cat_title
stringclasses 5
values | v_order
int64 1
116
| v_position
int64 0
1
| poem_text
stringlengths 15
47
| poet_name
stringclasses 1
value | poem_id
int64 1
599
|
|---|---|---|---|---|---|
قطعه | 1 | 0 | به عهد سلطنت شاه شیخ ابواسحاق | حافظ | 49 |
قطعه | 2 | 1 | به پنج شخص عجب ملک فارس بود آباد | حافظ | 49 |
قطعه | 3 | 0 | نخست پادشهی همچو او ولایت بخش | حافظ | 49 |
قطعه | 4 | 1 | که جان خویش بپرورد و داد عیش بداد | حافظ | 49 |
قطعه | 5 | 0 | دگر مربی اسلام شیخ مجدالدین | حافظ | 49 |
قطعه | 6 | 1 | که قاضی‌ای به از او آسمان ندارد یاد | حافظ | 49 |
قطعه | 7 | 0 | دگر بقیه‌ی ابدال شیخ امین الدین | حافظ | 49 |
قطعه | 8 | 1 | که یمن همت او کارهای بسته گشاد | حافظ | 49 |
قطعه | 9 | 0 | دگر شهنشه دانش عضد که در تصنیف | حافظ | 49 |
قطعه | 10 | 1 | بنای کار مواقف به نام شاه نهاد | حافظ | 49 |
قطعه | 11 | 0 | دگر کریم چو حاجی قوام دریادل | حافظ | 49 |
قطعه | 12 | 1 | که نام نیک ببرد از جهان به بخشش و داد | حافظ | 49 |
قطعه | 13 | 0 | نظیر خویش بنگذاشتند و بگذشتند | حافظ | 49 |
قطعه | 14 | 1 | خدای عز و جل جمله را بیامرزاد | حافظ | 49 |
قطعه | 1 | 0 | خسروا گوی فلک در خم چوگان توشد | حافظ | 50 |
قطعه | 2 | 1 | ساحت کون ومکان عرصه‌ی میدان تو باد | حافظ | 50 |
قطعه | 3 | 0 | زلف خاتون ظفر شیفته‌ی پرچم توست | حافظ | 50 |
قطعه | 4 | 1 | دیده‌ی فتح ابد عاشق جولان تو باد | حافظ | 50 |
قطعه | 5 | 0 | ای که انشاء عطارد صفت شوکت توست | حافظ | 50 |
قطعه | 6 | 1 | عقل کل چاکر طغراکش دیوان تو باد | حافظ | 50 |
قطعه | 7 | 0 | طیره‌ی جلوه‌ی طوبی قد چون سرو تو شد | حافظ | 50 |
قطعه | 8 | 1 | غیرت خلد برین ساحت ایوان تو باد | حافظ | 50 |
قطعه | 9 | 0 | نه به تنها حیوانات و نباتات و جماد | حافظ | 50 |
قطعه | 10 | 1 | هر چه در عالم امر است به فرمان تو باد | حافظ | 50 |
قطعه | 1 | 0 | روح القدس آن سروش فرخ | حافظ | 52 |
قطعه | 2 | 1 | بر قبه‌ی طارم زبرجد | حافظ | 52 |
قطعه | 3 | 0 | می‌گفت سحر گهی که یا رب | حافظ | 52 |
قطعه | 4 | 1 | در دولت و حشمت مخلد | حافظ | 52 |
قطعه | 5 | 0 | بر مسند خسروی بماناد | حافظ | 52 |
قطعه | 6 | 1 | منصور مظفر محمد | حافظ | 52 |
قطعه | 1 | 0 | به سمع خواجه رسان ای ندیم وقت‌شناس | حافظ | 53 |
قطعه | 2 | 1 | به خلوتی که در او اجنبی صبا باشد | حافظ | 53 |
قطعه | 3 | 0 | لطیفه‌ای به میان آر و خوش بخندانش | حافظ | 53 |
قطعه | 4 | 1 | به نکته‌ای که دلش را بدان رضا باشد | حافظ | 53 |
قطعه | 5 | 0 | پس آنگهش ز کرم این قدر به لطف بپرس | حافظ | 53 |
قطعه | 6 | 1 | که گر وظیفه تقاضا کنم روا باشد | حافظ | 53 |
قطعه | 1 | 0 | اعظم قوام دولت و دین آنکه بر درش | حافظ | 55 |
قطعه | 2 | 1 | از بهر خاکبوس نمودی فلک سجود | حافظ | 55 |
قطعه | 3 | 0 | با آن وجود و آن عظمت زیر خاک رفت | حافظ | 55 |
قطعه | 4 | 1 | در نصف ماه ذی‌قعد از عرصه‌ی وجود | حافظ | 55 |
قطعه | 5 | 0 | تا کس امید جود ندارد دگر ز کس | حافظ | 55 |
قطعه | 6 | 1 | آمد حروف سال وفاتش امید جود | حافظ | 55 |
قطعه | 1 | 0 | دل منه بر دنیی و اسباب او | حافظ | 56 |
قطعه | 2 | 1 | زانکه از وی کس وفاداری ندید | حافظ | 56 |
قطعه | 3 | 0 | کس عسل بی‌نیش از این دکان نخورد | حافظ | 56 |
قطعه | 4 | 1 | کس رطب بی‌خار از این بستان نچید | حافظ | 56 |
قطعه | 5 | 0 | هر به ایامی چراغی بر فروخت | حافظ | 56 |
قطعه | 6 | 1 | چون تمام افروخت بادش دردمید | حافظ | 56 |
قطعه | 7 | 0 | بی تکلف هر که دل بر وی نهاد | حافظ | 56 |
قطعه | 8 | 1 | چون بدیدی خصم خود می‌پرورید | حافظ | 56 |
قطعه | 9 | 0 | شاه غازی خسرو گیتی‌ستان | حافظ | 56 |
قطعه | 10 | 1 | آنکه از شمشیر او خون می‌چکید | حافظ | 56 |
قطعه | 11 | 0 | گه به یک حمله سپاهی می‌شکست | حافظ | 56 |
قطعه | 12 | 1 | گه به هویی قلبگاهی می‌درید | حافظ | 56 |
قطعه | 13 | 0 | از نهیبش پنجه می‌افکند شیر | حافظ | 56 |
قطعه | 14 | 1 | در بیابان نام او چون می‌شنید | حافظ | 56 |
قطعه | 15 | 0 | سروران را بی‌سبب می‌کرد حبس | حافظ | 56 |
قطعه | 16 | 1 | گردنان را بی‌خطر سر می‌برید | حافظ | 56 |
قطعه | 17 | 0 | عاقبت شیراز و تبریز و عراق | حافظ | 56 |
قطعه | 18 | 1 | چون مسخر کرد وقتش در رسید | حافظ | 56 |
قطعه | 19 | 0 | آنکه روشن بد جهان‌بینش بدو | حافظ | 56 |
قطعه | 20 | 1 | میل در چشم جهان‌بینش کشید | حافظ | 56 |
قطعه | 1 | 0 | بر سر بازار جانبازان منادی می‌زنند | حافظ | 57 |
قطعه | 2 | 1 | بشنوید ای ساکنان کوی رندی بشنوید | حافظ | 57 |
قطعه | 3 | 0 | دختر رز چند روزی شد که از ما گم شده‌ست | حافظ | 57 |
قطعه | 4 | 1 | رفت تا گیرد سر خود، هان و هان حاضر شوید | حافظ | 57 |
قطعه | 5 | 0 | جامه‌ای دارد ز لعل و نیمتاجی از حباب | حافظ | 57 |
قطعه | 6 | 1 | عقل و دانش برد و شد تا ایمن از وی نغنوید | حافظ | 57 |
قطعه | 7 | 0 | هر که آن تلخم دهد حلوا بها جانش دهم | حافظ | 57 |
قطعه | 8 | 1 | ور بود پوشیده و پنهان به دوزخ در روید | حافظ | 57 |
قطعه | 9 | 0 | دختری شبگرد تند تلخ گلرنگ است و مست | حافظ | 57 |
قطعه | 10 | 1 | گر بیابیدش به سوی خانه‌ی حافظ برید | حافظ | 57 |
قطعه | 1 | 0 | برادر خواجه عادل طاب مثواه | حافظ | 58 |
قطعه | 2 | 1 | پس از پنجاه و نه سال از حیاتش | حافظ | 58 |
قطعه | 3 | 0 | به سوی روضه‌ی رضوان سفر کرد | حافظ | 58 |
قطعه | 4 | 1 | خدا راضی ز افعال و صفاتش | حافظ | 58 |
قطعه | 5 | 0 | خلیل عادلش پیوسته بر خوان | حافظ | 58 |
قطعه | 6 | 1 | وز آنجا فهم کن سال وفاتش | حافظ | 58 |
قطعه | 1 | 0 | بر تو خوانم ز دفتر اخلاق | حافظ | 59 |
قطعه | 2 | 1 | آیتی در وفا و در بخشش | حافظ | 59 |
قطعه | 3 | 0 | هر که بخراشدت جگر به جفا | حافظ | 59 |
قطعه | 4 | 1 | همچو کان کریم زر بخشش | حافظ | 59 |
قطعه | 5 | 0 | کم مباش از درخت سایه فکن | حافظ | 59 |
قطعه | 6 | 1 | هر که سنگت زند ثمر بخشش | حافظ | 59 |
قطعه | 7 | 0 | از صدف یاد دار نکته‌ی حلم | حافظ | 59 |
قطعه | 8 | 1 | هر که برد سرت گهر بخشش | حافظ | 59 |
قطعه | 1 | 0 | زان حبه خضرا خور کز روی سبک روحی | حافظ | 60 |
قطعه | 2 | 1 | هر کاو بخورد یک جو بر سیخ زند سی مرغ | حافظ | 60 |
قطعه | 3 | 0 | زان لقمه که صوفی را در معرفت اندازد | حافظ | 60 |
قطعه | 4 | 1 | یک ذره و صد مستی یک دانه و صد سیمرغ | حافظ | 60 |
قطعه | 1 | 0 | مجد دین سرور و سلطان قضات اسماعیل | حافظ | 61 |
قطعه | 2 | 1 | که زدی کلک زبان آورش از شرع نطق | حافظ | 61 |
قطعه | 3 | 0 | ناف هفته بد و از ماه رجب کاف و الف | حافظ | 61 |
قطعه | 4 | 1 | که برون رفت از این خانه‌ی بی‌نظم و نسق | حافظ | 61 |
قطعه | 5 | 0 | کنف رحمت حق منزل او دان و آنگه | حافظ | 61 |
قطعه | 6 | 1 | سال تاریخ وفاتش طلب از رحمت حق | حافظ | 61 |
قطعه | 1 | 0 | بلبل و سرو و سمن یاسمن و لاله و گل | حافظ | 62 |
قطعه | 2 | 1 | هست تاریخ وفات شه مشکین کاکل | حافظ | 62 |
قطعه | 3 | 0 | خسرو روی زمین غوث زمان بواسحاق | حافظ | 62 |
قطعه | 4 | 1 | که به مه طلعت او نازد و خندد بر گل | حافظ | 62 |