cat_title
stringclasses
5 values
v_order
int64
1
116
v_position
int64
0
1
poem_text
stringlengths
15
47
poet_name
stringclasses
1 value
poem_id
int64
1
599
قطعه
7
0
آن که ده با هفت و نیم آورد بس سودی نکرد
حافظ
76
قطعه
8
1
فرصتت بادا که هفت و نیم با ده می‌کنی
حافظ
76
قصیده
1
0
شد عرصه‌ی زمین چو بساط ارم جوان
حافظ
77
قصیده
2
1
از پرتو سعادت شاه جهان ستان
حافظ
77
قصیده
3
0
خاقان شرق و غرب که در شرق و غرب، اوست
حافظ
77
قصیده
4
1
صاحب‌قران خسرو و شاه خدایگان
حافظ
77
قصیده
5
0
خورشید ملک‌پرور و سلطان دادگر
حافظ
77
قصیده
6
1
دارای دادگستر و کسرای کی‌نشان
حافظ
77
قصیده
7
0
سلطان‌نشان عرصه‌ی اقلیم سلطنت
حافظ
77
قصیده
8
1
بالانشین مسند ایوان لامکان
حافظ
77
قصیده
9
0
اعظم جلال دولت و دین آنکه رفعتش
حافظ
77
قصیده
10
1
دارد همیشه توسن ایام زیر ران
حافظ
77
قصیده
11
0
دارای دهر شاه شجاع آفتاب ملک
حافظ
77
قصیده
12
1
خاقان کامگار و شهنشاه نوجوان
حافظ
77
قصیده
13
0
ماهی که شد به طلعتش افروخته زمین
حافظ
77
قصیده
14
1
شاهی که شد به همتش افراخته زمان
حافظ
77
قصیده
15
0
سیمرغ وهم را نبود قوت عروج
حافظ
77
قصیده
16
1
آنجا که باز همت او سازد آشیان
حافظ
77
قصیده
17
0
گر در خیال چرخ فتد عکس تیغ او
حافظ
77
قصیده
18
1
از یکدگر جدا شود اجزای توأمان
حافظ
77
قصیده
19
0
حکمش روان چو باد در اطراف بر و بحر
حافظ
77
قصیده
20
1
مهرش نهان چو روح در اعضای انس و جان
حافظ
77
قصیده
21
0
ای صورت تو ملک جمال و جمال ملک
حافظ
77
قصیده
22
1
وی طلعت تو جان جهان و جهان جان
حافظ
77
قصیده
23
0
تخت تو رشک مسند جمشید و کیقباد
حافظ
77
قصیده
24
1
تاج تو غبن افسر دارا و اردوان
حافظ
77
قصیده
25
0
تو آفتاب ملکی و هر جا که می‌روی
حافظ
77
قصیده
26
1
چون سایه از قفای تو دولت بود دوان
حافظ
77
قصیده
27
0
ارکان نپرورد چو تو گوهر به هیچ قرن
حافظ
77
قصیده
28
1
گردون نیاورد چو تو اختر به صد قران
حافظ
77
قصیده
29
0
بی‌طلعت تو جان نگراید به کالبد
حافظ
77
قصیده
30
1
بی‌نعمت تو مغز نبندد در استخوان
حافظ
77
قصیده
31
0
هر دانشی که در دل دفتر نیامده‌ست
حافظ
77
قصیده
32
1
دارد چو آب خامه‌ی تو بر سر زبان
حافظ
77
قصیده
33
0
دست تو را به ابر که یارد شبیه کرد
حافظ
77
قصیده
34
1
چون بدره بدره این دهد و قطره قطره آن
حافظ
77
قصیده
35
0
با پایه‌ی جلال تو افلاک پایمال
حافظ
77
قصیده
36
1
وز دست بحر جود در دهر داستان
حافظ
77
قصیده
37
0
بر چرخ علم ماهی و بر فرق ملک تاج
حافظ
77
قصیده
38
1
شرع از تو در حمایت و دین از تو در امان
حافظ
77
قصیده
39
0
ای خسرو منیع جناب رفیع قدر
حافظ
77
قصیده
40
1
وی داور عظیم مثال رفیع‌شان
حافظ
77
قصیده
41
0
علم از تو در حمایت و عقل از تو با شکوه
حافظ
77
قصیده
42
1
در چشم فضل نوری و در جسم ملک جان
حافظ
77
قصیده
43
0
ای آفتاب ملک که در جنب همتت
حافظ
77
قصیده
44
1
چون ذره‌ی حقیر بود گنج شایگان
حافظ
77
قصیده
45
0
در جنب بحر جود تو از ذره کمتر است
حافظ
77
قصیده
46
1
صد گنج شایگان که ببخشی به رایگان
حافظ
77
قصیده
47
0
عصمت نهفته رخ به سراپرده‌ات مقیم
حافظ
77
قصیده
48
1
دولت گشاده‌رخت بقا زیر کندلان
حافظ
77
قصیده
49
0
گردون برای خیمه خورشید فلکه‌ات
حافظ
77
قصیده
50
1
از کوه و ابر ساخته نازیر و سایه‌بان
حافظ
77
قصیده
51
0
وین اطلس مقرنس زرد و ز زرنگار
حافظ
77
قصیده
52
1
چتری بلند بر سر خرگاه خویش دان
حافظ
77
قصیده
53
0
بعد از کیان به ملک سلیمان نداد کس
حافظ
77
قصیده
54
1
این ساز و این خزینه و این لشکر گران
حافظ
77
قصیده
55
0
بودی درون گلشن و از پردلان تو
حافظ
77
قصیده
56
1
در هند بود غلغل و در زنگ بد فغان
حافظ
77
قصیده
57
0
در دشت روم خیمه زدی و غریو کوس
حافظ
77
قصیده
58
1
از دشت روم رفت به صحرای سیستان
حافظ
77
قصیده
59
0
تا قصر زرد تاختی و لرزه اوفتاد
حافظ
77
قصیده
60
1
در قصرهای قیصر و در خانه‌های خان
حافظ
77
قصیده
61
0
آن کیست کاو به ملک کند باتو همسری
حافظ
77
قصیده
62
1
از مصر تا به روم و ز چین تا به قیروان
حافظ
77
قصیده
63
0
سال دگر ز قیصرت از روم باج سر
حافظ
77
قصیده
64
1
وز چینت آورند به درگه خراج جان
حافظ
77
قصیده
65
0
تو شاکری ز خالق و خلق از تو شاکرند
حافظ
77
قصیده
66
1
تو شادمان به دولت و ملک از تو شادمان
حافظ
77
قصیده
67
0
اینک به طرف گلشن و بستان همی‌روی
حافظ
77
قصیده
68
1
با بندگان سمند سعادت به زیر ران
حافظ
77
قصیده
69
0
ای ملهکی که در صف کروبیان قدس
حافظ
77
قصیده
70
1
فیضی رسد به خاطر پاکت زمان زمان
حافظ
77
قصیده
71
0
ای آشکار پیش دلت هرچه کردگار
حافظ
77
قصیده
72
1
دارد همی به پرده‌ی غیب اندرون نهان
حافظ
77
قصیده
73
0
داده فلک عنان ارادت به دست تو
حافظ
77
قصیده
74
1
یعنی که مرکبم به مراد خودم بران
حافظ
77
قصیده
75
0
گر کوششیت افتد پر داده‌ام به تیر
حافظ
77
قصیده
76
1
ور بخششیت باید زر داده‌ام به کان
حافظ
77
قصیده
77
0
خصمت کجاست در کف پای خودش فکن
حافظ
77
قصیده
78
1
یار تو کیست بر سر چشم منش نشان
حافظ
77
قصیده
79
0
هم کام من به خدمت تو گشته منتظم
حافظ
77
قصیده
80
1
هم نام من به مدحت تو گشته جاودان
حافظ
77
قصیده
1
0
ز دلبری نتوان لاف زد به آسانی
حافظ
78
قصیده
2
1
هزار نکته در این کار هست تا دانی
حافظ
78
قصیده
3
0
بجز شکردهنی مایه‌هاست خوبی را
حافظ
78
قصیده
4
1
به خاتمی نتوان زد دم سلیمانی
حافظ
78
قصیده
5
0
هزار سلطنت دلبری بدان نرسد
حافظ
78
قصیده
6
1
که در دلی به هنر خویش را بگنجانی
حافظ
78
قصیده
7
0
چه گردها که برانگیختی ز هستی من
حافظ
78
قصیده
8
1
مباد خسته سمندت که تیز می‌رانی
حافظ
78
قصیده
9
0
به همنشینی رندان سری فرود آور
حافظ
78
قصیده
10
1
که گنجهاست در این بی‌سری و سامانی
حافظ
78
قصیده
11
0
بیار باده‌ی رنگین که یک حکایت راست
حافظ
78
قصیده
12
1
بگویم و نکنم رخنه در مسلمانی
حافظ
78
قصیده
13
0
به خاک پای صبوحی‌کنان که تا من مست
حافظ
78
قصیده
14
1
ستاده بر در میخانه‌ام به دربانی
حافظ
78
قصیده
15
0
به هیچ زاهد ظاهرپرست نگذشتم
حافظ
78
قصیده
16
1
که زیر خرقه نه زنار داشت پنهانی
حافظ
78
قصیده
17
0
به نام طره‌ی دلبند خویش خیری کن
حافظ
78
قصیده
18
1
که تا خداش نگه دارد از پریشانی
حافظ
78