Datasets:

fosters
/

be-bel-audio-corpus

file stringlengths 14 14	text stringlengths 8 201	speaker_name stringclasses 8 values	dataset stringclasses 2 values
wavs/04952.wav	яна гэта проста так, незнарок сказала? Можа, яна і не ведае ўсяго?	@speaker1	dataset_1
wavs/04826.wav	Калі жаніцца, то і будавацца, не інакш... На сваю волю, на сваю гаспадарку,	@speaker1	dataset_1
wavs/06742.wav	падумаў пераканана: Ціхі-то ён ціхі. А толькі калі скамандуюць, то нож усадзіць, пэўне, і не паморшчыцца...	@speaker1	dataset_1
wavs/00223.wav	Мясцінка, глядзі, якая... Надзелы Чарнушкаў і Васілёвай маці былі побач.	@speaker1	dataset_1
wavs/05747.wav	не сваё сяло, горад вялікі, чужына. Як і належыць, каня бацька сцебануў, пагнаў трушком,	@speaker1	dataset_1
wavs/06833.wav	Не вінавачу... Дак не кажыце, што няправільно памералі. Вы паўтары дзесяціны не ўпісалі!	@speaker1	dataset_1
wavs/01085.wav	і з націскам, мабыць, напамінаючы пра тое, што некалькі разоў карміла яго абедам	@speaker1	dataset_1
wavs/02759.wav	Гаворка цяпер ужо зацікавіла Васіля. Ніколі за ўсё жыццё не быў далей Хвойнага, толькі раз	@speaker1	dataset_1
wavs/06460.wav	каб прылічыць да сваіх блішчастыя лантухоўскія залатоўкі. Яго ашукалі	@speaker1	dataset_1
wavs/03460.wav	калі зноў улез у амаль забытую гразь куранёўскай вуліцы. Пасля мазырскага бруку,	@speaker1	dataset_1
wavs/07799.wav	такім балючым, што дзіва, як выцерпела. Балела, як ніколі, нішто.	@speaker1	dataset_1
wavs/03334.wav	быццам бы і слухала Міканораву гаворку, а сама чулася была далёкая ад гаворкі гэтай,	@speaker1	dataset_1
wavs/07059.wav	Ужо калі леглі, дзед Дзяніс прамовіў упоцемку з печы: Етаго старога Карча аж трасучка ўзяла, як ты гаварыў.	@speaker1	dataset_1
wavs/00430.wav	Сказаў, што застанецца. Прайшоў толькі да каня, паглядзеў, як трымаюцца путы, забраў з воза світку	@speaker1	dataset_1
wavs/00034.wav	касцы ладзілі, адбівалі малаткамі косы, рыхтаваліся ісці на балота.	@speaker1	dataset_1
wavs/03775.wav	Дак глядзі ж, штоб помніў угавор! крыкнула яму, ужо трохі адышоўшы з іншымі, Чарнушкава Ганна.	@speaker1	dataset_1
wavs/02184.wav	Уюнкоў насушыла з дзесятачак... Цыбулькі, гуркоў прынесла...	@speaker1	dataset_1
wavs/01666.wav	не наважваўся вылазіць. Людзі хадзілі цяпер толькі праз мокрыя слізкія гароды	@speaker1	dataset_1
wavs/03606.wav	Толькі ж чысты Глушак! Як, скажы ты, з Карча малявалі! Пакарае ён цябе за такія твае словы, Міканорко!	@speaker1	dataset_1
wavs/05120.wav	Ну, чаго, чаго ты! Не було ж нічога... Ей-богу, не було... Раўнуеш?	@speaker1	dataset_1
wavs/02940.wav	лавіў на сабе цікаўныя позіркі, бачыў, як жанчыны нядобра перашэптваюцца аб ім.	@speaker1	dataset_1
wavs/04770.wav	таксама па-святочнаму вясёлая, у святочнай паркалёвай кофце з кветачкамі.	@speaker1	dataset_1
wavs/00462.wav	падміргнуў Яўхім. Такі нібы варона, а як да дзеўкі не промах!	@speaker1	dataset_1
wavs/07962.wav	трэція каб проста паглядзець. Такая падзея ж!.. Чарнушка квола хіснуўся, падаўся к дзвярам.	@speaker1	dataset_1
wavs/00015.wav	без вельмі важнай прычыны, але і гэтая нямоцная сувязь са светам пры кожным зацяжным дажджы лёгка рвалася.	@speaker1	dataset_1
wavs/05961.wav	Адыходзячы, кінуў чалавеку: Прыязджайце к нам капусту садзіць! У нас балото вялікае!	@speaker1	dataset_1
wavs/07053.wav	Ну, чаго вы! не вытрываў, няласкава буркнуў Васіль. Усё адно як не бачылі век!	@speaker1	dataset_1
wavs/02856.wav	Толькі прыгледзься, дак заўважыш нешта, як бы той ні круціў.	@speaker1	dataset_1
wavs/06200.wav	Трэба было рэвалюцыю рабіць, кроў праліваць, каб Нохім абдзіраў людзей!	@speaker1	dataset_1
wavs/07640.wav	страшная. Астатняе? Не пабачу!.. Яўхім правёў яе позіркам. Яна ішла цвёрда,	@speaker1	dataset_1
wavs/03687.wav	давялося думаць пра іх, дбаць і Міканору але дбаў Міканор аб Калядах так, як, напэўна,	@speaker1	dataset_1
wavs/02355.wav	Ён, зблізку гледзячы ў вочы Харчаву, уздыхнуў: Але што мы за такая савецкая ўлада, калі нас свае баяцца павінны?	@speaker1	dataset_1
wavs/05965.wav	У ларку прадавалі мяса. Сек і важыў мяса малады хударлявы хлопец у белым халаце.	@speaker1	dataset_1
wavs/04562.wav	алешніцкіх на помач! У етым, грэц яго, уся рацыя, штоб народ падняць! А як народ паднімецца, дак усё зробіць!	@speaker1	dataset_1
wavs/04956.wav	а крыўдзіць шкода було... Не гнаў... Няхай хіліцца, мне што?.. Ганна зірнула на яго, як бы хацела пабачыць праўду ці няпраўду кажа, але не прамовіла ні слова,	@speaker1	dataset_1
wavs/07934.wav	Перад людскімі вачыма! Глядзець будуць, усё разгледзяць, што було і чаго не було.	@speaker1	dataset_1
wavs/07498.wav	Штоб браць ад чалавека, што ён зарабіў сваім мазалём... Не паложана! Па савецкаму закону!..	@speaker1	dataset_1
wavs/01955.wav	Угадаў. Здагадлівы!.. А для мяне як? Для цябе?	@speaker1	dataset_1
wavs/04620.wav	Стомлена жмурачыся ад зіхотнага сонца, яна перавяла позірк на поле:	@speaker1	dataset_1
wavs/05968.wav	К-культура!.. Шлях да камунізма!.. Яны былі ўжо з краю плошчы, каля будынкаў, у якіх мясціліся крамы.	@speaker1	dataset_1
wavs/00222.wav	кплівае, крыўднае. Яна прамаўчала. Васіль, а мо тут станем? прамовіла маці. Разам з імі?	@speaker1	dataset_1
wavs/04783.wav	Яўхім плюнуў і, як бы нічога не здарылася, пайшоў сваёй дарогай.	@speaker1	dataset_1
wavs/08153.wav	на бацюшкаў твар: стары глядзеў насустрач, здалося, пранізліва, строга,	@speaker1	dataset_1
wavs/07417.wav	Прадаўжайце пакуль без мяне. Як толькі людзі пачалі разыходзіцца, Дзятліха, якая была прыціхла,	@speaker1	dataset_1
wavs/02227.wav	На вокліч вартавога з цёмных дзвярэй млына выйшаў зацярушаны мукой чалавек, прынёс пілу і сякеру.	@speaker1	dataset_1
wavs/00234.wav	стрымана, паважна падаўся да сенажаці. Маці, маўклівая і паслухмяная, пайшла ўслед за ім.	@speaker1	dataset_1
wavs/05872.wav	Бо мы тут да вечара пратырчалі б! І то ці збылі б! Глядзець ніхто не хацеў! згодна адгукнуўся Ганнін бацька.	@speaker1	dataset_1
wavs/03188.wav	А от як мучымся мы са сваімі жорнамі! Бо ветракі ж у Алешніках, не дабярэшся.	@speaker1	dataset_1
wavs/00510.wav	цяпер з падсцярожлівай, пільнай уважнасцю і, здавалася, толькі і чакалі выпадку кпліва падсмяяцца.	@speaker1	dataset_1
wavs/01778.wav	Проста суботы дачакацца не мог, кеб дадому бегці... А цяпер прывык...	@speaker1	dataset_1
wavs/04109.wav	столькі фарбаў было ў гэтым бліскучым дні: у бляску азёрцаў на балоце,	@speaker1	dataset_1
wavs/01184.wav	Здаецца!.. Хто буў, прозвішчы іх! Не нашы.	@speaker1	dataset_1
wavs/04986.wav	папрасіла: Ты пусці, а то так няёмка... І не думай!.. Ну, дак што трэба, кеб ты палюбіла?	@speaker1	dataset_1
wavs/00316.wav	З выгляду гэта быў падлетак, худы, даўгарукі, з тонкай шыяй,	@speaker1	dataset_1
wavs/04646.wav	Такі як бы сарамяжы, рахманы, а колькі гонару, строгасці колькі ў ім!	@speaker1	dataset_1
wavs/00711.wav	У Васіля была і таптуха, і кломля усё дзедавага вырабу	@speaker1	dataset_1
wavs/07629.wav	што дома знаць ніхто не будзе. Не думай. Усё адно!	@speaker1	dataset_1
wavs/04709.wav	пра жыта, можа, ці пра амаль забытую Чарнігаўшчыну, ці пра жонку, якая не разумее, што яго тут трымае.	@speaker1	dataset_1
wavs/07348.wav	Ашалелы ад болю, чубаты ўраз адарваўся ад Сцяпана, не асцерагаючыся,	@speaker1	dataset_1
wavs/06432.wav	Тады чуў сябе няшчасным, адзінокім, бездапаможным, ледзь утрымліваўся,	@speaker1	dataset_1
wavs/05194.wav	Ну і няхай! як бы запярэчыў ён сабе, свайму шкадаванню. Е аб чым бедаваць!	@speaker1	dataset_1
wavs/02700.wav	Васіль увесь сціснуўся, насцярожыўся, чакаючы самага	@speaker1	dataset_1
wavs/01088.wav	падступіла з другога боку Адар'я. Самі разбяромся. Не разберацеся.	@speaker1	dataset_1
wavs/01116.wav	Яна не трывожылася за сябе, сумленне ў яе было чыстае, яна ведала, што паклікалі сюды	@speaker1	dataset_1
wavs/04665.wav	Недарма ж да новай леснікоўны зазіраць стаў. Што ето вы, дзядзько, паселі ўсе? сказаў Васіль, абы сказаць.	@speaker1	dataset_1
wavs/04998.wav	адчуваў плечы, грудзі, усё яе пругкае, дужае, жаданае цела, што столькі часу неадольна трывожыла,	@speaker1	dataset_1
wavs/05640.wav	Вып'е і нашай! Цяпер паноў няма! А што самагонка хто яе не гоніць!	@speaker1	dataset_1
wavs/07906.wav	з самага ранку Чарнушка стаў ладаваць вясельны воз. Калёсы былі не свае, пазычаныя	@speaker1	dataset_1
wavs/06478.wav	пошасць рэвалюцыю, якая ўсё перакруціла, пераблытала,	@speaker1	dataset_1
wavs/04658.wav	але Ганна ўмее ўжо разганяць гэту хмурнасць. Не ўгаворамі, а смешкамі	@speaker1	dataset_1
wavs/01340.wav	Васіля Дзятліка забралі... Бацька толькі скоса зірнуў на Ганну. І не сказаў нічога.	@speaker1	dataset_1
wavs/01128.wav	Чужымі рукамі хацеў за гарачае ўзяцца!.. Хто ето мог быць?	@speaker1	dataset_1
wavs/00018.wav	прастору. Многія дні людзі жылі, як на плыце, які злая нягода адарвала ад берага і занесла ў мора,	@speaker1	dataset_1
wavs/05093.wav	На падмогу прыйшла мачыха: Сяло ўсё кажа, што Яўхім Карчоў цябе...	@speaker1	dataset_1
wavs/01503.wav	Другая постаць паздароўкалася далікатна, ветліва, і Ганна пазнала Яўхімавага брата Сцяпана, які вучыўся ў Юравічах у школе.	@speaker1	dataset_1
wavs/06087.wav	Дрозд, здаецца... Не, Дзяцел яго прозвішча.	@speaker1	dataset_1
wavs/00857.wav	Мая. Дак от, сядзі не дыш, калі хочаш быць цэлаю, ясно?	@speaker1	dataset_1
wavs/00354.wav	Васіль стаў наўколенцы поруч з ёю. Яна крыху адсунулася, але не адышла.	@speaker1	dataset_1
wavs/04463.wav	Васіль словам не павінаваціўся, не захапаўся, толькі яшчэ больш затаіўся.	@speaker1	dataset_1
wavs/07339.wav	усяго напоўнілі адным жаданнем: дастаць, размалаціць гэту ненавісную пысу з чубам.	@speaker1	dataset_1
wavs/02200.wav	Разважыўшы, прызналася з непакоем: Яўхім Карчоў, кажуць,	@speaker1	dataset_1
wavs/06271.wav	У каго зямля нібыто зямля, а ў каго такі пясок, што ніякі чорт расці не хоча!	@speaker1	dataset_1
wavs/08175.wav	а яно вось прыйшло, адбылося, і ўсё стала на сваё месца.	@speaker1	dataset_1
wavs/02727.wav	дак аж, здаецца, душа заходзіцца. Кажух такі да пят тулуп давалі, як на варту ісці.	@speaker1	dataset_1
wavs/02320.wav	Апейка знарок памаўчаў. Ён быў амаль таго ж росту, што і Харчаў,	@speaker1	dataset_1
wavs/01942.wav	Ну, а вы як тут? Дзякуй Богу, адказала Ганна, не сумавалі адны!	@speaker1	dataset_1
wavs/03784.wav	Алёша зноў заверашчаў чырвоным носам. Зарабіць трэба. Не пазіраючы на яго, Міканор разгладзіў складкі шыняля пад папругай.	@speaker1	dataset_1
wavs/07540.wav	пайшоў на рызыку Яўхім. Хто ж ето выказаў? Гэта ўжо	@speaker1	dataset_1
wavs/02442.wav	ці не? Пытанне гэтае жыло ў ім і ўвесь наступны дзень,	@speaker1	dataset_1
wavs/02795.wav	Дак дзе ж ето було, штоб усё сяло ды дружно што-небудзь рабіло? Тут хто ў лес, а хто па дровы! як бы пашкадаваў Хоня.	@speaker1	dataset_1
wavs/07235.wav	Потым адзін падаўся за першай купкай, а два Васіль	@speaker1	dataset_1
wavs/03519.wav	І ўсё трэба, трэба, а як зрабіць усё, калі тут з грэбляй столькі клопату?	@speaker1	dataset_1
wavs/06015.wav	падвёў к люстру, прыбітаму да сцяны. Якой ні спакойнай здавалася Ганна хвіліну назад,	@speaker1	dataset_1
wavs/02587.wav	Усё ж халаднаваты, нейкі асабліва свежы пах саломы з гумна,	@speaker1	dataset_1
wavs/01859.wav	рукі ломіць ад натугі, а ты не зважай ні на што, падчэплівай сноп пад перавясла, кідай на масток.	@speaker1	dataset_1
wavs/07395.wav	трохі дак пазабівалі б адзін аднаго! выскачыла першая Сарока. У тым, як яна сказала, як паматала галавой,	@speaker1	dataset_1
wavs/05325.wav	тым трывожней станавілася на яе душы клопат здаваўся ўсё больш важкім,	@speaker1	dataset_1
wavs/03464.wav	якая ж яна крывая і гнілая, бацькава хата! І цесная, і цёмная якая!..	@speaker1	dataset_1
wavs/06007.wav	больш за ўсё, відаць, разявак. Скажы, што табе хочацца купіць такое, кеб	@speaker1	dataset_1
wavs/02190.wav	Валодзька не дурэе? Не-а. От надысь на балото хадзіў. Уюноў прынёс. Кажа:	@speaker1	dataset_1