>kóy</mask> wystąpił w tych rozgrywkach. 23 października | który; który |
2019 strzelił swojego pierwszego gola w UEFA Youth League, stając się <mask>nm</mask> strzelcem gola w historii tych rozgrywek. Kariera klubowa Na początku kwietnia 2020 roku Deutscher Fußball-Bu | najmłodszym; młody |
nd obniżyło minimalny wiek dla piłkarza występującego w Bundeslidze z 17 do 16 lat. Dzień po swoich 16 <mask>ud.</mask> (21 listopada 2020) zadebiutował w seniors | urodzinach; urodzino |
kiej piłce nożnej w <mask>wm</mask> 5:2 meczu przeciwko Herthcie BSC, zostając najmłodszym piłkarzem, który wystąpił w najwyższej niemieckiej klasie rozgrywkowej. 8 grudnia | wygranym; wygrany |
2020 zadebiutował w Lidze Mistrzów UEFA, <mask>wc</mask> na murawę z ławki rezerwowych w 58 minucie w wygranym 2:1 meczu przeciwko Zenitowi Petersburg, s | wchodząc; wchodzić |
tając się najmłodszym piłkarzem, który zagrał w meczu LM. 18 grudnia 2020 Moukoko zdobył swojego pierwszego gola w Bundeslidze, <mask>sac</mask> się tym samym najmłods | stając; stać |
zym strzelcem bramki w historii tych rozgrywek. W kwietniu 2021 roku <mask>dzł kni</mask> stopy, która wykluczyła go z gry do końca sezonu 2020/2021. W sezonie 2020/2021 Borussia Dortmund z | doznał kontuzji; doznać kontuzja |
wyciężyła w <mask>Ph.</mask> Niemiec, a Moukoko, pomimo braku gry w tych rozgrywkach, otrzymał złoty medal. 7 sierpnia 2021 zadebiutował w Pucharze Niemiec | Pucharze; pucharz |
, wchodząc z ławki rezerwowych w 85 minucie w wygranym 3:0 meczu przeciwko SV Wehen Wiesbaden. 17 sierpnia 2021 zagrał w <mask>pr.</mask> 1:3 meczu z Bayernem Monachium o Superpuchar Niemiec. Karie | przegranym; przegrać |
ra <mask>rna</mask> 11 września 2017 Youssoufa Moukoko zadebiutował w w wygranym 3:1 meczu przeciwko . 3 września 2020 zadebiutował w reprezentacji Niemiec U-20. W marcu 2021 został p | reprezentacyjna; reprezentacyjny |
owołany przez Stefana Kuntza na Mistrzostwa Europy U-21, na <mask>turn.</mask> nie rozegrał żadnego meczu. Reprezentacja Niemiec zwyciężyła w tym turnieju | turnieju; turniej |
, a Moukoko, pomimo braku gry w tych rozgrywkach, otrzymał złoty medal. Statystyki Stan na: 30 maja 2022 <mask>Uai Prz.</mask> Niemieccy piłkarze Niemcy pochodzenia kame | Uwagi Przypisy; uwaga przypis |
Finiș – gmina w Rumunii, w okręgu Bihor. Obejmuje miejscowości Brusturi, Finiș, Fiziș, Ioaniș i Șuncuiș. W 2011 roku <mask>lca</mask> 3680 mieszkańców. Przypisy Gminy | liczyła; liczyć |
Mohamed Bettamer (ur. 1 kwietnia 1993 w Londynie) – libijski piłkarz pochodzenia angielskiego występujący na pozycji napastnika w angielskim klubie Aldershot Town F.C. oraz w <mask>ri</mask> Libii | reprezentacji; reprezentacja |
. Kariera klubowa Braintree Town FC 1 sierpnia 2018 podpisał kontrakt z Braintree Town FC. <mask>Zade.</mask> 4 sierpnia 2018 w meczu National League przeciwko F.C. Halifax Town (0:2). Pierwszą bra | Zadebiutował; zadebiutować |
mkę zdobył 14 sierpnia 2018 w meczu ligowym przeciwko Hartlepool United F.C. (1:1). Barnet F.C. 9 listopada 2018 <mask>peł</mask> do Barnet F.C.. Zadebiutował 18 listopada 2018 w meczu National | przeszedł; przejść |
League przeciwko Hartlepool United F.C. (1:3). <mask>Adt</mask> Town F.C. 4 października 2019 podpisał kontrakt z Aldershot Town F.C.. Zadebiutował 5 października 2019 w meczu National League przeciwko C | Aldershot; aldershot |
horley F.C. (0:0). Pierwszą bramkę zdobył 23 listopada 2019 w meczu ligowym przeciwko Notts County F.C. (2:1). <mask>Ka</mask> reprezentacyjna Libia W 2020 roku | Kariera; kariera |
otrzymał powołanie do <mask>r.</mask> Libii. Zadebiutował 11 listopada 2020 w meczu kwalifikacji do Pucharu Narodów Afryki 2021 przeciwko reprez | reprezentacji; reprezentacja |
entacji Gwinei Równikowej (2:3), w którym zdobył swoją pierwszą bramkę dla reprezentacji. Statystyki Klubowe (aktualne na dzień 9 grudnia 2020) <mask>Re</mask> (aktualne na dzie | Reprezentacyjne; reprezentacyjny |
ń 9 <mask>gd.</mask> 2020) Przypisy Bibliografia Reprezentanci Libii w piłce nożnej Angielscy piłkarze Piłkarze Watfordu F.C. Piłkarze Al-Ahly Benghazi Piłkarze Barnet F.C. | grudnia; grudzień |
Jakub Jaworski (ur. 1882, zm. ?) – <mask>kn pie.</mask> cesarskiej i królewskiej Armii. Życiorys Urodził się bądź mieszkał w Suczawie, ówczesnym mieście powiatowym Księstwa Bu | kapitan piechoty; kapitan piechota |
kowiny. 1 stycznia 1911, po odbyciu jednorocznej ochotniczej służby wojskowej, <mask>zt.</mask> mianowany na stopień kadeta rezerwy i przydzielony do Bukowińskiego Pułku Piechoty Nr 41, który | został; zostać |
stacjonował w Czerniowcach. W szeregach tego oddziału wziął w <mask>mi</mask> sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w 1913, w związku z wojną na Bałkanach, a następnie wal | mobilizacji; mobilizacja |
czył na frontach I wojny światowej. Na <mask>pu</mask> 1918 został ranny. Na stopień nadporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1915 w | początku; początek |
korpusie oficerów rezerwy piechoty. Później został przemianowany na oficera zawodowego. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1917. Ordery i <mask>oz.</mask> W czasie służb | odznaczenia; odznaczenie |
y w c. i k. Armii otrzymał: Order Korony Żelaznej 3. klasy z dekoracją wojenną i mieczami, <mask>Kzż Zs. W.</mask> 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami, Srebrny | Krzyż Zasługi Wojskowej; krzyż Zasługi wojskowy |
<mask>Md. Zui</mask> Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej, Brązowy Medal Zasługi Wojskowej Signum Laudis z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi | Medal Zasługi; medal Zasługa |
Wojskowej, Krzyż Wojskowy Karola, Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913. <mask>Prz.</mask> Bibliografia Ludzie związani z Suczawą Polacy – oficerowi | Przypisy; przypis |
e armii austro-węgierskiej Polacy – żołnierze Cesarskiej i <mask>Ksj Ami</mask> w I wojnie światowej Polacy odznaczeni Krzyżem Pamiątkowym Mobilizacji 1912–1913 Polacy odznaczeni | Królewskiej Armii; królewski armia |
<mask>Kż. Wjm Kar. Po. oz. Kym Za. Wj Py od. Meda. Zu.</mask> Wojskowej Signum Laudis Polacy odznaczeni Orderem Kor | Krzyżem Wojskowym Karola Polacy odznaczeni Krzyżem Zasługi Wojskowej Polacy odznaczeni Medalem Zasługi; krzyż Wojskowym Karol Polak odznaczić krzyż Zasługi wojskowy Polak odznaczony medalem Zasługi |
– dawny powiat w Japonii, w <mask>pee</mask> Fukuoka. W 2007 roku liczył mieszkańców i zajmował powierzchnię 41 km². Historia W pierwszym roku | prefekturze; prefektura |
<mask>oeu</mask> Meiji na terenie powiatu znajdowały się 2 miejscowości i 70 wiosek. Powiat został założony 1 listopada 1878 roku. 1 kwietnia 1889 roku powiat został podzielony | okresu; okres |
2 miejscowości: Ōmuta i <mask>Mi.</mask> oraz 12 wiosek: Hae, Futakawa, Enōra, Kai, Ginsui, Kamiuchi, Tegama, Kuranaga, Mikawa, Hayame, Tamagawa i Iwata. 1 maja 1907 – wioska Gins | Miike; Miike |
ui powiększyła się o teren wiosek Kamiuchi, Tegama i Kuranaga. (2 miejscowości, 9 wiosek) 1 października 1912 – <mask>wi. M. zdo. sts</mask> miejscowości. (3 miejscowości, 8 wiosek) 1 marca 1917 | wioska Mikawa zdobyła status; wioska mikawa zdobyć status |
– miejscowość Ōmuta zdobyła status miasta. (2 miejscowości, 8 wiosek) 1 kwietnia 1929 – miejscowość Mikawa została włączona w <mask>tn ma.</mask> Ōm | teren miasta; teren miasto |