text
stringlengths 11
355k
| url
stringlengths 32
380
| source
stringclasses 1
value |
|---|---|---|
Fusinus hernandezi is een slakkensoort uit de familie van de Fasciolariidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2009 door Hadorn & Rolán.
Fasciolariidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Fusinus%20hernandezi | wikipedia |
Calappa acutispina is een krabbensoort uit de familie van de Calappidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2006 door Lai, Chan & Ng.
Calappidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Calappa%20acutispina | wikipedia |
Charax metae is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de karperzalmen (Characidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1922 door Eigenmann.
Characidae
IUCN-status niet bedreigd | https://nl.wikipedia.org/wiki/Charax%20metae | wikipedia |
Loxandrus subiridescens is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1871 door Macleay.
subiridescens | https://nl.wikipedia.org/wiki/Loxandrus%20subiridescens | wikipedia |
RKVV Weltania is een amateurvoetbalvereniging uit het stadsdeel Welten in de Nederlandse stad Heerlen. De vereniging werd opgericht in 1945.
De thuisbasis van Weltania is Sportpark Terworm aan de Koekoeksweg, waar ook in een eigen accommodaties SV Eikenderveld speelt.
Het eerste elftal speelt in de Derde klasse zondag (2021/22). Het telt zeven seniorenteams en negen jeugdteams. Aantal leden: 308.
De voetbalvereniging R.K.V.V. Weltania is opgericht op 19 juli 1945. In de stad Heerlen en omgeving heeft de vereniging een goede naam opgebouwd en staat bekend als een actieve en sportieve vereniging.
De accommodatie maakt onderdeel uit van Sportpark Ter Worm gelegen aan de Koekoeksweg 2. Dit sportpark ligt aan de rand van het prachtige natuurgebied Ter Worm met als naaste buren het Arcuscollege, Hoge School Zuyd, Sintermeertencollege en de Open Universiteit.
Op de accommodatie komen wekelijks ruim 200 leden bijeen om hun hobby te beoefenen.
Alle wedstrijden en trainingen worden gespeeld op kunstgras.
Het clubgebouw bestaat uit een voetbaltechnisch gedeelte en het clubhuis. In het voetbaltechnisch gedeelte zijn vier kleedlokalen en twee scheidsrechters ruimtes aanwezig. Daarnaast is er een prima verzorgingsruimte. Het clubhuis en de bestuurskamer bieden plaats aan circa 100 personen.
Het eerste team speelt in de derde klasse zondagamateurs. In de KNVB competitie speelt Weltania met drie heren seniorenteams en een damesteam. Op de zaterdagmiddag is er ruimte voor de wedstrijden van een heren veteranenteam. Vanaf het seizoen 2020/2021 is ook een team Heren 35+ in competitieverband actief. Dit team speelt zijn competitiewedstrijden op één vrijdagavond in de maand in de vorm van een halve competitie met 3 tegenstanders. Op deze wijze en ook op één vrijdagavond in de maand speelt ons dames veteranenteam haar wedstrijden.
Vanaf seizoen 21-22 nemen 9 jeugdteams aan de competitie deel.
Competitieresultaten 1954–2018
|
|
|
|}
2008: de beslissingswedstrijd om het klassekampioenschap in 5B werd bij Heerlen Sport met 0-3 verloren van VV Passart.
Bekende (ex-)spelers
Roel Brouwers
Externe link
Officiële website
Weltania
Sportvereniging in Heerlen | https://nl.wikipedia.org/wiki/RKVV%20Weltania | wikipedia |
Phasianella nivosa is een slakkensoort uit de familie van de Phasianellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1862 door Reeve.
Phasianellidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Phasianella%20nivosa | wikipedia |
Micromus perezaballosi is een insect uit de familie van de bruine gaasvliegen (Hemerobiidae), die tot de orde netvleugeligen (Neuroptera) behoort.
Micromus perezaballosi is voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Monserrat in 1993.
Bruine gaasvliegen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Micromus%20perezaballosi | wikipedia |
De Jenner is een berg in het Berchtesgadener Land in de deelstaat Beieren, Duitsland. De berg heeft een hoogte van 1874 meter.
De Jenner is onderdeel van het Göllmassief, dat weer deel uitmaakt van de Berchtesgadener Alpen.
Berg in de Beierse Alpen
Berchtesgadener Alpen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Jenner%20%28berg%29 | wikipedia |
Dichomeris eosella is een vlinder uit de familie tastermotten (Gelechiidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1956 door Viette.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
eosella
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dichomeris%20eosella | wikipedia |
Austrolebias monstrosus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de killivisjes (Rivulidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1995 door Huber.
Rivulidae
IUCN-status kwetsbaar | https://nl.wikipedia.org/wiki/Austrolebias%20monstrosus | wikipedia |
Miletus apollo is een vlinder uit de familie van de Lycaenidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1891 door Miskin.
apollo | https://nl.wikipedia.org/wiki/Miletus%20apollo | wikipedia |
Chaetozone cincinnata is een borstelworm uit de familie Cirratulidae. Het lichaam van de worm bestaat uit een kop, een cilindrisch, gesegmenteerd lichaam en een staartstukje. De kop bestaat uit een prostomium (gedeelte voor de mondopening) en een peristomium (gedeelte rond de mond) en draagt gepaarde aanhangsels (palpen, antennen en cirri).
Chaetozone cincinnata werd in 1923 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Augener.
Cirratulidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Chaetozone%20cincinnata | wikipedia |
Viviane Jacobs (Brussel, 21 maart 1948) is een voormalig Belgisch volksvertegenwoordiger.
Levensloop
Jacobs werd directrice van het Instituut Emile Vandervelde, het studiecentrum van de Parti Socialiste.
Van 1990 tot 1991 zetelde ze voor de PS en namens het arrondissement Brussel in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Ze volgde de ontslagnemende Charles Picqué op. Van 1989 tot 1995 was Jacobs ook lid van het Brussels Hoofdstedelijk Parlement.
Externe link
Fiche Jacobs op de website van de Kamer.
PS-politicus (België)
Belgisch volksvertegenwoordiger
Brussels volksvertegenwoordiger | https://nl.wikipedia.org/wiki/Viviane%20Jacobs | wikipedia |
Sacculina schmitti is een krabbezakjessoort uit de familie van de Sacculinidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1933 door Boschma.
Sacculinidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Sacculina%20schmitti | wikipedia |
Idaea falcifera is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1932 door Prout.
falcifera | https://nl.wikipedia.org/wiki/Idaea%20falcifera | wikipedia |
Phyllonorycter deschkanus is een vlinder uit de familie mineermotten (Gracillariidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2006 door A. & Z. Lastuvka.
De soort komt voor in Europa.
Mineermotten
Dier uit het Palearctisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Phyllonorycter%20deschkanus | wikipedia |
Paraphago rostratus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de hoogrugzalmen (Distichodontidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1899 door Boulenger.
Hoogrugzalmen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Paraphago%20rostratus | wikipedia |
Christophe Marguet (Parijs, 14 mei 1965) is een Franse jazzdrummer.
Biografie
Marguet begon reeds als kind te drummen. Op 15-jarige leeftijd kreeg hij lessen van Jacques Bonnardel in Drôme. Later vervolgde hij zijn studies in Parijs bij Michel Sardaby en Keith Copeland. Hij volgde ook workshops en masterclasses van Kenny Barron, Rufus Reid, Victor Lewis, David Liebman, Richie Beirach, Ron McClure, Billy Hart en John Abercrombie.
Sinds het midden van de jaren 1980 werkte hij als sideman met gevestigde Franse jazzmusici als Barney Wilen, René Urtreger, Stéphane Grappelli, Didier Levallet, François Jeanneau, Alain Jean-Marie, François Corneloup, Joëlle Léandre, Marc Ducret maar ook met Amerikaanse gasten als Robin Kenyatta, Vincent Herring, Bud Shank, Buddy DeFranco, Ted Nash, Ted Curson, Don Sickler en Glenn Ferris en met Enrico Rava en Paolo Fresu. Zijn samenwerking met vibrafonist David Patrois en bassist Christophe Wallemme werd bijzonder gewaardeerd. In 1993 formeerde hij met Sébastien Texier en Olivier Sens het Christoph Maguet Trio, waarmee hij in 1995 de La Défense jazzcompetitie won. Voor het eerste album Résistance Poétique werd het trio in 1997 onderscheiden met de Django d'Or.
Hij werkt momenteel met zijn eigen kwartet Résistance Poétique, waartoe Sébastien Texier, Bruno Angelini en Mauro Gargano behoren. In 2016 formeerde hij met Yoann Loustalot, François Chensel en Frédéric Chiffoleau het kwartet Old and New Songs op, dat in 2019 op tournee ging in Rusland. Hij is ook een vaste partner van Eric Watson, Henri Texier, Joachim Kühn, Jean-Marc Foltz, Claude Tchamitchian en Yves Rousseau. Hij werkt ook in de bands van Daniel Beaussier, Nicolas Genest, Emmanuel Sourdeix en in het Orchestre National de Jazz (onder leiding van Paolo Damiani).
Discografie
1995: Résistance Poétique met Sébastien Texier, Olivier Sens
1999: Les Correspondences, met Sébastien Texier, Bertrand Denzler, Olivier Sens
2002: Reflections met Daunik Lazro, Alain Vankenhove, Michel Massot, Olivier Benoît, Philippe Deschepper
2005: Eclarte met Sébastien Texier, Olivier Benoît, Bruno Chevillon
2010: Sébastien Boisseau / Joachim Kühn / Christophe Marguet / Christophe Monniot: Émotions Homogènes
2014: Daniel Erdmann / Christophe Marguet Together, Together!
Frans jazzdrummer | https://nl.wikipedia.org/wiki/Christophe%20Marguet | wikipedia |
Pseudicius athleta is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de springspinnen (Salticidae).
Het dier behoort tot het geslacht Pseudicius. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 2011 door Wesolowska.
athleta | https://nl.wikipedia.org/wiki/Pseudicius%20athleta | wikipedia |
Deze lijst van voetbalinterlands is een overzicht van alle officiële voetbalwedstrijden tussen de nationale teams van Estland en Servië. De landen speelden tot op heden drie keer tegen elkaar. De eerste ontmoeting, een kwalificatiewedstrijd voor het Europees kampioenschap voetbal 2012, werd gespeeld in Belgrado op 8 oktober 2010. Het laatste duel, een vriendschappelijke wedstrijd, vond plaats op 29 maart 2016 in Tallinn.
Wedstrijden
Samenvatting
Wedstrijden bepaald door strafschoppen worden, in lijn met de FIFA, als een gelijkspel gerekend.
Details
Eerste ontmoeting
Tweede ontmoeting
Servië
Estland | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20voetbalinterlands%20Estland%20-%20Servi%C3%AB | wikipedia |
Choreutis intermediana is een vlinder uit de familie van de glittermotten (Choreutidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1910 door Rebel.
Glittermotten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Choreutis%20intermediana | wikipedia |
Testechiniscus laterculus is een soort in de taxonomische indeling van de beerdiertjes (Tardigrada).
Het diertje behoort tot het geslacht Testechiniscus en behoort tot de familie Echiniscidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1980 door Schuster, Grigarick & Toftner.
Echiniscoidea | https://nl.wikipedia.org/wiki/Testechiniscus%20laterculus | wikipedia |
Paradoxostoma paravespornatum is een mosselkreeftjessoort uit de familie van de Paradoxostomatidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1978 door Hartmann.
Paradoxostomatidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Paradoxostoma%20paravespornatum | wikipedia |
Acylomus piceus is een keversoort uit de familie glanzende bloemkevers (Phalacridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1890 gepubliceerd door Thomas Lincoln Casey.
Glanzende bloemkevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Acylomus%20piceus | wikipedia |
Triumfatorkerk (Katwijk)
Triumfatorkerk (Utrecht)
Christus Triumfatorkerk – Den Haag | https://nl.wikipedia.org/wiki/Triumfatorkerk | wikipedia |
Calicnemia erythromelas is een libellensoort uit de familie van de Breedscheenjuffers (Platycnemididae), onderorde juffers (Zygoptera).
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2007, de trend van de populatie is volgens de IUCN stabiel.
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1891 door Selys.
Breedscheenjuffers
IUCN-status niet bedreigd | https://nl.wikipedia.org/wiki/Calicnemia%20erythromelas | wikipedia |
Aorangia is een spinnengeslacht uit de familie Amphinectidae.
Soorten
Aorangia agama Forster & Wilton, 1973
Aorangia ansa Forster & Wilton, 1973
Aorangia fiordensis Forster & Wilton, 1973
Aorangia isolata Forster & Wilton, 1973
Aorangia kapitiensis Forster & Wilton, 1973
Aorangia mauii Forster & Wilton, 1973
Aorangia muscicola Forster & Wilton, 1973
Aorangia obscura Forster & Wilton, 1973
Aorangia otira Forster & Wilton, 1973
Aorangia pilgrimi Forster & Wilton, 1973
Aorangia poppelwelli Forster & Wilton, 1973
Aorangia pudica Forster & Wilton, 1973
Aorangia semita Forster & Wilton, 1973
Aorangia silvestris Forster & Wilton, 1973
Aorangia singularis Forster & Wilton, 1973
Aorangia tumida Forster & Wilton, 1973
Amphinectidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Aorangia | wikipedia |
Austrotepuibasis alvarengai is een libellensoort uit de familie van de waterjuffers (Coenagrionidae), onderorde juffers (Zygoptera).
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2011 door Machado & Lencioni.
Waterjuffers
IUCN-status onzeker | https://nl.wikipedia.org/wiki/Austrotepuibasis%20alvarengai | wikipedia |
Paranticoma odhneri is een rondwormensoort uit de familie van de Anticomidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1959 door Allgén.
Enoplida | https://nl.wikipedia.org/wiki/Paranticoma%20odhneri | wikipedia |
Leptorchestes mutilloides is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de springspinnen (Salticidae).
Het dier behoort tot het geslacht Leptorchestes. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1846 door Hippolyte Lucas.
Springspinnen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Leptorchestes%20mutilloides | wikipedia |
Ocnosispa simoni is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1934 gepubliceerd door Maurice Pic.
simoni | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ocnosispa%20simoni | wikipedia |
Adenophlebia infuscata is een haft uit de familie Leptophlebiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1936 door Navás.
De soort komt voor in het Afrotropisch gebied.
Leptophlebiidae
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Adenophlebia%20infuscata | wikipedia |
Astronesthes dupliglandis is een straalvinnige vissensoort uit de familie van Stomiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1997 door Parin & Borodulina.
Stomiidae
IUCN-status onzeker | https://nl.wikipedia.org/wiki/Astronesthes%20dupliglandis | wikipedia |
Chalcolepidius eschscholtzi is een keversoort uit de familie kniptorren (Elateridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1833 door Chevrolat.
eschscholtzi | https://nl.wikipedia.org/wiki/Chalcolepidius%20eschscholtzi | wikipedia |
Tot altijd is een Belgische film uit 2012, gebaseerd op waargebeurde feiten. Het is, na Ben X, de tweede langspeelfilm van Nic Balthazar.
De film baseert zich op het verhaal van Mario Verstraete, een MS-patiënt die jarenlang vocht voor de euthanasiewetgeving in België en uiteindelijk ook de eerste zou zijn om er in 2002 gebruik van te maken. De hoofdrollen worden vertolkt door Koen De Graeve en Geert Van Rampelberg.
Nic Balthazar mocht de Ensor voor beste film 2012 in ontvangst nemen op het Filmfestival Oostende. Geert Van Rampelberg kreeg voor zijn rol in de film de Ensor Beste acteur, Philippe Ravoet de Ensor Beste montage 2012. Op het internationaal filmfestival van Valladolid in Spanje won de film de publieksprijs en de prijs voor beste film.
Rolverdeling
|-
||| Mario Verstraete ||
|-
||| Thomas || vriend Mario
|-
||| Lynn || vriendin Mario
|-
||| Speck || vriend Mario
|-
||| Francine || moeder Mario
|-
||| Roger || vader Mario
|-
||| Sask || vrouw Speck
|-
|Ben Segers|| Glen || kinesist Mario
|-
||| Sofie || ex-vrouw Mario
|-
||| Milan || zoon Mario
|-
||| Frank Valaeys || op feiten gebaseerde 'euthanasiedokter' Marc Cosyns | https://nl.wikipedia.org/wiki/Tot%20altijd | wikipedia |
Bathycatalina filamentosa is een borstelworm uit de familie Polynoidae. Het lichaam van de worm bestaat uit een kop, een cilindrisch, gesegmenteerd lichaam en een staartstukje. De kop bestaat uit een prostomium (gedeelte voor de mondopening) en een peristomium (gedeelte rond de mond) en draagt gepaarde aanhangsels (palpen, antennen en cirri).
Bathycatalina filamentosa werd in 1910 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Moore.
Polynoidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Bathycatalina%20filamentosa | wikipedia |
Schultzidia is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van slangalen (Ophichthidae).
Soorten
Schultzidia johnstonensis Schultz & Woods, 1949
Schultzidia retropinnis Fowler, 1934
Slangalen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Schultzidia | wikipedia |
Metro Vaartha is een Malayalam-dagblad dat uitgegeven wordt in Kochi in de Indiase deelstaat Kerala. De krant is eigendom van Vaartha Realty Media (P) Limited en is volgens de krant politiek neutraal.
Externe link
Website Metro Vaartha
Indiase krant
Kerala | https://nl.wikipedia.org/wiki/Metro%20Vaartha | wikipedia |
Mfu
Papa Mfumu'eto (1963), Congolees stripauteur en schilder
Mf | https://nl.wikipedia.org/wiki/Biografielijst%20Mf | wikipedia |
Crenostrea is een uitgestorven geslacht van tweekleppigen uit de familie van de Gryphaeidae.
Soorten
Crenostrea cannoni (Marwick, 1928) †
Crenostrea gittosina (Powell & Bartrum, 1929) †
Crenostrea wuellerstorfi (Zittel, 1865) †
Gryphaeidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Crenostrea | wikipedia |
Anacampsis insularis is een vlinder uit de familie van de tastermotten (Gelechiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1897 door Walsingham.
Tastermotten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Anacampsis%20insularis | wikipedia |
Scotolemon navaricus is een hooiwagen uit de familie Phalangodidae.
Phalangodidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Scotolemon%20navaricus | wikipedia |
Schizopera inornata is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Miraciidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1954 door Noodt.
Miraciidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Schizopera%20inornata | wikipedia |
Desertoniscus birsteini is een pissebed uit de familie Trachelipodidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1945 door Borutzkii.
Trachelipodidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Desertoniscus%20birsteini | wikipedia |
Stenolena hawaiensis is een tweekleppigensoort uit de familie van de Condylocardiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1938 door Dall, Bartsch & Rehder.
Condylocardiidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Stenolena%20hawaiensis | wikipedia |
Eriopisella ruffoi is een vlokreeftensoort uit de familie van de Eriopisidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1996 door Marti & Villora-Moreno.
Eriopisidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Eriopisella%20ruffoi | wikipedia |
Euglyphis flatura is een vlinder uit de familie van de spinners (Lasiocampidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1916 door Dognin.
Spinners | https://nl.wikipedia.org/wiki/Euglyphis%20flatura | wikipedia |
Britt Weyts is een Belgische juriste, hoogleraar en advocate. Ze is als gewoon hoogleraar verbonden aan de Universiteit Antwerpen en is samen met Thierry Vansweevelt voorzitter van de Antwerp Liability Law and Insurance Chair (ALLIC).
Loopbaan
Academisch
Britt Weyts is licentiaat in de rechten (UA, 1997) en promoveerde in 2003 onder promotorschap van Thierry Vansweevelt tot doctor in de rechten met het proefschrift De fout van het slachtoffer in het buitencontractueel aansprakelijkheidsrecht. Met dat proefschrift won ze in 2004 de Fernand Collin-prijs voor Recht.
Ze is gewoon hoogleraar aan de Universiteit Antwerpen en doceert aan de Faculteit Rechten de vakken Verbintenissenrecht, Practicum Verbintenissenrecht, Grondige studie Verbintenissenrecht, Verzekeringsrecht en de Eindverhandeling in het Postgraduaat in het aansprakelijkheidsrecht en het verzekeringsrecht.
Weyts is sinds 1 oktober 2003 lid van de Antwerpse onderzoeksgroepen Rechtshandhaving en Persoon en Vermogen. Van die laatste werd ze in 2005 woordvoerder en sinds 1 oktober 2018 is ze mee verantwoordelijke. Ze is sinds de oprichting op 26 september 2014 samen met Thierry Vansweevelt voorzitter van de Leerstoel Aansprakelijkheidsrecht en Verzekeringsrecht (Antwerp Liability Law and Insurance Chair (ALLIC)).
Ze wordt door de media regelmatig gevraagd om als expert uitleg te geven over gebeurtenissen die met haar vakgebied in contact komen.Bv.
Professioneel
Weyts sloot zich in 2004 aan bij de balie van Brussel en deed haar stage bij Meester Jean-Luc Fagnart van advocatenkantoor Thelius. In 2008 vervoegde ze het team van Johan Verbist bij Linklaters. Sinds 2013 is ze advocate bij advocatenkantoor Omega Law van Johan Verbist en Beatrix Vanlerberghe.
Prijzen
Fernand Collin-prijs voor Recht (2004)
Academische publicaties
, De fout van het slachtoffer in het buitencontractueel aansprakelijkheidsrecht, Mortsel, Intersentia, 2003, 560 p. –
en , Handboek buitencontractueel aansprakelijkheidsrecht, Mortsel, Intersentia, 2009, 935 p. –
, en (eds.), De groepsverzekering als aanvullend pensioen, Mortsel, Intersentia, 2014, 127 p. –
en (eds.), Actuele ontwikkelingen in het aansprakelijkheidsrecht en verzekeringsrecht (Aansprakelijkheids- en Verzekeringsrecht, III), Mortsel, Intersentia, 2015, 296 p. –
en (eds.), Handboek Verzekeringsrecht, Mortsel, Intersentia, 2016, 1152 p. –
en (eds.), Verantwoord aansprakelijkheidsrecht, Mortsel, Intersentia, 2017, 672 p. –
en (eds.), Nieuwe risico’s in het aansprakelijkheids- en verzekeringsrecht (Aansprakelijkheids- en Verzekeringsrecht, VII), Mortsel, Intersentia, 2018, 208 p. –
en (eds.), De indicatieve tabel 2016: kansen en kritiek (Aansprakelijkheids- en Verzekeringsrecht, IX), Mortsel, Intersentia, 2018, 164 p. –
en (eds.), Handboek verbintenissenrecht (gebonden), Mortsel, Intersentia, 2019, 1214 p. –
en (eds.), Compensation funds in comparative perspective, Mortsel, Intersentia, 2020, 220 p. –
en (eds.), Het nieuwe bewijsrecht (Aansprakelijkheids- en Verzekeringsrecht, XV), Mortsel, Intersentia, 2020, 136 p. –
, , en , Verzekeringen (Wetboeken Notariaat), Mortsel, Intersentia, 2020, 550 p. –
Daarnaast schreef ze nog talrijke artikels, waarnaar wordt verwezen in de Externe links van dit artikel.
Externe links
Britt Weyts, Universiteit Antwerpen
Publicaties Britt Weyts
Britt Weyts (Onderzoeker), FRIS Onderzoeksportaal, Vlaamse Overheid
Persoon & Vermogen (Organisatie), FRIS Onderzoeksportaal, Vlaamse Overheid
Onderzoeksgroep Persoon en Vermogen, Universiteit Antwerpen
ALLIC
Rechtshandhaving (Organisatie), FRIS Onderzoeksportaal, Vlaamse Overheid
Britt Weyts (advocate), Omega Law
Hoogleraar aan de Universiteit Antwerpen
Belgisch rechtsgeleerde
Belgisch advocaat | https://nl.wikipedia.org/wiki/Britt%20Weyts | wikipedia |
Camelotia is een geslacht van plantenetende dinosauriërs, behorende tot de orde Saurischia, onderorde Sauropodomorpha (klade Sauropodiformes, klade Anchisauria, familie Melanorosauridae). Het leefde tijdens het late Trias in het gebied van het huidige Engeland. Camelotia borealis Galton (1985) is de enige bekende soort en is eveneens de typesoort.
Vondst en naamgeving
De fossiele resten van Camelotia werden door W. Ashford-Sanford ontdekt in de kalksteen van de Westbury Formation (lithostratigrafische Pernath Group, etage Rhaetiaan) van Wedmore Hill (Vale of Glastonbury, Somerset, Engeland) en door hem in 1894 gemeld en kort beschreven. Hij dacht dat het een dier betrof dat leek op Megalosaurus. De resten bestaan uit tanden, vier ruggenwervels, vijf staartwervels, ribben, een chevron, een schaambeen, een zitbeen, een rechterdijbeen, de bovenkant van een scheenbeen en twee teenkootjes waaronder een vierde teenklauw, van een volwassen dier. De fossielen hebben een ouderdom van 208,5 tot 201,3 miljoen jaar. Aanvankelijk werden de tanden in 1898 door Harry Govier Seeley, een Engelse paleontoloog, benoemd als twee soorten, beide met als holotype de tanden: Picrodon herveyi Seeley, 1898, waaraan de kleine wervels werden toegewezen, en Avalonia sanfordi Seeley, 1898, later door Oskar Kuhn hernoemd naar Avalonianus, waaraan Seeley de grote wervels en de ledematen toewees. Seeley ging er nog van uit dat het om een roofdier ging. De Duitse paleontoloog Friedrich von Huene beschreef de beenderen in 1907/1908 en wees ze toe aan de prosauropode Gresslyosaurus ingens.
In 1979 concludeerde Jacques van Heerden dat de tanden niet van een prosauropode waren, maar aan een ornithosuchiër toebehoorden, of misschien aan een vroege theropode. In 1985 begreep Peter Malcolm Galton dat dan daarvoor de naam Avalonianus (Kuhn, 1961) gereserveerd kon blijven terwijl het hem vrij stond de sauropodomorfe botten uit het materiaal af te splitsen en te benoemen als de typesoort Camelotia borealis. Jack Alan Charig had namelijk al in 1965 gesteld dat de botten veel te groot waren om van Gresslyosaurus, later gelijk gesteld aan Plateosaurus, te zijn, en een of andere melanorosauride moesten vertegenwoordigen.
De taxonomische naam Camelotia is afgeleid van het kasteel Camelot van de legendarische Koning Arthur, dat soms in Somerset gesitueerd wordt. Het achtervoegsel "ia" betekent "van Camelot". Omdat de precieze locatie van "het Kasteel van Camelot" onbekend is, en omdat de precieze systematische positie van Camelotia van het begin af onduidelijk was, werd deze dinosauriër Camelotia genoemd. Meteen is het een humoristische toespeling op de naam Avalonia, zelf afgeleid van Avalon, het eiland waar Arthur volgens de legende begraven zou zijn. De soortaanduiding borealis betekent "noordelijk" en is een verwijzing naar het feit dat Camelotia volgens Galton het enige lid van de Melanorosauridae was dat van het Noordelijk Halfrond bekend was.
Het holotype, BMNH R2870-R2874, R2876-R2878, bestaat uit de beenderen in 1894 gemeld. Galton ging er daarbij van uit dat die aan één individu toebehoorden.
In 1998 werd Camelotia opnieuw door Galton beschreven. Hierbij concludeerde hij dat Avalonianus en Picrodon nomina dubia waren maar dat Camelotia een geldig taxon was, niet identiek aan Plateosaurus. Verder stelde hij dat een element dat eerder als een mogelijk kuitbeen was geïdentificeerd weleens een stuk middenvoetsbeen zou kunnen zijn.
In 1946 werd een dijbeen, specimen BRSMG Ca 9358, in 1846 door Alexander Thompson bij de Aust Cliff uit de Westbury Formation gevonden, door David Meredith Seares Watson aan Avalonia toegewezen. In 2005 concludeerde Galton dat de toewijzing vermoedelijk correct was; helaas is het exemplaar in november 1940 door het bombardement op Bristol vernietigd. Meer fragmenten zijn aan Avalonia toegewezen, behalve Thecodontosaurus het merendeel van het prosauropode materiaal voor en na 1908 in Engeland gevonden, maar volgens Galton zonder voldoende fundering.
Beschrijving
Camelotia was een van de grootste basale genera van de onderorde Sauropodomorpha en was ook een van de grootste Dinosauria uit het Trias. Het was een plantenetend landdier dat in het volwassen stadium een geschatte lengte van tien meter kon bereiken en een geschat gewicht van 3.000 kg. kon halen. De hoogte van het dier is onbekend. Het dijbeen van het holotype heeft een lengte van 1008 millimeter. Galton wees erop dat terwijl het dijbeen van het holotype een kleinste schachtomtrek heeft van 362 millimeter, deze bij specimen BRSMG Ca9358 432 millimeter bedroeg. Als het holotype op tien meter geschat wordt, levert dat voor het grotere exemplaar een lengte van twaalf meter op bij een gewicht van vijf ton.
Camelotia was quadrupedaal en had een kleine schedel, een relatief lange nek en een lange, zwaargebouwde staart. Meer dan waarschijnlijk kon het zich op de robuuste achterpoten oprichten om op grotere hoogte te grazen.
In 1985 gaf Galton een diagnose, een lijst van onderscheidende kenmerken. Camelotia is een grote melanorosauride. Bij de achterste ruggenwervels en voorste staartwervels zijn de wervellichamen hoger dan lang. De trochanter minor steekt naar boven tot het niveau van het hoogste punt van het dijbeen. Het bovenvlak van het scheenbeen is maar weinig verbreed, van voren naar achteren gemeten, ten opzichte van de schacht.
Fylogenie
Volgens de huidige fylogenetische inzichten wordt Camelotia meestal in de familie Melanorosauridae (von Huene, 1929) geplaatst, tezamen met de nauw verwante Lessemsaurus en Melanorosaurus (Galton, 1985; Galton and Upchurch, 2004). Melanorosauridae leefden gedurende het late Trias en het vroege Jura in Engeland, Argentinië en mogelijk ook China. De naam Melanorosauridae werd in 1929 voor het eerst gebruikt door von Huene toen hij vier families Dinosauria aan de infraorde Prosauropoda (von Huene, 1920) toewees: de families Anchisauridae, Plateosauridae, Thecodontosauridae en Melanorosauridae. Sindsdien waren deze families onderwerp van talrijke revisies met als resultaat dat de traditionele infraorde "Prosauropoda" van von Heune een verouderd, nog slechts weinig gebruikt parafyletisch taxon is. Sinds recent cladistisch onderzoek werd het duidelijk dat Melanorosaurus erg hoog in de stamboom staat terwijl de Plateosauridae, met Plateosaurus en Unaysaurus als de enige vertegenwoordigers (Yates, 2007), en nog de in 2011 beschreven en benoemde Jaklapallisaurus uit India, een veel lagere positie innemen. Dat schept twee duidelijk verschillende hypothesen voor de systematische indeling van Camelotia.
Het dijbeen van Camelotia heeft kenmerken van zowel traditionele "Prosauropoden", dus Plateosauridae, als van sauropoden. De trochantor minor vertoont kenmerken van Plateosauridae ("Prosauropoda"). De aanwezigheid van een vierde dijbeenuitsteeksel is dan weer een kenmerk van Sauropoda. In zijaanzicht is het distale, onderste, deel van het dijbeen van Camelotia recht, wat een kenmerk is van Sauropoda. Bij Plateosauridae ("Prosauropoda") is dit deel van het dijbeen lichtjes gebogen, wat de fylogenetische indeling van Camelotia bij de familie Melanorosauridae eigenlijk dubieus maakt.
Het is nog steeds vrij onduidelijk of Camelotia een grote Plateosauride ("Prosauropode") was of een echte sauropode. Het past immers niet perfect in de familie Plateosauridae, noch in de infraorde Sauropoda, omdat het kenmerken van beide heeft. Fenotypisch lijkt Camelotia op Sauropoda omdat het een grote omvang had, wat karakteristiek is voor Sauropoda. De meeste Plateosauridae zijn veel kleiner dan Camelotia (bv. Unaysaurus). Op basis van louter de grote lichaamsomvang beschouwen vele paleontologen Camelotia dan ook als een sauropode. Anderen menen dan weer dat het in de familie Plateosauridae behoort, en dat het de voorloper was van de Sauropoda. Camelotia kan dan ook als een overgangsgenus tussen Plateosauridae en Sauropoda beschouwd worden. Zulke overgangsvormen zijn een logisch gevolg van evolutie. Consensus over de fylogenetische positie van Camelotia bestaat enkel tot op het niveau van de onderorde Sauropodomorpha.
In een artikel uit 1999 in Paleontographica werd Camelotia door de Britse paleontoloog Peter Galton herbeschreven. In dit artikel bevestigde hij nog eens dat deze dinosauriër wel degelijk in de familie Melanorosauridae thuishoort, wegens de opvallende, plaatachtige trochantor minor en omdat het dijbeen ter hoogte van het midden van de schacht lateromediaal, overdwars, breder is dan de doorsnede van het dijbeen van voor naar achteren gemeten. Een ander met Melanorosaurus gedeeld kenmerk is het bezit van brede teenkootjes. Terwijl de morfologie van de trochantor minor affiniteit met de Plateosauridae aangeeft, duidt de aanwezigheid van een gereduceerd vierde dijbeenuitsteeksel op affiniteit met Sauropoda. Terwijl het uiteinde van het dijbeen aan de kant van de knie in zijaanzicht een buiging vertoont in de richting van de staart (wat bij Dinosauria een primitief kenmerk is), is dit deel van het dijbeen bij Camelotia recht. Dit is een typisch kenmerk van Sauropoda. Om deze redenen suggereert de Amerikaanse paleontoloog Gregory S. Paul dat Camelotia de meest basale sauropode is die we kennen, en dus niet tot de familie Melanorosauridae behoort. Een vrij recente studie van de Zuid-Afrikaanse paleontoloog Adam Yates (2007) toonde ook aan dat Melanorosauridae vroege sauropoden waren.
Systematische paleontologie
Klasse Reptilia Laurenti, 1768
Klade Eureptilia Olson, 1947
Klade Romeriida Gauthier et al., 1988
Klade Diapsida Osborn, 1903
Klade Neodiapsida Benton, 1985
Klade Sauria Macartney, 1802
Klade Archosauromorpha von Huene, 1946
Klade Archosauriformes Gauthier, 1986
Klade Crurotarsi Sereno & Arcucci, 1990
Klade Archosauria Cope, 1869
Klade Avemetatarsalia Benton, 1999
Klade Ornithodira Gauthier, 1986
Klade Dinosauromorpha Benton, 1984
Klade Dinosauriformes Novas, 1992
Superorde Dinosauria Owen,1842
Orde Saurischia Seeley, 1888
Klade Eusaurischia Padian et al., 1999
Onderorde Sauropodomorpha Huene, 1932
Klade Sauropodiformes Sereno, 2007
Klade Massopoda Yates, 2007
Klade Anchisauria Galton & Upchurch, 2004
Familie Melanorosauridae von Huene, 1929
Genus Camelotia Galton, 1985
Species Camelotia borealis Galton, 1985
Onderstaand (vereenvoudigd) cladogram met de systematische positie van de nauw verwante Melanorosaurus kan een idee geven van de positie van Camelotia in de klade Anchisauria. Het cladogram is gebaseerd op een analyse in 2014 door Blair McPhee et al.:
Sauropodomorpha | https://nl.wikipedia.org/wiki/Camelotia | wikipedia |
Wild wood is een single uit 1993 van Paul Weller. Het was de eerste single afkomstig van zijn tweede studioalbum Wild Wood. De strijd van de eenling, die zijn eigen weg moet vinden, tegenover/in een dolgedraaide wereld.
Hitnotering
In het Verenigd Koninkrijk was het de vijfde notering voor werk van Weller en zijn tot dan toe grootste hit. Het stond drie weken genoteerd in de UK Singles Chart met als hoogste positie plaats veertien. In 1999 kwam de single nog even terug in die hitparade. Het plaatje deed er zeven jaar over om de Nederlandse lijsten te halen, maar België bereikte het nooit. In 2000 kwam het nummer in de Nederlandse Top 40 omdat het werd gebruikt in een reclame van het biermerk Brand. In 2007 werd 'Wild wood door zangeres Gabrielle gesampled op haar single Why, met medewerking van Weller zelf.
Nederlandse Top 40
Nederlandse Single Top 100
In 1993 stond Wild wood drie weken in de bijbehorende tipparade zonder door te breken.
Radio 2 Top 2000
Single uit 1993
Single uit 2000
Nummer van Paul Weller | https://nl.wikipedia.org/wiki/Wild%20wood%20%28single%29 | wikipedia |
Etheostoma brevirostrum is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de echte baarzen (Percidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1991 door Suttkus & Etnier.
Echte baarzen
IUCN-status kwetsbaar | https://nl.wikipedia.org/wiki/Etheostoma%20brevirostrum | wikipedia |
Depressaria radiosquamella is een vlinder uit de familie grasmineermotten (Elachistidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1898 door Walsingham.
De soort komt voor in Europa.
radiosquamella
Dier uit het Palearctisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Depressaria%20radiosquamella | wikipedia |
Ebo distinctivus is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de renspinnen (Philodromidae).
Het dier behoort tot het geslacht Ebo. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1992 door Lyakhov.
Renspinnen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ebo%20distinctivus | wikipedia |
Nettastoma solitarium is een straalvinnige vissensoort uit de familie van toveralen (Nettastomatidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1981 door Castle & Smith.
Toveralen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Nettastoma%20solitarium | wikipedia |
Truncatipochira ternatensis is een keversoort uit de familie boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1963 door Breuning.
Boktorren | https://nl.wikipedia.org/wiki/Truncatipochira%20ternatensis | wikipedia |
Mesene epaphus is een vlindersoort uit de familie van de prachtvlinders (Riodinidae), onderfamilie Riodininae.
Mesene epaphus werd in 1780 beschreven door Stoll.
Prachtvlinders | https://nl.wikipedia.org/wiki/Mesene%20epaphus | wikipedia |
Boris Said (Carlsbad, Californië, 18 september 1962) is een Amerikaans autocoureur die actief is in de NASCAR Sprint Cup en de Nationwide Series.
Carrière
Said debuteerde in 1995 in de Craftsman Truck Series op de Infineon Raceway. Drie jaar later won hij zijn eerste en tot nog toe enige race in deze raceklasse op hetzelfde circuit. In 1998 startte hij in de Busch Series, waar hij in 2010 de race won op het Circuit Gilles Villeneuve.
Said debuteerde in 1999 in de toenmalige Winston Cup. Hij reed tijdens zijn carrière een beperkt programma in deze raceklasse. Hij finishte twee keer in de top vijf van een race, hij werd derde tijdens de Sirius Satellite Radio at the Glen op Watkins Glen in 2005 en hij finishte op de vierde plaats tijdens de Pepsi 400 op de Daytona International Speedway in 2006, nadat hij vanaf poleposition vertrokken was.
In 2002 won hij de Trans-Am Series, in 2004 de Rolex Sports Car Series in de SGS-klasse en in 2005 won hij met co-rijders Pedro Lamy, Duncan Huisman en Andy Priaulx de 24 uur van de Nürburgring.
Externe link
Statistiek op racing-reference.info
Amerikaans autocoureur
NASCAR-coureur | https://nl.wikipedia.org/wiki/Boris%20Said | wikipedia |
Fianoniella pubicollis is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Townes in 1983.
Gewone sluipwespen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Fianoniella%20pubicollis | wikipedia |
Neallogaster latifrons is een libellensoort uit de familie van de bronlibellen (Cordulegastridae), onderorde echte libellen (Anisoptera).
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2010.
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1878 door Selys.
Bronlibellen
IUCN-status niet bedreigd | https://nl.wikipedia.org/wiki/Neallogaster%20latifrons | wikipedia |
Leucoma aneuphrix is een vlinder uit de familie spinneruilen (Erebidae), onderfamilie donsvlinders (Lymantriinae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1960 door Collenette.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
Donsvlinders
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Leucoma%20aneuphrix | wikipedia |
Gymnocypris potanini is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de eigenlijke karpers (Cyprinidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1891 door Herzenstein.
Eigenlijke karpers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Gymnocypris%20potanini | wikipedia |
Eupithecia chalikophila is een vlinder uit de familie spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1926 door Wehrli.
De soort komt voor in Europa.
chalikophila
Dier uit het Palearctisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Eupithecia%20chalikophila | wikipedia |
SpVg 05/07 Odenkirchen is een Duitse sportclub uit Odenkirchen, een stadsdeel van Mönchengladbach, Noordrijn-Westfalen. Tot 1929 was Odenkirchen een zelfstandige gemeente.
Geschiedenis
De eerste club in de Odenkirchen werd opgericht als Odenkirchener Seminar FC 1905 en speelde in blauw-wit-rode tenues. De studentenclub kende slechts een korte bloeiperiode, maar zorgde ervoor dat de interesse in de voetbalsport in Odenkirchen aangewakkerd werd.
In juli 1907 werd FC Hohenzollern opgericht, in deze tijd speelden meerdere clubs onder deze naam, ter ere van het Duitse keizershuis. Enkele ontevreden spelers van de club richtten de nieuwe club Borussia op. De nieuwe club kreeg niet de steun van de bevolking en in 1911 besloten beide clubs te fuseren tot SC Odenkirchen 1911. In 1913 sloot de club zich aan bij de West-Duitse voetbalbond en begon in de laagste klasse van de competitie. Door het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog kwam het voetbal een tijd stil te liggen en na de oorlog werden Hohenzollern en Borussia terug apart opgericht. Na een 11:0 zege van Hohenzollern op Borussia besloten de clubs opnieuw te fuseren en nu met de naam SV 07 Odenkirchen met de huidige zwart-gele clubkleuren. In 1922 kon de club voor het eerst promoveren naar de B-klasse. De competitie werd over twee seizoenen gespreid met een heen- en terugronde. Op de laatste speeldag in 1926 ontving de club leider Rhenania Würselen en gaf de club een pak rammel met 13:0 en kwam dan samen met Waldhausen aan de leiding. Na nog een onderlinge confrontatie kon de club de titel binnen halen.
De club promoveerde nu naar de hoogste klasse van de Rijncompetitie. Voor de seizoensstart werden vriendschappelijke wedstrijden gespeeld tegen toekomstige concurrenten die echter met zware cijfers verloren werden; 1:9 tegen Rheydter SpV 05 en 1:7 tegen VfL Borussia München-Gladbach. Aan de seizoensstart kregen ze Rheydter SpV op bezoek dat een van de sterkste clubs uit de omgeving was. Rheydt dacht de overwinning op zak te hebben nog voor de wedstrijd gespeeld was maar botste op een sterk Odenkirchen en na het verlies van een geblesseerde speler werd de club met 5:0 afgestart door de neo-eersteklasser. De club ging verder op zijn elan en draaide mee aan de top. In de laatste competitiewedstrijd moest de club tegen SV 1910 Lürrip spelen, thuis voor 10.000 toeschouwers. Odenkirchen won en eindigde zo samen met Borussia München-Gladbach op de eerste plaats. Beide clubs stonden tegenover elkaar voor de titel en Odenkirchen won deze wedstrijd met 2:3 en plaatste zich zo voor de finalegroep van de Rijncompetitie. De club moest het nu tegen onder andere twee Keulse clubs opnemen (CfR 1899 Köln en SpVgg Sülz 07) en eindigde samen met CfR op de eerste plaats. Opnieuw moest er een bijkomende wedstrijd gespeeld worden. Voor 32.000 toeschouwers beet de club nu echter in het zand en verloor met 4:1, maar mocht wel nog als vicekampioen naar de West-Duitse eindronde. In een groep met zes andere vicekampioenen werd de club voorlaatste. Het nationale elftal verloor rond deze tijd een wedstrijd en in een Akense krant stond geschreven dat dit niet gebeurd zou zijn als het elftal de aanvalles van Odenkirchen had. Willy Schwiers is de enige speler van de club die ooit werd opgeroepen voor het nationale elftal, en dat in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Luxemburg.
Na dit sterke seizoen verlieten enkele spelers de club en enkele spelers werden geblesseerd. Tijdens een wedstrijd tegen Sülz 07 werden twee spelers uitgesloten, waarvan zelfs eentje levenslang geschorst werd, al werd deze straf later ingetrokken. De club verkeerde in degradatiegevaar maar kon zich nog net redden. In 1928 fuseerde de club met Sportfreunde 05 Mülfort en nam zo de huidige naam aan. De club degradeerde maar kon na één seizoen weer terugkeren. Bij de terugkeer eindigde de club samen met Mülheimer SV 06 op de tweede plaats, achter TSV Alemannia Aachen. In een play-off voor de tweede plaats won Odenkirchen met 5:6. In 1931/32 werd de club met twee punten voorsprong op VfR Köln 04 rrh. groepswinnaar. In de finaleronde met Sülz 07 en Alemannia Aachen liet de club het echter afweten. Het volgende seizoen werd de club vierde, echter werd hierna de competitie grondig geherstructureerd toen de NSDAP aan de macht kwam in Duitsland. De West-Duitse bond werd ontbonden en de vele competities maakten plaats voor drie Gauliga's waar voor Odenkirchen zich niet plaatste. De club slaagde er later ook niet meer in om te promoveren. Sindsdien zakte de club langzaam maar zeker weg naar de laagste Duitse reeksen.
Externe links
Officiële website
Odenkirchen
Sportclub in Mönchengladbach | https://nl.wikipedia.org/wiki/SpVg%2005/07%20Odenkirchen | wikipedia |
Fotografica zijn in de breedste zin verzamelobjecten met betrekking tot de fotografie, over het algemeen oudere, niet meer in gebruik zijnde voorwerpen.
Fotografica kunnen naast andere voorwerpen zijn:
Foto's van camera's, objectieven, fotografische apparatuur
Antieke foto's
Boeken, tijdschriften en andere drukwerken over fotografie en fotografen
Camera's
Objectieven
Projectoren
Toebehoren, bv. belichtingmeters
Verzamelaars van fotografica zijn in Nederland verenigd in de "Nederlandse Vereniging van Fotograficaverzamelaars". De vereniging werd in 1977 opgericht als ‘Camera Oldtimer Club’.
Fotografie
Verzamelen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Fotografica | wikipedia |
Ischnocampa remissa is een beervlinder uit de familie van de spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1902 door Dognin.
Ischnocampa | https://nl.wikipedia.org/wiki/Ischnocampa%20remissa | wikipedia |
Marginella mauretanica is een slakkensoort uit de familie van de Marginellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1999 door Boyer & Neefs.
Marginellidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Marginella%20mauretanica | wikipedia |
Compsolechia solidella is een vlinder uit de familie van de tastermotten (Gelechiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1864 door Walker.
solidella | https://nl.wikipedia.org/wiki/Compsolechia%20solidella | wikipedia |
Elaphoidella pyrenaica is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Canthocamptidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1970 door Rouch.
Canthocamptidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Elaphoidella%20pyrenaica | wikipedia |
Callumbonella suturalis is een slakkensoort uit de familie van de Trochidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1836 door Philippi als Trochus suturalis.
Trochidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Callumbonella%20suturalis | wikipedia |
Anthicus semicupreus is een keversoort uit de familie snoerhalskevers (Anthicidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1893 door Pic.
Snoerhalskevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Anthicus%20semicupreus | wikipedia |
Calamoecia gibbosa is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Centropagidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1950 door Brehm.
Centropagidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Calamoecia%20gibbosa | wikipedia |
Chlaenius vertagoides is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1851 door Laferte-Senectere.
vertagoides | https://nl.wikipedia.org/wiki/Chlaenius%20vertagoides | wikipedia |
Prothemus kantnerorum is een keversoort uit de familie soldaatjes (Cantharidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 2005 gepubliceerd door Svihla.
Soldaatjes | https://nl.wikipedia.org/wiki/Prothemus%20kantnerorum | wikipedia |
Tergivelum baldwinae is een diersoort in de taxonomische indeling van de Hemichordata. Het dier behoort tot het geslacht Tergivelum en behoort tot de familie Torquaratoridae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 2009 door Holland, Jones, Ellena, Ruhl & Smith.
Kraagdragers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Tergivelum%20baldwinae | wikipedia |
Atherinella lisa is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de koornaarvissen (Atherinopsidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1904 door Meek.
Atherinopsidae
IUCN-status bedreigd | https://nl.wikipedia.org/wiki/Atherinella%20lisa | wikipedia |
Armadillidium amicorum is een pissebed uit de familie Armadillidiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1993 door Rodriguez & Vicente.
Rolpissebedden | https://nl.wikipedia.org/wiki/Armadillidium%20amicorum | wikipedia |
Astrothamnus echinaceus is een slangster uit de familie Gorgonocephalidae.
De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1912 gepubliceerd door Matsumoto.
Euryalida | https://nl.wikipedia.org/wiki/Astrothamnus%20echinaceus | wikipedia |
Araphura doutagalla is een naaldkreeftjessoort uit de familie van de Tanaellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2012 door Blazewicz-Paszkowycz & Bamber.
Naaldkreeftjes | https://nl.wikipedia.org/wiki/Araphura%20doutagalla | wikipedia |
Abraxas faceta is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1987 door Inoue.
faceta | https://nl.wikipedia.org/wiki/Abraxas%20faceta | wikipedia |
Drepanosticta halmahera is een libellensoort uit de familie van de Platystictidae, onderorde juffers (Zygoptera).
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2007 door van Tol.
Platystictidae
IUCN-status onzeker | https://nl.wikipedia.org/wiki/Drepanosticta%20halmahera | wikipedia |
De Huisgen-1,3-dipolaire cycloadditie, een bijzonder geval van een 1,3-dipolaire cycloadditie, is een organische reactie waarbij een dipolarofiel met een 1,3-dipolaire verbinding reageert tot een vijfring, meestal een heterocyclische verbinding. Voorbeelden van dipolarofielen zijn alkenen en alkynen, maar ook gefunctionaliseerde verbindingen met een dubbele binding, zoals carbonylverbindingen, imines en nitrilen. 1,3-dipolaire verbinding vormen een bijzondere stofklasse in de organische chemie; voorbeelden zijn aziden, nitroverbindingen, nitriloxiden en ozon. In het geval van de koppeling tussen een azide en een alkyn wordt een 1,2,3-triazool gevormd:
Deze reactie is de meest courante toepassing van deze cycloadditie en wordt ook wel aangeduid als de azide-alkyn-Huisgen-cycloadditie en is het schoolvoorbeeld van een klikreactie: de twee componenten in de reactie haken als het ware in elkaar, zonder dat er verschuivingen van atomen optreden.
De reactie werd vernoemd naar de Duitse scheikundige Rolf Huisgen, die ze in 1961 publiceerde. Later, in 2002, werd ontdekt dat met een koper(I)-verbinding als katalysator een grote mate van regioselectiviteit kan bekomen worden.
Reactiemechanisme
Het mechanisme van de reactie is tot stand gekomen met hulp van berekeningen uit de dichtheidsfunctionaaltheorie. Koper is een transitiemetaal en is in staat om het elektronenrijke alkyn te complexeren (een zogenaamd pi-complex). In aanwezigheid van een base wordt het eindstandige waterstofatoom van het alkyn geabstraheerd, waarbij een koper-acetylide als intermediair ontstaat. De coördinatie met koper verlaagt de zuurconstante van het alkynwaterstof tot bijna 10 eenheden, waardoor sommige reacties zelfs zonder base kunnen doorgaan.
Studies suggereren dat de overgangstoestand bestaat uit twee koperatomen: één is gebonden aan het acetylide, terwijl een ander bindt aan het azide. Koper zelf wordt als verbinding met zwak coördinerende liganden ingezet, zoals koper(I)jodide. Hierdoor kan het azide een van deze liganden vervangen, waardoor een cyclisch koper-azide-acetylide-complex ontstaat. Op dat moment grijpt een cyclisatie plaats, gevolgd door een protonering.
Cycloadditie
Heterocyclische vormingsreactie
Naamreactie | https://nl.wikipedia.org/wiki/Huisgen-1%2C3-dipolaire%20cycloadditie | wikipedia |
Barylypa laevicoxis is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Schmiedeknecht in 1900.
laevicoxis | https://nl.wikipedia.org/wiki/Barylypa%20laevicoxis | wikipedia |
Polinices limi is een slakkensoort uit de familie van de Naticidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1931 door Pilsbry.
Naticidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Polinices%20limi | wikipedia |
de dichtclub Concordia
de Dichtclub (Groningen)
het Stadsdichtersgilde (Utrecht)
het Haags Dichtergilde
Zie ook
Dichterscollectief | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dichtclub | wikipedia |
Rings on Her Fingers is een Amerikaanse filmkomedie uit 1942 onder regie van Rouben Mamoulian.
Verhaal
De verkoopster Susan Miller droomt van een luxeleventje. Twee oplichters halen haar ertoe over om geld af te troggelen van de miljonair John Wheeler. John blijkt echter niet te zijn wie hij lijkt. Bovendien wordt hij verliefd op Susan.
Rolverdeling
|-
| Henry Fonda || John Wheeler
|-
| Gene Tierney || Susan Miller
|-
| Laird Cregar || Warren
|-
| Spring Byington || Maybelle Worthington
|-
| Shepperd Strudwick || Tod Fenwick
|-
| Frank Orth || Kellogg
|-
| Henry Stephenson || Kolonel Prentiss
|-
| Marjorie Gateson || Mw. Fenwick
|-
| George Lessey || Fenwick sr.
|-
| Iris Adrian || Peggy
|-
| Terry || hond
|}
Externe link
Film uit 1942
Amerikaanse film
Komische film
Film van Rouben Mamoulian | https://nl.wikipedia.org/wiki/Rings%20on%20Her%20Fingers | wikipedia |
Médiaszolgáltatás-támogató és Vagyonkezelő Alap (MTVA) is de overkoepelende organisatie van de Hongaarse publieke omroepen en het Hongaars persbureau. De organisatie werd op 1 januari 2011 opgericht.
De volgende dochterondernemingen worden beheerd door MTVA:
Magyar Televízió (televisie)
Duna TV
Magyar Rádió (radio)
MTI (persbureau)
Media in Hongarije | https://nl.wikipedia.org/wiki/M%C3%A9diaszolg%C3%A1ltat%C3%A1s-t%C3%A1mogat%C3%B3%20%C3%A9s%20Vagyonkezel%C5%91%20Alap | wikipedia |
Lamelligomphus choui is een libellensoort uit de familie van de rombouten (Gomphidae), onderorde echte libellen (Anisoptera).
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1989 door Chao & Liu.
Rombouten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lamelligomphus%20choui | wikipedia |
Hypopta albicosta is een vlinder uit de familie van de houtboorders (Cossidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1923 door Hering.
Houtboorders | https://nl.wikipedia.org/wiki/Hypopta%20albicosta | wikipedia |
Phacops is een geslacht van uitgestorven trilobieten, dat leefde in wat nu Europa, Noordwest-Afrika, Noord-Amerika en China is vanaf het begin tot aan het einde van het Devoon.
Beschrijving
Net als in alle Phacopina met ogen, zijn die van Phacops samengesteld uit zeer grote (een halve millimeter bij Phacops rana), afzonderlijk van elkaar geplaatste lenzen bestaand uit twee lagen calciet met een verschillende brekingsindex, elk met een afzonderlijk hoornvlies (de zogenoemde schizochroale ogen). Net als bij bijna alle andere Phacopina bestaat het scharnierende middendeel van het lichaam (of thorax) uit elf segmenten.
Het centrale verhoogde gedeelte (of glabella) van het kopschild (of cephalon) is matig tot sterk opgeblazen aan de voorkant, min of meer afgeplat van boven, en steekt tot boven de voorrand van het kopschild of steekt daar zelfs enigszins voorbij. Er kunnen maximaal drie zijgroeven worden onderscheiden op de glabella achter de dominante voorste lob. Vanaf de achterzijde van de glabella zijn de occipitale ring en een preoccipitale ring te onderscheiden. De preoccipitale ring is zwak verdeeld in een sterk opgebold centrale deel en zwak opgebolde zijlobben. De grote tot gemiddeld grote ogen hebben een halvemaanvormige omtrek en staan hoog boven de wangen. Het steile oppervlak met de lenzen is niervormig. De achterhoeken van het kopschild zijn meer of minder afgerond en hebben in elk geval geen hoekstekels als volwassen dier. Aan de buikzijde van de zoom (of doublure) in de voorste helft van kopschild zit een doorlopende groef die is afgebakend door richels en aan de zijkant nokjes. Deze groef dient om de rand van de staartschild te vergrendelen in het kopschild als de trilobiet zich heeft opgerold.
De ringen van de as van de thorax hebben aan de zijkant geen knobbels. De staartschild (of pygidium) is goed gesegmenteerd. In de as zijn negen tot elf ringen te onderscheiden en de zijkanten hebben vijf tot acht paar herkenbare ribben. De voren tussen de ribben zijn diep. De voren die elke rib in voor- en achterbanden verdelen zijn erg ondiep en de voorbanden zijn breder. Het oppervlak van het exoskelet is bedekt met knobbels.
Camouflage
Er zijn exemplaren bekend van Phacops rana met vele onregelmatige zwarte vlekken. Omdat deze vlekken bij een exemplaar van Greenops boothi van dezelfde vindplaats in rijtjes zijn gerangschikt mag worden aangenomen dat ze oorspronkelijk zijn en geen gevolg van het fossiliseringsproces. De vlekken zijn onregelmatig en hebben vertakkende uitlopers naar buiten toe, vergelijkbaar met de melanoforen in veel hedendaagse dieren. Bij een exemplaar zijn de zwarte vlekken veel groter dan bij een ander exemplaar. Het is goed denkbaar dat het veranderen van de grootte van de melanoforen Phacops rana in staat stelde zich te camoufleren in verschillende omgevingen.
Taxonomie
Het concept van veel fossiele taxa is in de loop van de tijd aangescherpt, waaronder Phacops. Als gevolg hiervan zijn Boeckops, Chotecops, Paciphacops, Prokops en Viaphacops opgericht als subgenera van Phacops en worden nu algemeen beschouwd als geslachten op zich. Meest recent werd aangenomen dat sommige Noord-Amerikaanse en Noord-Afrikaanse soorten enerzijds en Europese soorten anderzijds voldoende van elkaar verschillen om aan afzonderlijke geslachten te worden toegewezen. Omdat het type de Europese P. latifrons is, worden de Noord-Amerikaanse soorten nu Eldredgeops genoemd. De eerder toegewezen soorten, zoals Phacops rana, worden echter nog steeds veel gebruikt door fossiele verzamelaars. Eldredgeops heeft een verhoogde rand langs de ventrale rand van het cephalon, de glabella is meer opgeblazen, de laterale delen van de preoccipitale ring zijn niet rond maar rechthoekig, het palpebrale gebied en de palpebrale lob zijn groter dan in P. latifrons, en er is geen vouw direct achter de achterste verticale rij lenzen, noch een geïsoleerd verhoogd gebied net onder de lenzen. Niet al deze karakters kunnen echter onderscheid maken tussen Eldredgeops en andere Phacops-soorten.
Tijdens het Eifelien in de huidige Belgische Ardennen, ontwikkelden verschillende Phacops-soorten zich uit elkaar. De oudste was P. imitator, gevolgd door P. fragosus, vervolgens P. latifrons en uiteindelijk P. sartenaeri. Deze soorten vertonen een afname van het aantal lenzen, wat een meer wijdverspreide en terugkerende trend is in veel Phacopinae. Fossielen van Phacops salteri zijn gevonden in de trilobietrijke Boven-Emsische tot Onder-Givetiaanse Floresta-formatie van de Altiplano Cundiboyacense in Colombia.
Soorten
Soorten die eerder zijn toegewezen aan Phacops
P. acuticeps = Acuticryphops acuticeps
P. arcticus = Acernaspis arctica
P. asper = Ananaspis aspera
P. birdsongensis = Paciphacops birdsongensis
P. boecki = Boeckops boecki
P. braziliensis = Phacopidina braziliensis
P. bronni = Reedops bronni
P. bulliceps = Eophacops bulliceps
P. caecus = Trimerocephalus caecus
P. caffer = Metacryphaeus caffer
P. cambelli = Paciphacops cambelli
P. claviger = Paciphacops claviger
P. caudatus = Dalmanites caudatus
P. constrictus = Acastoides constrictus
P. coronatus = Heliocephalus coronatus
P. cristatus bombifrons = Viaphacops bombifrons
P. cristatus cristatus = Viaphacops cristatus
P. crossleii = Paciphacops crossleii
P. cryptophthalmoides = Trimerocephalus cryptophthalmoides
P. cryptophthalmus = Cryphops cryptophthalmus
P. cultifrons = Eophacops trapeziceps
P. dagincourti = Bouleia dagincourti
P. deshayesi = Zeliszkella deshayesi
P. downingiae var. α. vulgaris = Acaste downingiae
P. downingiae var. β. macrops = Acastocephala macrops
P. downingiae var. γ. inflatus = Acaste inflata
P. ensae = Weyerites ensae
P. fecundus = Ananaspis fecunda
P. fecundus minor = Lochkovella minor
P. ferdinandi = Chotecops ferdinandi
P. glaber = Eophacops glaber
P. glockeri = Phacopidella glockeri
P. grimbergi = Lochkovella grimbergi
P. handwerki = Eophacops handwerki
P. hanusi = Lochkovella hanusi
P. hoeninghausi = Prokops hoeninghausi
P. hudsonicus = Paciphacops hudsonicus
P. incisus = Nephranops incisus
P. khatangensis = Acernaspis khatangensis
P. kayseri = Eocryphops kayseri
P. lacunosus = Trimerocephalus lacunosus
P. latigenalis = Paciphacops latigenalis
P. latilimbatus = Cryphops latilimbatus
P. lentiginosus = Trimerocephalus lentiginosus
P. limbatus = Dianops limbatus
P. logani = Paciphacops logani
P. lopatini = Monorakos lopatini
P. mancus = Eophacops mancus
P. marklandensis = Acernaspis marklandensis
P. mastophthalmus = Trimerocephalus mastophthalmus
P. metacernaspis = generic assignment uncertain
P. michelini = Pseudocryphaeus michelini
P. microps = Kainops microps
P. milleri = Eldredgeops milleri
P. miser = Lochkovella miser
P. musheni = Eophacops musheni
P. nudus = generic assignment uncertain
P. ocellus = Hadrorachus ocellus
P. opitzi = Chotecops opitzi
P. orestes = Acernaspis orestes
P. orientalis = Ananaspis orientalis
P. parabolus = Phillipsinella parabola
P. phillipsi = Kloucekia phillipsi
P. primaevus = Acernaspis primaeva
P. prokopi = Prokops prokopi
P. pulcellus = Acernaspis pulcella
P. quadrilineatus = Acernaspis quadrilineata
P. rana = Eldredgeops rana
P. raymondi = Kainops raymondi
P. schlosseri = Struveops schlosseri
P. serratus = Paciphacops serratus
P. schlotheimi = Geesops schlotheimi
P. socialis = Dalmanitina socialis
P. speculator = Austerops speculator
P. sphaericeps = Dereimsia sphaericeps
P. steinachensis = Trimerocephalus steinachensis
P. stellifer = Greenops (Neometacanthus) stellifer
P. stokesii = generic assignment uncertain
P. straitonensis = Podowrinella straitonensis
P. trapeziceps = Eophacops trapeziceps
P. veles = Kainops veles
P. vodorezovi = Trimerocephalus vodorezovi
P. volborthi = Denckmannites volborthi
P. wocklumeriae = Weyerites wocklumeriae
Fossiel uit het Devoon
Fossiel uit het Siluur
Phacopida | https://nl.wikipedia.org/wiki/Phacops | wikipedia |
Axinyssa ambrosia is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons behoort tot het geslacht Axinyssa en behoort tot de familie Halichondriidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1936 door de Laubenfels.
ambrosia | https://nl.wikipedia.org/wiki/Axinyssa%20ambrosia | wikipedia |
Keep Your Head Up is een single afkomstig van het debuutalbum Every kingdom van de Britse singer-songwriter Ben Howard uit 2011. Het nummer is geschreven door Howard zelf en geproduceerd door Chris Bond. De single werd 24 oktober 2011 uitgebracht en bereikte een 74ste plaats in het Verenigd Koninkrijk. In Nederland werd het tien maanden later pas een hit en bereikte in augustus 2012 de veertiende plaats in de Nederlandse Single Top 100 en een twaalfde positie in de Nederlandse Top 40. In Vlaanderen kwam het nummer niet verder dan een 87ste plaats in de Ultratiplijst van de Ultratop 50.
Hitnoteringen
Nederlandse Top 40
Nederlandse Single Top 100
Radio 2 Top 2000
Sandra van Nieuwland
In de tweede liveshow van het derde seizoen van The voice of Holland zong Sandra van Nieuwland op 16 november 2012 haar versie van het nummer Keep Your Head Up. Het nummer was na de uitzending gelijk verkrijgbaar als muziekdownload en kwam een week later op nummer 1 binnen in de Nederlandse Single Top 100. Het werd Van Nieuwlands tweede nummer 1-hit in de Single Top 100 en haar eerste in de Nederlandse Top 40.
Hitnoteringen
Nederlandse Top 40
Nederlandse Single Top 100
Radio 2 Top 2000
Single uit 2011
Nummer van Sandra van Nieuwland
Single uit 2012
Nummer van Ben Howard | https://nl.wikipedia.org/wiki/Keep%20Your%20Head%20Up%20%28Ben%20Howard%29 | wikipedia |
Paralephana obliqua is een vlinder uit de familie spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1926 door Hampson.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
obliqua
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Paralephana%20obliqua | wikipedia |
Nephtys squamosa is een borstelworm uit de familie Nephtyidae. Het lichaam van de worm bestaat uit een kop, een cilindrisch, gesegmenteerd lichaam en een staartstukje. De kop bestaat uit een prostomium (gedeelte voor de mondopening) en een peristomium (gedeelte rond de mond) en draagt gepaarde aanhangsels (palpen, antennen en cirri).
Nephtys squamosa werd in 1887 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Ehlers.
Nephtyidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Nephtys%20squamosa | wikipedia |
Dichomeris loxonoma is een vlinder uit de familie tastermotten (Gelechiidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1937 door Meyrick.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
loxonoma
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dichomeris%20loxonoma | wikipedia |
Dasychira metathermes is een donsvlinder uit de familie van de spinneruilen (Erebidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1905 door Hampson.
metathermes | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dasychira%20metathermes | wikipedia |
Johanna Maria (Annemarie) Penn-te Strake (Helmond, 31 juli 1953) is een Nederlandse juriste en bestuurster. Zij was onder andere vicepresident van de Rechtbank Maastricht (1998-2006), hoofdofficier van justitie van het arrondissementsparket te Maastricht bij het Openbaar Ministerie (2012-2015) en burgemeester van Maastricht (2015-2023).
Levensloop
Penn-te Strake is geboren in Helmond en groeide op in Bergen, Arnhem en Vlierden. Rond 1970 verhuisde zij naar Deurne. Zij ging naar het St.-Willibrord Gymnasium in Deurne en studeerde van 1971 tot 1977 Nederlands recht aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. In de jaren tachtig volgde zij de RAIO-opleiding. Al tijdens haar studie Nederlands recht richtte zij in haar ouderlijke woonplaats Deurne de Wetswinkel op. Tussen haar twee studies in voerde Penn-te Strake ontwikkelingswerk uit in Malawi.
Penn-te Strake werd in 1980 rechterlijk ambtenaar in opleiding (raio) en in 1987 rechter-plaatsvervanger in de Rechtbank Maastricht. In 1998 werd zij benoemd tot vice-president van deze rechtbank. Acht jaar later werd zij hoofdofficier van justitie van het arrondissementsparket te Maastricht. In 2012 werd zij lid van het College van procureurs-generaal in Den Haag.
In 2014 was Penn-te Strake de formateur van de nieuwe coalitie in Maastricht. Op 23 april 2015 werd zij door de gemeenteraad voorgedragen als burgemeester van Maastricht en op 22 mei werd ze door de Kroon benoemd.
Op 1 juli 2015 aanvaardde ze dat ambt en daarmee was ze zowel de eerste vrouwelijke als eerste partijloze burgemeester van Maastricht. Op 27 april 2022 ontving zij de koninklijke familie in haar stad ter gelegenheid van Koningsdag 2022. Eind juni 2023 nam ze afscheid als burgemeester van Maastricht. Tijdens het afscheid van de gemeenteraad ontving ze de Eremedaille in Goud van de Stad Maastricht. Daarnaast werd ze benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Ze trad af per 1 juli van dat jaar.
Privé
Penn-te Strake is een kleindochter van ondernemer Lambertus te Strake en van burgemeester Lambert Roefs. Haar vader was rechter aan de Rechtbank Roermond. De echtgenoot van Annemarie te Strake, de gepensioneerde arts-chirurg Olaf Penn, was tot 2015 voorzitter van de Senioren Partij Maastricht, op dat moment de grootste partij in de gemeenteraad van die stad. Het echtpaar woont in Maastricht. Penn-te Strake heeft vier kinderen, allen volwassen zonen, uit een eerder huwelijk.
Burgemeester van Maastricht
Nederlands procureur-generaal
Officier van justitie
Partijloos politicus
Rechter bij de Rechtbank Maastricht | https://nl.wikipedia.org/wiki/Annemarie%20Penn-te%20Strake | wikipedia |
Hydora angusticollis is een keversoort uit de familie beekkevers (Elmidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1877 gepubliceerd door Francis Polkinghorne Pascoe.
Beekkevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Hydora%20angusticollis | wikipedia |
Eusphaeropeltis pulcher is een keversoort uit de familie Hybosoridae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1885 door Lansberge.
Hybosoridae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Eusphaeropeltis%20pulcher | wikipedia |
Derocrepis graeca is een keversoort uit de familie bladkevers (Chrysomelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1884 gepubliceerd door Allard.
Bladkevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Derocrepis%20graeca | wikipedia |
De Dublin Women's Suffrage Association was een organisatie voor vrouwenkiesrecht die opgericht werd in Dublin in 1874. De eerste secretarissen waren Anna Haslam en Miss McDowell.
De naam van de organisatie werd verschillende keren gewijzigd: eerst naar Dublin Women's Suffrage and Poor Law Guardian Association, toen vrouwen zich verkiesbaar mochten stellen als Poor Law Guardians, vervolgens naar Dublin Women's Suffrage and Local Government Association toen ze zich ook verkiesbaar mochten stellen in lokale kiesdistricten en in 1898 naar Irish Women's Suffrage and Local Government Association in de tijd dat de organisatie aan het uitbreiden was.
De organisatie voerde zowel campagne voor het vrouwenkiesrecht als voor het verbeteren van de positie van vrouwen in de lokale politiek.
Prominente leden van de organisatie in de 20e eeuw waren onder andere Lady Margaret Dockrell, Bridget Dudley Edwards en Mary Hayden. Prominente aanhangers waren onder andere Charles Cameron, Sir Andrew Reed, en parlementsleden William Redmond en William Field.
Na de Sex Disqualification (Removal) Act (1919) werd Lady Dockrell een van de eerste vrouwelijke Justices of the Peace.
Britse vrouwenorganisatie | https://nl.wikipedia.org/wiki/Dublin%20Women%27s%20Suffrage%20Association | wikipedia |